Is deze test positief of verbeeld ik me dat?

Gelukkig is het maar een kort weekje. Als het goed is, is ie vrijdagavond rond 21 uur hier. Ben ook zo blij dat ie dan een hele week vrij is.

Ben vandaag een hele tijd bij mn ouders geweest. Volgens mij de hele tijd steeds hetzelfde herhaald. Moet mn verhaal gewoon even kwijt. En ik hoopte dat ik dat hier kon doen, maar dan krijg je ineens te horen dat je een leugenaar bent! Dat kan er ook nog wel even bij. Ben blij dat het onbekenden zijn, dan doet het toch minder zeer!

Even tussenvoegen, heb vandaag ook nog een poosje met m gebeld, dat was echt wel even fijn. Hij heeft me beloofd iedere avond even te bellen, ben ik wel blij om.

Voor iedereen die lief reageerde, dat vond ik echt zo lief. En als ik mn verhaal weer een keer kwijt wil, lezen jullie dat.
Ga nu even met een kruikje op de bank liggen, heb zo'n buikpijn!

 

Als ik mezelf maar bezig houd, dan gaat het wel. Zit ja in de ziektewet, dus alle dagen bij huis.. Dus ben nu echt van die domme klusjes aan het opzoeken, zodat ik niet stil zit. En voor de portemonnee is het ook absoluut niet goed, rook me op dit moment te pletter, maar t interesseert me echt geen drol! De buikpijn is gelukkig wel minder. Af en toe nog een beetje menstruatiekrampjes, maar dat is wel uit te houden. Gisteravond de laatste pil van de kuur gehad, als het goed is, moet dat nu met de dag minder worden.

's Avonds, als ik op bed lig, of als ik met mijn 'vriend' aan de telefoon ben, komen de tranen wel weer. En zoals nu, dat ik even aan het internetten ben, kan ik nergens anders aan denken.
Eigenlijk heb ik nergens zin in. Zou van de week beginnen met intensievere therapie voor mn knie, 3 keer 2 uur 'trainen', maar dat heb ik afgezegd. Kan me er niet toe zetten en het leek me niet verstandig na de klap die mijn lichaam heeft gehad.
Net als de deur uit gaan, ik weet dat het moet, maar het liefste doe ik het niet. Gelukkig heb ik een hele lieve buurvrouw, die deze week de boodschappen voor me heeft gedaan.
De afgelopen dagen was het ook ontzettend mooi weer, maar kan er absoluut niet van genieten. Ik wou dat het vrijdagavond was!! Dan ben ik niet meer alleen....... En ik ben zo blij dat 'vriend' me iedere avond belt! En niet even snel, maar gewoon zo lang we willen. De kosten is wel het laatste waar we aan denken.

M'n vrienden en vriendinnen weten het nu ook allemaal, die bellen ook veel en komen veel langs, zodat ik niet alleen zit. Alleen overdag is t zo kut, omdat ik dan wel alleen ben..
Ben benieuwd hoe het verder gaat. Ik moet vrijdag bloedprikken, maandag naar de gyn. Krijg dan nog weer een echo, om te kijken of de baarmoeder helemaal schoon is en gaan ze kijken of het hcg al gedaald is. En volgens mij moet ik dan 2 weken later weer bloedprikken, om te kijken of het door daalt. Ik snap het allemaal niet helemaal, kan mn hoofd er niet helemaal bijhouden als iemand me wat verteld. Ik doe wel wat ze zeggen.....

 

Heey Kiwi,

lief dat je t vraagt en sorry dat ik zo lang heb gewacht met een reactie geven.

Van het bloedprikken had ik verkeerd begrepen, ik had gewoon een gesprek met de ha, om te kijken hoe t nu ging enzo. Want ze kunnen je hulp bieden, maar dat heb ik afgeslagen. Ik vind dat ik het zelf wel kan oplossen, samen met mn 'vriend', vrienden en familie.
Ben maandags bij de gyn geweest, heb een echo gehad, maar dr zaten nog wel restjes in mn baarmoeder, dus die woensdag dr op heb ik een curretage gehad.
Wat is dat ongelofelijk erg en ongemakkelijk zeg! Maar ik had t me erger voorgesteld, dus wat dat betreft viel het mee. Daarna heb ik er wel flink last van gehad, bijna een week lang flinke krampen en veel bloedingen, maar dat blijkt normaal te zijn. Mn lichaam is bijna weer de oude. Af en toe merk ik nog wel dat er wat is gebeurd, maar ben niet zo moe meer, hou alles weer vol en heb weer zin in eten enzo. Dus dat is goed.

Emotioneel gaat het ook wel stukken beter. Mn 'vriend' (we hebben besloten om gewoon vrienden te blijven en dan zien hoe het loopt, omdat we er beide eigenlijk geen goed gevoel bij hebben om een relatie op te bouwen) en ik hebben vrijwel dagelijks contact. Hij is ook mee geweest met de curretage en komt iedere dag langs, of belt even. Dat is wel echt ontzettend lief.
Na de curretage was het voor mij ook echt 'over'. Alsof ik het toen echt kon afsluiten ofzo.. Ik kan het steeds beter naast me neer leggen. Af en toe, als ik bij vrienden ben met kinderen, dan krijg ik het wel moeilijk. Dan krijg ik het idee "dat had ik over 9 maanden ook kunnen hebben", maar dat probeer ik dan meteen naast me neer te leggen.

Op dit moment doe ik gewoon zo veel mogelijk leuke dingen en probeer van alles te genieten, want dat heb ik wel verdiend, dacht ik zo.