Mijn zoontje is nu net iets meer dan 6 maanden en is rond de 5 maanden eigenlijk pas wat meer geluidjes gaan maken en gaan brabbelen. Daarvoor was hij best stil. Heel af en toe een geluidje maar hij vermaakte zich prima in stilte. Nu moet ik zeggen dat ik de eerste maanden zelf een wandelend wrak was en het vaak niet op kon brengen hele verhalen tegen hem te vertellen. Ik kletste wel wat tegen hem, las zo nu en dan voor en zong ook wel eens maar echt niet constant. Ik vraag me nu af of ik misschien te stil ben geweest? Dat hij daarom wat later is begonnen met brabbelen. Ik lees van anderen dat zij hele dagen tegen de baby praten. Dat hield ik nooit vol. Denken jullie dat het kan dat hij mij te weinig heeft gehoord of loopt dat wel los? Hij kletst nu best veel maar kan ook een hele tijd stil zijn. Ik zelf praat nu vaker met hem nu ik weer wat opgekrabbeld ben. Misschien kan het ook per karakter verschillen hoeveel ze praten? Ben zelf ook geen prater. Zijn er hier nog meer die niet de hele dag tegen hun baby hebben gekletst en hoe ging de spraakontwikkeling dan?
Mijn oudste heeft nooit echt gebrabbeld, ze maakte wel wat geluidjes, maar nooit iets als 'dadadada' ofzo. Ze begon toen ze wat ouder was meteen met duidelijke woordjes, sprak al heel snel in zinnen en verstaanbaar. Nu is ze bijna 5 en heeft ze echt een prima woordenschat. Mijn jongste brabbelde ook niet, maar pas met 9mnd was dat opvallend bij het cb, en ook gewoon nog iets om in de gaten te houden. Met 2 zei ze nog steeds weinig en bleek ze lijmoortjes te hebben, maar nu gaat het ineens heel goed, ik denk dat haar oortjes nu goed open zijn, want ze gaat ineens als een speer met praten. Komt dus ook helemaal goed Met 6mnd 'moet' volgens mij nog niks hoor, met 9mnd 'moeten' ze wel iets met a-klanken brabbelen (mijn oudste zei toen 'mama',mijn jongste niks).
Dochter van 9mnd brabbelt nou opeens een stuk meer. Voor de tijd wel geluidjes maar ze was redelijk stil. Ze is meer van het fysieke gedeelte denk ik.