Ik vind het ook steeds meer tijdsverspilling worden, met 2 en straks met 3 is het gewoon een teken van leven in huis. We hebben wel een aantal regels: als ze echt iets anders gaan doen, ruimen we eerst op. Ik help wel mee hoor, maar laat ze zoveel mogelijk zelf doen. Dit om te voorkomen dat er o-ver-al playmobil tussen ander speelgoed zit of dat de peuter met stift het hele huis te lijf gaat. Bij eetmomenten ruimen we alles op. Zo is het nooit een enorme troep. Als ik alleen ben is het meer een 'troep' dan wanneer mijn man er (ook) is. Hij is nogal opruimerig. Ook met mijn spullen. Dan zet ik een kopje klaar voor thee en moet ik even naar de wc, kom ik terug, kopje staat weer in de kast Mijn oudste is ondertussen mondig genoeg om Pàhàp!!! te roepen als hij zomaar iets opruimt waar ze nog mee bezig is. Ik heb best moeite met loslaten wat betreft rommel. Ik zou graag een moeder zijn bij wie de huiskamer 1 groot hof van speelgoed is. Maar ik HAAT het om op duploblokjes te staan of tussen hun zooi mijn eigen spullen niet meer te vinden. Ook heb ik wel de indruk dat ze minder in hun spel opgaan als er ook nog van alles slingert waar ze niet mee bezig zijn. Eigenlijk hebben ze gewoon veel te veel speelgoed...
Pfff af en toe wordt ik een beetje gek van alle rommeltjes in huis. Ben zelf ook best chaotisch dus dat is dubbelop haha. Probeer hem bij te brengen om eerst het 1 op te ruimen voordat ie wat anders pakt, wat niet altijd lukt natuurlijk En verder ruim ik eind van de dag op.
Het maakt me onrustig dat overal wat ligt.. Maar soms denk ik het kan niet anders.. Barbies een schoolbord OVERAL can die loomdingen. Opruimen is ook niet m'n hobby