vanaf 1 april wist ik dat ik zwanger was (pril) wist mn cyclus ook niet goed... maargoed zwanger is zwanger.. nu is het afegelopen di misgegaan ik ben bruin verlies gaan verliezen,, daarna hevig bloedverlies de donderdag erop een echo en er bleek al niks in mn baarmoeder.. ik voel me nu best sterk maar ,ik weet af en toe niet hoe ik me moet voelen ?!!! stel ik me aan?! omdat het nog zo kort was?! jullie mogen eerlijk zijn ,daar heb ik het meeste aan! ik vloei nog steeds en moet ma de vk bellen om een echo te maken of alles weg is,ik ga nu ook even niet werken
Verdriet kun je niet met verdriet vergelijken..... en rouwen doet iedereen op zn eigen manier.... je voelt het zelf het beste wanneer je ergens aan toe bent of niet..... Neem de tijd die je nodig hebt, anders komt het net zo hard weer terug..... (en erg dat dit jou dus ook is overgekomen... )
NEE!!! je stelt je echt niet aan hoor! vanaf de postitieve test kijk je anders naar de toekomst, en eigenlijk heb je in gedachten al je beebje vast. Het is juist heel normaal dat je verdrietig bent, dan was de beeb erg welkom. Probeer het een plaatsje te geven, maar vergeten zal je hem nooit. Ik vond de uitgerekende datum ook altijd erg moeilijk. Voor Timo heb ik 2 miskrame gehad. Je went er nooit aan en het doet net zo;n pijn, maar het valt me nu iets minder zwaar, nu weet ik dat het ook goed kan gaan en kijk ik met hoop en moed naar de toekomst. Af en toe een lekkere huilbui doet wonderen. succes ermee, liefs Miek
Ik heb het zelf niet mee gemaakt. Maar het lijkt mij verschrikkelijk ook al is het "nog maar" zo pril. Ik vind ook zwanger is zwanger. Hoop dat je je verdriet goed kan delen met je man/vriend. Heel veel sterkte meis.
delen kan ik het zeker, we hebben nog niet eens de 1ste echo mee gemaakt! maar ik was er zo klaar voor
Music4life: zwanger is zwanger, ook als je het pas anderhalve week weet. Je maakt toekomstplannen en je beseft dat er een leven in je groeit. Je hebt het recht verdrietig te zijn, en dat heb je ook nodig. Terwijl ik dit schrijf heb ik zelf een miskraam. Wij weten 3 weken dat we zwanger zijn (waren), al had ik al na 1 week het gevoel dat het niet goed zat. Het is verschrikkelijk je kindje nu al weer in te moeten leveren. Sterkte meid!
dankjullie wel ,ik denk ook dat het komt omdat het niet heb gezien op de echo,,dit is de 2e keer dat ik een mk heb,,, de 1ste keer wist ik niet dat ik zwanger was,, maar ik kreeg plots ween en op het toilet verloor ik een vrucht rond de 4 cm,, toen wist ik het,ik was zwanger,, het gekke is,, ik heb gedroomd dat het ging gebeuren! ik moet a,s ma bellen voor een vervolg echo om te zien of alles weg is "(
Nee hier is niets van aanstellen bij. Zoals al gezegd werd heb jij een toekomst in je hoofd op het moment dat je die test ziet. En zeker na een 2e keer komen er nog extra angsten bij kijken ook. Neem er de tijd voor, praat er over, huil er over en voel je daar vooral niet schuldig door!
Dat gevoel herken ik heel erg. Dat je niet weet hoe je je voelt, hoe je je wilt voelen e.d. Neem er de tijd voor, praat erover, huil! En het is zeker GEEN aanstellen! Sterkte met dit verdriet!
Iedereen verwerkt het op zijn eigen manier... Ik zou willen dat ik een keer heel hard kon huilen, maar het komt maar niet. Misschien omdat mijn miskraam nog niet op gang gekomen is Hoop dat het snel gaat komen.... wordt zooooo gek van deze onzekerheid
Ik vind dat niemand die dit mee maakt zich aanstelt hoor, vanaf het moment dat je weet dat je zwanger bent is het er, ik ben ongepland zwanger geraakt, helemaal niet de bedoeling, verre van! Maar toen ik het wist ja toen was het er en dan is het ook meteen van jou, en hoe pril het dan is, als het wegvalt/misgaat heb je verdriet! Hm...heb moeite met het uitleggen maar ja, ik vind het in ieder geval geen aanstellerij hoor.
meiden dankjullie wel,,ik moet morgen de vk bellen voor een afspraak ivm nakontrole. bah ,,als ik die vrouw aan de tel heb ,heb ik al een brok in mn keel,, ik bedoel die vrouw bel je als je goed nieuws hebt en niet met zoiets,,maargoed,,komt goed ,,hoe is het met jullie dames?
Misschien is het eerst verbijstering en angst, en komt het verdriet nog. Veel vrouwen krijgen pas 'later' een klap. Ik kreeg hem wel degelijk meteen en duurde ook een goede 2 maanden. Hoop ook als ik eer daags negatief test dat ik me toch nog prettig voel. Het is echt niet niks....