vanochtend naar de wc, was net wakker, daarna was ik goed wakker. slijmprop of een deel verloren, maar helaas ook helder rood bloed. aangezien ik een dwarsligger heb (stuit) moest ik het ziekenhuis bellen als ik helder rood bloed verloor. gisteren al de hele dag buikpijn, maar geen duidelijke weeen, meer een pijn die de hele tijd aan hield. dus toch maar naar het ziekenhuis, kindje had ik die ochtend ook niet gevoeld, dus meteen aan hartfilmpje gelegd, en gelukkig hoorden we het hartje goed kloppen. maakt mijn vriend ineens de opmerking, ja maar meestal wordt het pas rond deze tijd wakker (half 9) helemaal vergeten. nou bloedverlies vonden hun te verwaarlozen. echo hebben ze gemaakt, kindje lag voor een stuitligging heel mooi, was erg druk tijdens de echo, dus gelukkig alleen maar positief. ook was de baarmoedermond nog mooi gesloten en zag ze niks raars. waarschijnlijk gewoon een adertje gesprongen, dat schijnt ook heel normaal te zijn/ dus we zijn ruim een uur later weer naar huis gegaan. opgelucht. ondanks dat ik best nerveus was (ben ik altijd laattse week voor oud en niueuw) en toch wel smorgen sgeschrokken was, had ik een hele nette bloeddruk. ik hoop dat de kleine nog even op zich laat wachten, in iedergeval tot na oud en niuew(2januari ofzo) 7 januari heb ik weer een echo en ook een gesprek met de gynecoloog om te kijken of ik toch natuurlijk mag bevallen of dat het hoe dan ook een keizersnee wordt. ik hoop op natuurlijke manier, herstel is veel sneller, maar veiligheid van kindje staat 100% voorop
Je verhaal komt me helemaal bekend voor! Van mijn eerste zoon beviel ik met 36,2 weken. Ik werd met 35,5 weken 's nachts wakker dat ik moest plassen, maar ik voelde ook wat vocht. Op de wc verloor ik mijn slijmprop met helder rood bloed erbij, ik schrok me rot en begon meteen te trillen en te klappertanden van de schrik. Vk gebeld en ik moest het bloedverlies in de gaten houden. Dat werd minder in de loop van de dag (oud bloed). Ik voelde wel de hele dag een zeurend gevoel onderin mijn buik en ik bleef het liefst liggen. Donderdag en vrijdagavond begon het steeds weer heftiger te worden, maar het waren telkens oefenweeen die een uur aanhielden en daarna weer weg gingen. Zaterdagavond weer voor het slapen gaan begon het weer, maar deze keer zette het door en we moesten 's nachts naar het ziekenhuis omdat ik nog geen 37 weken was. Daar werd om 05:58 onze zoon geboren. Houd er wel rekening mee dat het bij jou ook binnen een paar dagen kan komen. Het kan natuurlijk ook nog een paar weken duren. Sterkte!
Spannend allemaal.. Ik zit in t zelfde schuitje.. Mijn dame ligt in Onvolkomen stuit ze mogen dr zelf niet draaien omdat dr houding niet veilig is om te draaien maar volgende week gaan ze nog 1 keer kijken of ze zelf nog iets bewogen heeft... En mocht ze nog gewoon zo liggen hoor ik ook of ik keizersnee krijg of dus gewoon mag bevallen.. Was n paar dagen terug ook n prop verloren maar na wat krampjes verder niets aan de hand