hihihi.. ziet er altijd funny uit, maar wij hebben t bij Lisa ook gedaan toen we op vakantie gingen in Turkije.. ze was toen bijna 2 en vond zichzelf al een hele dame!!... de drukte op de vliegvelden etc vond ik angstaanjagend.. even niet opletten en weg is ze.. dus ook een tuigje aangeschaft.. kreeg eigenlijk alleen maar leuke reacties zo van: Wat eengoed idee! of.. wat ziet dat er cute uit.. Ik zou t zo weer doen..
nou dat zeg je heel goed. als ik met de oudste alleen op stap was waren er ook geen problemen, maar als ik 2 kids had en alleen was dan liever safe than sorry
ik heb er ook 1.... 1 keer gebruikt, en kwam groep jongens voorbij en die riepen, LEUK HONDJE!!! nou toen durfde ik m niet meer om te doen bij Sam hihihihi
Als het mogelijk is zou ik eerder kiezen voor een polsbandje maar ja......als het veiliger is,dan moet het gewoon..beter een kind aan een tuigje dan een gefrustreerd kind dat graag bewegen wil en niet mag/kan.
Tuurlijk maakt dat ook uit of je één of meerdere kinderen hebt! Maar je ziet ze genoeg die bijv. op het terras zitten en kindje aan de lijn laten spelen. Als je dan zo nodig met je gat op het terras wil zitten laat je kind dan thuis of let op! En ja...uitgebreid winkelen is misschien ook niet het slimste om te doen met je kind! Mijn ouders hebben drie kinderen en hebben nooit zo'n tuigje gebruikt...ze hebben gewoon altijd goed opgelet. EN ik en mijn broertje liepen dus echt wel vaak weg...althans...probeerden dat! Maar als mensen het wel willen doen..moeten ze dat zelf weten hoor! Het is niet zo dat ik het afkeur..maar ik hoop dat ik het zelf niet nodig heb en zelf alles in de hand kan houden! Finn gaat zelfs los lopend mee de hond uitlaten...ja dat was in het begin ff moeilijk omdat ik en de hond en Finn in de gaten moest houden. Maar door consequent te zijn snapt hij dat hij even moet wachten als de hond plast Hij mag best een stukje zelf lopen zonder aan de hand te lopen...maar bij het oversteken en bij de drukke weg niet. Dit snapte hij erg snel en geeft nu dus uit zichzelf een hand. Ik denk dat hij, als ik hem aan een tuigje had gehad, het nu nog niet had gesnapt.
Dat is nu zo link want het is bij iedereen weer verschillend. In mijn geval Ik heb MS, ik kan nog lopen met een kruk (of krukken vrees dat dat er binnenkort aan zal komen) en soms op hele goede dagen een stukje zonder kruk. Rennen kan ik dus niet meer, ook niet als mijn kind de kuierlatten neemt en hoe goed ze ook luisteren dat zullen ze een keertje doen. En waarvan ik vermoed dat mijn dochter (ze is nu al razendsnel vergeleken bij mama) het vaker zal gaan proberen als mijn zoon heeft gedaan. We gaan het wel zien vooralsnog hoop ik dat ze net zo goed zal luisteren als haar broer en terug komt bij mij om even een hand te geven voor het oversteken, doet ze dat niet dan heeft ze pech en krijgt ze een tuigje om (toch eigenlijk ook heel concequent )
Ja maar dan heb jij een reden! Je kan het lichamelijk helaas niet aan om achter haar aan te rennen! Er zijn ook moeders die daar geen zin in hebben heel de tijd! Ik zeg niet dat de moeders die hier ene tuigje hebben dat zijn...voor ik iedereen weer over mee heen krijg. Maar je leest zelfs hier dat je met een kind aan een tuigje rustiger kunt winkelen en meer op je gemakje dingen kunt bekijken. Dat vind ik dus erg raar!
Als er nou eens een ontzettend hippe naam komt in plaats van 'tuigje' zou dat ook een hoop schelen! Lady's even brainstormen? En zielig? Onder een auto is zielig. Laat anderen toch lekker kletsen
Precies! Ik kan van mezelf zeggen dat ik erg consequent ben, en thuis luistert ze 9 van de 10 keer ook wel, maar zodra we buiten de deur zijn is het drama, en trekt ze haar eigen plannetjes. Heb vaak standaard de buggy in de auto, maar vergeet ook wel eens het ding erin te leggen en ga dan even snel een boodschap halen. Optillen wil ze niet, ze wurmt zich net zo hard los, handje geven gaat 10 sec goed (vervolg is krijsen op de grond, loop ik door, staat ze op en rent snel andere kant op, en naast me lopen doet ze al helemaal niet (juffrouw wil altijd de andere kant op). Ik heb gewoon een erg ondernemend kind (en dan heb ik er nog maar 1) die het veel interessanter vind om overal rond te kijken, ben haar binnen een mum van tijd kwijt. Dan maar zielig aan een tuigje, dat liever dan mijn kind kwijt of onder een auto. Waar kun je die dingen trouwens kopen? Mn neefje had vroeger zo'n ding die je aan de lus van een broek kon vastmaken, dat lijkt me ideaal...al zie ik er haar voor aan dat ze het zo doorheeft hoe ze m los kan maken
Ik denk dat als mijn kind een beetje een 'wegloper' is, dat ik het misschien ook nog wel aan zou gaan schaffen, immers ga je voor veiligheid en schattig of niet ... daar zou ik niet naar kijken, immers is dat niet het belangrijkste!
Wij hadden dan altijd de buggy bij ons, niet luisteren was in de buggy zitten. Na een paar keer was het duidelijk en was de buggy eigenlijk niet echt meer nodig. Maar op die manier kun je dus een tuigje ook gebruiken, als je niet luistert dan krijg je het tuigje om. Of het raar is kan ik je eigenlijk niet zeggen, ik ken de kinderen namelijk niet, zou zomaar kunnen dat ze alleen met tuigje te 'hanteren' zijn, dat kan ik van de buitenkant af niet zien. Ik ken de moeders ook niet, misschien zijn ze ook 'onzichtbaar' gehandicapt (als ik zonder kruk loop weet je het immers ook niet)
Dat is waar...dat kan je idd niet altijd zien! En de manier die jij omschrijft is idd net zo effectief als in de buggy zetten of weggaan. Maar ik denk dat het gros van de mensen het niet als waarschuwing gebruikt...maar als handig hulpje... Het is wel iets wat dan consequent moet gebeuren natuurlijk!
Dat ben ik met je eens, zo gebruik ik thuis geen extra beveiliging voor de kastdeurtjes en de lades. Ze moeten maar leren dat ze er niet in mogen komen. Let wel dat ik er wel voor zorg dat er alleen maar veilige dingen in de kastjes en lades liggen (dus ze kunnen zich er geen pijn aan doen) Mijn man heeft Kinley geleerd dat ze netjes achteruit in haar autostoel moet gaan zitten ipv meteen voorover te gaan hangen zodat ik haar op die manier ook nog in kan snoeren. Hij moest haar eerst met de hand naar achteren drukken als hij zei dat ze even naar achteren moest gaan zitten. Nu hoef ik het alleen maar te zeggen en dan gaat ze netjes zitten. Groetjes Anita
ik heb ook een 'tuigje' voor mijn zoontje. hier heet ie alleen niet tuigje, maar aapje. ik heb een paar jaar op een tweeling gepast die langs een drukke weg woonden en die ik elke dag 2x mee moest nemen (en weer terug) om hun broer van school te houden. op een gegeven moment wilden ze zo graag lopen dat een tuigje ivm de drukke weg eigenlijk de enige optie was. niemand die me er ooit op aan heeft gesproken, vond het zelf wel altijd een beetje voelen alsof ik de hond uitliet maar vorig jaar zag ik een moeder met een jongetje die zo'n schattig rugzaktuigje had. toen ik hetzelfde tuigje een paar maanden geleden in de winkel zag heb ik hem meteen gekocht. alhoewel mijn zoontje hem nu eigenlijk helemaal niet nodig heeft (zit nog in de buggy en we wonen aan een stoep met park, geen straat in de buurt) en misschien in de toekomst ook niet, kon ik hem gewoon niet laten liggen. af en toe heeft ie hem om omdat ie er naar vraagt en ik neem hem soms uit voorzorg mee als ik denk dat ik hem nodig zal hebben. Bekijk bijlage 122658 dit is trouwens met mijn zus die hem 'uitlaat'
Hey grappig, daar hebben wij het hondje dus van, we hadden het aapje maar dat is ooit ergens verloren gegaan.
Dat aapje is schattig hoor! Wij hebben een polsbandje, maar heb hem maar een enkele keer gebruikt, was echt een nog groter drama dan aan de hand lopen namelijk.
Kijk dat heb ik dus met onze knul ook. Nu ga ik als ik naar de winkel loop altijd met de buggy, en dan mag hij de laatste 50 meter lopen als we terug naar huis gaan. aan 't handje allicht, want ik sleep niet overal dat tuigje mee naar toe. en doet hij eigenwijs dan til ik 'm op en draag 'm (zolang dat nog gaat) en anders idd, terug in de buggy . Thuis luistert ons kereltje altijd prima. een keer "euh!!" zeggen en hij houdt op...maar op straat zijn vele verleidingen. veiligheidshalve doe ik 't tuigje als ik met 'm ga wandelen dan om. zodat hij niet kan wegrennen, maar als hij een andere kant op wil...dan ga ik echt niet lopen trekken aan dat touw, dan is 't terug aan 't handje ... en wil hij dat niet, dan wederom dragen. Een paar meter en vaak snapt hij dan dat hij toch echt de andere kant op moet.proberen kan natuurlijk altijd. het tuigje heb ik trouwens bij de prenatal gekocht. en die rugzakjes, daar staan al eerder verschillende linken van benoemd. (die zijn alleen 25 euro's...tuigje zelf is iets van 6 euro) ach, en zo ieder z'n ding. binnenkort als m'n buik begint te groeien, dan zal de enige consequentie zijn aan 't handje lopen...of idd die buggy mee...maar soms is 't ook lekker om zónder buggy te wandelen met je kindje. een andere naam voor tuigje...veiligheidskoord? de babywalker?
wij hebben het tuigje voor in de kinderstoel gekocht, en ik heb het één keer gebruikt om mee te wandelen. Dat was toen dochter nog niet bij mama bleef (en zich losrukte en wegrende) en we over de kade gingen lopen.. moest er toch niet aan denken dat ze in het water was beland hoor! En nee, ik vind t verder niet zielig. Als jij het nodig/handig vindt, waarom dan niet..?