Mijn zoontje heeft de afgelopen week 2 dagen in het ziekenhuis gelegen, niet alleen ik heb 48 uur met hem in de isolatieruimte gezeten, maar sinds hij thuis is (woensdag) slaat hij iedereen . Hij was wel al van het slaan, dit werd minder voor de opname maar nu lijkt het niet te stoppen, niks helpt. Kan dit een reactie zijn op wat er gebeurt is? Hij is nog steeds niet helemaal de oude, maar de trekjes van gister zijn al weg (het niet willen van drinken van zijn fles terwijl hij hier altijd een moord voor deed). Ook hangt hij continue aan mij en wil hij niet meer bij andere zitten, wat normaal ook nooit het geval was, hij was juist heel sociaal en ik kon hem altijd overal achterlaten. Is dit tijdelijk of is hij gewoon veranderd?
hmmm dat is een lastige. Want ieder kind is anders. Wat ik wel kan zeggen is dat een ziekenhuis opname grote gevolgen kan hebben bij zo`n kleintje. Onze zoon hebben we namelijk na 5 dagen weer moeten inleveren bij het ziekenhuis. Lang verhaal als je wil vertel ik het wel een andere keer. Hij had in elk geval sonde voeding. Nu is hij dus weer poepie verkouden maar zijn neus schoon maken? vergeet het maar drama. S ind het ziekenhuis mag je hem niet aan zijn neus komen. Na 8maanden dus nog niet. Zo zie je maar hoe zo`n invloed opname kan hebben. Die kleintjes kunnen ook een trouma oplopen. Het enigste wat hier helpt is liefde en gedult. En dat is het enigste wat hier hielp. Hij is nog fel op zijn neus maar het is niet meer zo`n drama
weet niet of hij ook nog onder narcose is geweest, maar buiten dat kun je nagaan dat de kleine het idee heeft gehad dat mama hem in de steek heeft gelaten en nu zo ontzettend aan je hangt, is hij onder narcose geweest heeft hij(hebben ze, iedereen) meestal hetzelfde gedrag, of gedragen ze zich precies zo, zoals ze de narcose in zijn gegaan, is hij er huilend in gegaan komt hij er ook huilend uit,lachen idem dito, wild en boos idem dito. geef em even de tijd, laat em lekker bij je zijn, geef even toe aan zijn behoeftes des te eerder zal het weer normaal zijn, succes
Nee hij is niet onder narcose geweest en ik ben al die 48 bij hem gebleven, dus het verlaten gevoel kan ik mij niet voorstellen.
Mjin man heeft als peuter in het ziekenhuis gelegen en kreeg valium, i.p.v. rustig werd hij daar ontzettend agressief van. Dus bij hem kwam het door de medicijnen, toen dat was uitgewerkt, was het ook wel weer weg. Nu zeggen we het er altijd maar gelijk bij in het ziekenhuis 'geen valium geven!
kut zeg, enige wat ik dan kan bedenken is dat de medicijnen ervoor zorgen dat zijn drang naar slaan wat ie normaliter al had toch wat meer is geworden en dat het ongetwijfeld ook wel minder weer zal worden meid, succes in ieder geval.
Misschien is het meer het gevoel van de controle over zijn omgeving kwijt zijn... Jij bent er wel, maar verder is alles vreemd. Hij voelt zich al niet lekker en dan kom je ook nog eens in het ziekenhuis. Er komen allemaal vreemde mensen aan hem en jij vind dat allemaal goed. (snap je wat ik bedoel?) Dus ik kan me voorstellen dat hij nu het bekende en vertrouwde opzoekt en dat ben jij. Misschien is hij ergens bang dat hij weer naar die rare plaats moet. Ik denk dat alles een beetje moet bezinken, en dat dat slaan ook wel weer overgaat. Je kunt helaas niet in zo'n klein koppie kijken wat er nou precies is... Sterkte!
Hoi missym Heb er hier nog eens over nagedacht en (weet niet of het raar klinkt) maar zouden onze kids mischien een beetje een trouma opgelopen kunnen hebben? Want inderdaad er hebben allemaal vreemden aan hun kunnen zitten. In ons geval heeft hij toch anderhalve maand in het ZH gelegen. En bij jou dat hij toch bescherming bij je zoekt? En die ver***** sonde is ook geen geintje. Dit is maar een idee hoor? Andere meningen zouden interesant zijn.
hey meid youame heeft dit ook heel erg gehad in het begin ze is nu 3x geopereerd aan der mondje en was ook erg geweldadig slaan schoppen bijten enz na verloop van tijd werd het minder ma zodra ze weer in het ziekenhuis komt wordt ze heel erg onrustig en te huilen en als ze een dokter ziet met een witte jas aan nou dan is ze weer zo erg geweldadig
denk dat het best zou kunnen hoor youame heeft alle 3e keer een sonde gehad spalkjes om werd zelfs vastgebonden aan bed met der armpjes elke keer dat gepruts door al die artsen aan haar
Ik denk ook dat het hier mee te maken heeft. Je kind voelt zich al niet lekker en dan ook nog in een vreemde omgeving met allemaal vreemde mensen die dingen doen die helemaal niet fijn zijn. En je kind heeft dan idd geen controle en er wordt over zijn/haar grenzen gegaan. En dat moet ie dan maar gewoon pikken. Daar wordt je boos van en omdat je op dat moment niks kan doen, komt dat er later uit. Klinkt voor mij heel logisch eigenlijk. Denk dat het enige wat je kan doen is uit laten razen, wel duidelijk grenzen aangeven aan wat niet kan. Bijv. als ie slaat zijn armen vastpakken en zeggen dat ie niet mag slaan, maar wel aaien. En dan zijn hand pakken en er mee aaien. En verder er heel veel voor je kind zijn. Denk dat ie veiligheid bij jou zoekt. En het heeft natuurlijk tijd nodig.
Trauma is absoluut mogelijk. Onze dochter heeft ook 1,5 week in het ziekenhuis gelegen en bij thuiskomst had ze ook echt moeite om zich weer aan te passen. De pedagogische hulpverleners op de kinderafdeling hadden ons al uitgelegd dat dat waarschijnlijk ging gebeuren. Het komt regelmatig voor dat kinderen een stap terug doen in hun ontwikkeling, bijv niet meer kruipen maar gedragen willen worden. Of niet meer uit een beker drinken maar weer uit de fles. Het heeft een enorme impact op kinderen. Ze voelen zich al ziek en worden ook weg gerukt uit hun veilige omgeving. Vervolgens worden ze geconfronteerd met allemaal vreemde mensen die allemaal onbegrijpelijke, soms pijnlijke dingen doen... vreselijk. Het is dus begrijpelijk dat kinderen een tijdje nodig hebben om weer in hun normale omgeving te wennen en het vertrouwen in de omgeving terug te krijgen. Misschien kun je het cb of de huisarts bellen en je verhaal doen. Wie weet kunnen ze je doorverwijzen naar een pedagogisch hulpverlener of hebben ze tips voor je. Het lijkt me vervelend als je niet kunt doordringen tot je kindje Sterkte ermee!
bij youame is het gaan slijten maar na elke 3 maand ong moest ze weer geopereerd worden elke keer als het minder werd begon het weer nu is ze vanaf haar 10e maand niet meer geopereerd en is ze niet meer agresief
Gelukkig is hij na een paar daagjes wat bijgekomen en is zijn gedrag behoorlijk beter geworden, maar het slaan blijft. Misschien is het gewoon een fase, met andere dingen is hij juist een stuk liever geworden. Verschonen bijvoorbeeld, dat was eerst een hel en nu werkt hij perfect mee!