Ik ben benieuwd wie er bij zijn 1e bevalling ingeknipt is en of dat bij de 2e bevalling ook gebeurde of niet nodig was. Ik vond het inknippen tijdens de bevalling van mijn zoon een hel en hoop dat het inknippen bij deze bevalling straks niet nodig is.. Mijn zoon kwam er met zo'n gang aanzetten dat ze niet konden wachten tot ik op het hoogtepunt van de wee was en dus werd er gelijk in het begin van de wee geknipt. Wat een pijn, ik heb het uitgegierd Ik hoop dus eigenlijk stiekem dat jullie mij nu gaan vertellen dat het inknippen bij een 2e bevalling niet nodig was maar ik houd mijn hart vast..
Bij de eerste ingeknipt omdat het kindje het niet lekker meer deed en snel moest komen. Tweede en derde eruit gevlogen zonder een schrammetje, ook geen knip nodig gehad. Meestal bij een tweede en verdere is een knip niet meer nodig.
Ik heb destijds precies deze vraag gesteld aan mijn verloskundige. Zij zei toen dat er bij ieder bevalling een kans bestaat dat er geknipt moet worden. Maar die kans is niet groter of kleiner als je bij de vorige keer een knip hebt gehad. Ik ben bij de oudste geknipt omdat mijn persweeën stokten. Ze wilden al weeënopwekkers zetten, maar het lukte niet goed om een infuus aan te leggen. Uiteindelijk is onze oudste met een combinatie van fundusexpressie (=een verloskundige die zo hard op je buik duwt, dat je man bang is dat je door midden breekt ) en een knip ter wereld gekomen. Ik heb daar met name ná de bevalling veel last van gehad. In de kraamweek kon ik echt niet zitten van de pijn, ook lopen ging zeer moeizaam en traplopen was een hel. Ik heb nog maanden last gehad van het litteken tijdens vrijen. En jaren later kon ik het nog voelen zitten, tijdens bijvoorbeeld fietsen. Niet dat ik er last van, het deed geen pijn. Maar het was wel voelbaar. Bij de jongste ben ik opnieuw geknipt, maar om een andere reden: hij bleek een sterrenkijker te zijn en bleef 'steken'. Ondanks dat ik vooraf had aangegeven dat ik na de vorige ervaring liever niet opnieuw geknipt wilde worden, heb ik uiteindelijk gesmeekt om een knip. Ik voelde gewoon dat het me niet lukte om onze zoon "het bochtje om" te krijgen. Als je opnieuw geknipt wordt, doen ze dat in het litteken van de vorige knip. En wat ben ik achteraf blij dat ik opnieuw geknipt moest worden! Het was zo anders dan de vorige keer! Ik zat de volgende ochtend gewoon al rechtop op een stoel aan het ontbijt. Ik kon tijdens de kraamweek gewoon zelfstandig de trap op en af. Kortom: een heel andere ervaring dan de 1e knip. En als bijkomend voordeel: ik heb van het nieuwe litteken nooit last gehad. Ik voel het niet meer. Er is dus nog niks over te zeggen of je wel of niet geknipt moet worden. Die kans is net zo groot als bij iedere andere bevalling. Stel dat het wel nog een keer moet, is niet gezegd dat je er weer net zo veel last van zult hebben. Uit jouw verhaal begrijp ik dat je vooral last hebt gehad van de knip zelf. Ik kan het me van de 2e keer eigenlijk niet eens meer herinneren, maar bij de 1e hadden de me vooraf verdoofd. Ik weet dat nog, omdat de verloskundige begon met hechten omdat ze dacht dat de verdoving nog wel werkte. Dat was dus niet zo dus toen heeft ze me opnieuw verdoofd voor het hechten. Aangezien ik me die tweede keer dus niet eens kan herinneren dat ik er last van had, neem ik aan dat ze met toen ook een plaatselijke verdoving hebben gegeven. Ik denk dat ik het me andere wel herinnerd zou hebben dat ze daar een knip gaven. Ik had toen trouwens wel een ruggenprik. Die voor mijn gevoel eigenlijk niks deed, maar misschien daar wel. Hoe dan ook: als je toch geknipt moet worden, vraag dan om een verdoving (bespreek dit vooraf met je verloskundige en je partner!). Vraag ook om een verdoving bij het hechten, als dat nodig zou zijn.
1e ingeknipt (en gehecht natuurlijk) 2e niet ingeknipt wel gescheurd met wat hechtingen 3e hoop ik je binnenkort te kunnen vertellen De 2e was trouwens wel bijna 500gram lichter! Ongeveer zelfde termijn.
Waar ik wel benieuwd na ben, ben bij de eerste ook ingeknipt. Stel ik word weer ingeknipt waar knippen ze dan aan de andere kant of er onder of ??
Bij de 1e ingeknipt omdat hij na een uur persen er nog niet was. Hij was ook een sterrenkijker. Bij de 2e niet ingeknipt, enkel een klein oppervlakkig scheurtje, wel een kleine hechting.
Qua opnieuw nodig na inknippen. De tweede was hier bijna 1,5 kg zwaarder dan de eerste en die heeft me geen schrammetje gegeven. Derde was net iets lichter dan de tweede en dus bijna 1,5 kg zwaarder dan nummer 1 en ook daar geen schram.
Bij de eerste een knip gehad omdat hij na 5 kwartier persen er nog niet was en zn hartslag teveel dipte dus hij moest met de vacuümpomp gehaald worden. 2e is met een schouderdystocie geboren, maar geen knip gehad. Wel wat uitgescheurd maar daar heb ik veel minder last van gehad dan van de knip. 3e is met een heel klein scheurtje geboren, ging super snel. 1e woog 4 kg, 2e was ruim 4,5 kg en de 3e 3,8 kg (maar daarbij was ik ingeleid ivm de schouderdystocie van de 2e). Ik heb van de knip zoveel meer kast gehad als van het uitscheuren. Het hele genezen duurde een stuk langer en het litteken van de knip voel ik nu nog steeds (na ruim 6 jaar).
Bij de eerste ingeknipt, omdat er na ruim vijf kwartier persen er nog geen vooruitgang in zat. Bij de tweede ingescheurd, maar dat kwam vooral doordat ik te snel was met persen. Deze keer was kindje er met 10 minuten na starten persweeën.
Oh ik ben echt zo ontzettend blij met jullie reacties! Dit stelt me al zoveel gerust. Ik ga het uiteraard nog met de VK bespreken en ook aangeven dat mocht een knip nodig zijn, dat ik graag wil dat ze het plaatselijk verdoven.
Bij de eerste een ruptuur tot anus en een knip (dreigende foetale nood, dus vacuüm en dan ook een knip) heel veel last van gehad. Bij de tweede alleen een klein scheurtje dat al genezen is. Geen knip meestal is knippen niet nodig bij tweede! Succes
Ik ben bij de 2e ingeknipt, maar vraag me af of dat nodig was geweest. Bij de 3e niet ingeknipt, maar wel subtotaal ruptuur. Zij was 1150 gram zwaarder dan de 2e en had een hoofdomtrek van 37 cm (de 2e van 33 cm). Bij de 4e ook niet ingeknipt, ook wel iets gescheurd, maar niet zo erg als bij de 3e. Ik heb wel eens gelezen dat een gynaecoloog eerder knipt dan een vk. Mijn 2e bevalling is gedaan door een gynaecoloog (vreselijk mens) en de 3e en 4e door een klinisch verloskundige.
Bij de eerste is er een knip gezet. Maar dat was vooral omdat ze gewoon geboren moest worden. Bij de tweede en derde niet geknipt of gescheurd oid.
Bij de tweede een knip gehad, want ze was een sterrenkijker en nu bij de derde leek alles goed te verlopen, maar hij kwam met zijn arm eerst, dus toch een beetje ingescheurd helaas... Je weet nooit hoe het loopt, maar een eerdere knip of scheur betekent niet dat dit weer zal gebeuren.
Bij de eerste ingeknipt vanwege foetale nood. Ze moest er zsm uit. bij de 2e en 3e niet. Ben er ongeschonden vanaf gekomen
Dank dank dank voor alle ervaringen, echt fijn om te lezen dat vaak bij een volgende bevalling een knip niet nodig is Bij mijn zoon was ik naast de knip ook nog wat ingescheurd maar daar heb ik helemaal niks van vernomen. Het probleem zat hem echt in het onverdoofd inknippen terwijl mijn wee echt net begon en nog lang niet op zijn hoogtepunt was waardoor het ontzettend veel pijn deed. Ieuw die gedachte vind ik inderdaad ook wel een beetje eng.. Maar laten we het positief bekijken, mocht een 2e knip nodig zijn dan hebben we in ieder geval geen twee littekens down under
Volgens mij is onverdoofd knippen heel uitzonderlijk. Ik ben geknipt omdat baby het moeilijk had (was een prematuur met laag geboortegewicht) maar ben wel verdoofd van te voren. Achteraf wel gevoeld maar op het moment zelf niet. Ik zou dus van te voren aangeven dat je een verdoving wilt, en aangeven dat je alleen geknipt wilt worden als de baby in nood is.