Hoi allemaal, iets meer dan 3 maandjes geleden ben ik bevallen van een prachtige dochter na een zwangerschap van 29 weken. Het gaat gelukkig echt super goed met ons meisje, maar het is een aardig hectische en heftige periode geweest, maar nu ik verlang zo terug naar het zwanger zijn, wie o wie herkend dit gevoel?! Is het omdat ik altijd nog een 2e kindje wil of komt het door een onuitgelopen zwangerschap?! Wanneer durfde jullie het aan om (weer) met de pil te stoppen?! en met hoeveel weken is jullie 2e/3e/4e/5e kindje geboren?! sorry voor de vele vragen maar ik ben er zo veel mee bezig, hoewel ik voorlopig toch nog niet zwanger mag worden...
Ik denk niet dat het alleen te maken heeft met een on-uitgedragen zwangerschap, maar dat kan wel meespelen! ikzelf ben met 39.2 bevallen, en het kriebelt ook als een gek! Ben jaloers op zwangere buikjes hoor! wat fijn trouwens dat het goed gaat, lijkt me ontzettend heftig als je kindje zoveel te vroeg geboren wordt!
Herken het deels. Met 27 weken bevallen. Had graag een normaal zw verlof gewild en normale kraamtijd, leuk met bezoek e.d. Helaas werden het 13 weken ziekenhuis. Dus dat zou ik best mee willen maken. Maar de kans dat dit weer gebeurd heeft de overhand. Ik wil dit niet nog een keer mee maken en vooral met de grote kans dat bij deze extreme vroeggeboorte het veel slechter had kunnen aflopen. Ik ben blij met wat we hebben en super blij met het wonder dat hij het heeft overleeft, ondanks allerlei infecties, enz. Hij heeft er niks aan overgehouden.
Heel herkenbaar, hier onze eerste geboren met 29.6 en ik had zoveel moedergevoelens die ik niet kon uiten op dat moment. Ook voelde het alsof een deel van mijn zwangerschap me was afgenomen, ik was nog helemaal niet klaar met het zwanger zijn en miste haar in mijn buik. De eerste periode was het echt zwanger zijn om het zwanger zijn, dus met die gevoelens heb ik niks gedaan. Ook wilde ik mijn lichaam eerst goed laten ontzwangeren, omdat 2 zwangerschappen kort op elkaar ook de kans op vroeggeboorte verhoogd. Uiteindelijk zijn we weer gaan proberen toen mijn dochter 10 maanden oud was en ik niet alleen nog een zwangerschap wilde, maar ook nog een kind. Ook hield ik in mijn achterhoofd dat ook deze te vroeg kon komen, en dat we er weer voor 100% voor konden gaan zou dat gebeuren (op emotioneel vlak). Ik ben nu een maand geleden bevallen van onze tweede dochter met 37.5 wk! Wel met veel rust en hulp vanuit het ziekenhuis (proluton injecties). Maar ik ben heel blij dat ik nu wel een zwangerschap mocht uitlopen (al is 37.5 relatief nog vrij vroeg natuurlijk) en dat we een kraamtijd etc. mee mochten maken. Mijn tip is om echt nog even te wachten, ik dacht alles snel al helemaal verwerkt te hebben maar dat viel uiteindelijk toch nog wel tegen. Sommige klappen kwamen pas toen ze ouder was. Ook nu heb ik het er nog moeilijk mee soms als ik mijn tweede zie en nu ik weet hoe het 'normaal' hoort te gaan, wat mijn eerste allemaal wel niet heeft moeten doorstaan.