"Heb je je tas bij" hoor ik hier in Vlaanderen ook veel. Of "de kopie steek ik bij". Dan denk ik ook: hier mist een "er". Maar ik stoor me er niet aan, vind het zelfs leuk klinken. Ben heel benieuwd hoe mijn dochter straks gaat praten. Tuc, ik kan me voorstellen dat je je ergert, maar ik vind het niet zo erg als "zouwe we effe naar de markt?" Of: "wij benne er al". Dat is ook echt woorden "vermangelen". Het is ook dialect, maar omdat ik uit die streek kom stoor ik me er aan.
Mijn man gebruikt soms frisismen Oftewel: friese zegswijze, een op een vertaald naar het nederlands: 'Hij doet dat met zin' bijvoorbeeld (betekent: hij doet het expres) Maar ik heb ook weer gekke zinnen die hij niet kent
haha en dat belgisch wat jij nu noemt dat spreken wij hier ook, maar dat komt omdat we ook vlakbij wonen
Ik ben in Amsterdam opgegroeid en volgens mijn man praat ik krom Dan vooral met het kunnen, kennen en kannen
nog zo een: in het brabantse dorp waar ik vandaan kom ging iedereen 'onder voetbal" terwijl ik zeg 'op voetbal' wat is er op tv maar in groningen zeggen ze wat is er voor tv. hier in groningen is een mug een vlieg en een vlieg een mug
Dat dialect komt me niet bekend voor.. Mensen vinden het vaak raar dat we hier zeggen "Ik ga door" (ik vertrek), dan vragen ze zich af WAAR DOOR dan :') Ik vind het op mijn beurt erg storend als mensen zal zeggen ipv zou, of er langs ipv ernaast.
O wat ik ook niet zo snap, maar dat hoor ik alleen van Vlamingen! Dat ze bijvoorbeeld zeggen 'zo'n dingen', 'zo'n kinderen' etc. Maar een dingen kan toch helemaal niet. Waarom zouden ze niet gewoon 'zulke dingen' zeggen?
Ik zeg altijd jeuken in plaats van krabben/kriebelen. Kan natuurlijk niet, want iets kan wel jeuken maar je kan zelf niet jeuken haha
Herkenbaar, dat zeg ik ook met regelmaat. 'Zullen we met de fiets?' Maar mijn man ( een Betuwenaar ) zegt precies hetzelfde. Nu lijkt Betuws en Fries wel op elkaar. Ik ben Nederlands opgevoed, maar heb nog wel eens dat ik de Friese zinsopbouw gebruik.