Pfff, ik weet niet wat er is gebeurd, maar van de een op andere dag heb ik van een heel lief meisje, een draak van een dame in huis gekregen. NIETS is goed, bijna alles wordt standaard beantwoord met krijsen (alsof ik haar aan het spit rijg ofzo). Als het haar niet zint, dan wordt er met van alles gesmeten, als ik even met iets bezig ben, want wordt mij op niet mis te verstane wijze duidelijk gemaakt dat ik moet stoppen, en wel NU (aan mijn benen hangen, wegduwen etc). Wil ze opgetild worden, is het niet goed, zet ik haar neer is het ook niet goed. Als het eten niet gaat zoals ze wil, dan moet ik haar bijna opvangen uit de stoel, krijsend en met een rood hoofd hangt ze over de zijkant ... Het zal vast een sprong zijn ... maar mijn hemel ... gaat dit over???
Pfff... Erg hè?? Wij zijn net uit deze sprong. Hij heeft hier helaas een paar maanden geduurd. Driftbuien, hoofdbonken, zichzelf gruwelijk in de weg zitten, ontzettend aan mij hangen, niks was goed en ineens spooknachten. Dit was de ergste fase tot nu toe, echt verschrikkelijk. En ineens...ineens was het over. Dat was afgelopen week. Ik heb mijn lieve, vrolijke, grappige en behulpzame ventje weer terug. Met een eigen willetje, dat wel, maar hij is goed te corrigeren. Wat ik voor mezelf bleef herhalen: hij doet dit niet expres, hij heeft er zelf ook veel last van. Ik ben er al die tijd voor hem geweest, heb mezelf een beetje aan de kant geschoven. Nu komt bij ons beide de vermoeidheid eruit, maar we zijn er iig doorheen! Succes...
De beruchte 15-16 maandenfase... Plus dat je kindje nu een eigen willetje gaat krijgen, waardoor je moet beginnen met opvoeden, consequent zijn, enz. Lastig soms!
Ik geloof dat wij er sinds vandaag uit zijn! Gisteren nog een topic geopend ivm middagslaapje wat erg veranderde en vandaag niets meer van te merken. Laatste weken was ze moe, vroeg wakker, onrustig slapen, middagslaapje verschuiven, onrustig met spelen, veeeeeeel aandacht willen etc.. Sinds vandaag heb ik weer een heel lief meisje wat de hele dag door loopt, zelf speelt en goed slaapt. Heerlijk mn meisje weer terug. Gisteren was ik er helemaal klaar mee en vandaag is het over. Wie weet bij jou ook?
Heel herkenbaar!! Het baby is er nu opeens helemaal vanaf, en ik mis het best wel... Maar er komen vast weer betere tijden!!
Hier ook bij 15 maanden een tijdelijke draak, duurde 2-3 weken bij dochter en sindsdien weer een engeltje.
Oef ik zie er nog niet naar uit voor over een paar maanden 😂! Klinkt als een hele zware fase!
Pff, hier al een paar maanden 'feest' en het wordt nog niets minder.. Ik voel stiekem opluchting elke dag wanneer het weer richting kinderbedtijd gaat.
Mijn zoontje is bijna 14 maanden en is de laatste 2 weken ook vreselijk bezig. Als hij iets niet mag gaat ie brullen en gillen, hij gooit zichzelf dan naar achter. Ik moet hem echt vasthouden anders gooit ie zichzelf zo op het laminaat. Aankleden is ook een grote ramp geworden, gillen gillen gillen. Ergens vind ik het ook wel weer grappig en schattig dat 'ie nu echt een klein jongetje is geworden met een eigen willetje, maar het is ook heel vermoeiend.
Sterkte, sterkte, sterkte, sterkte, sterkte... Heeft hier dik 4 maanden geduurd en het was een hel. Nog nooit zo blij geweest te mogen werken. Ik kon er echt heeeel erg moeilijk mee omgaan.
Herkenbaar! Dochter heeft ook erg veel last gehad van deze sprong. Volgende maand word ze 1,5, maar je merkt dat ze echt een eigen wil heeft gekregen. Ze kan ook ontzettend kwaad worden, dan trekt ze aan mijn haar, wil slaan en rukt de bril van mijn hoofd. Ik laat haar dan maar even uitrazen(m.a.w. gillen & janken, haha!). Gelukkig komt ze ook vaak genoeg knuffelen; sta ik aardappels te schillen, kruipt ze helemaal tegen mijn benen aan en hoor ik "hmmmm" hahaha! Dat maakt het dan wel weer goed, die vervelende momenten.
Ik denk met zulke dingen altijd maar: "Het is tijdelijk. Het gaat voorbij. Als ze 18 is, doet ze dit vast niet meer!" Dat inzicht heeft mij al vaak geholpen om nog een keer diep in te ademen...