Lieve dames, Nu ik 14 weken zwanger ben, kijk ik erg uit naar de komst van ons kindje. Nu lees ik ook veel hier op dit forum, maar word soms ook erg angstig van de verhalen die ik hier lees. Vooral over slechte 20 weken echo's. Met doodgeboren kinderen als gevolg. Ik lees deze topics altijd aandachtig en zoek ook veel info op op internet. Nu lig ik hier s' nachts zelfs wel eens wakker van. nu ben ik zelf ook erg angstig dat bij ons kindje ook iets afwijkends word gezien op de 20 weken echo. Deze angst word ook nog eens versterkt doordat ik wel eens alcohol heb gedronken toen ik nog niet wist dat ik zwanger was, en omdat ik in de eerste weken zwangerschap iets verkeerds gegeten heb. Ben nu zo bang dat ons kindje hierdoor een aanlegstoornis heeft gekregen. nu zit ik er over te denken om een uitgebreide echo op verzoek in het martiniziekenhuis aan te vragen. Dat is wel een soort pretecho, maar niet medisch bedoeld. Maar als ze dan afwijkingen zien dan wil ik wel dat ze dat melden, en dat ze dan even goed de orgaantjes bij langs gaan. Zou dit mij kunnen helpen denken jullie om de angst voor de 20 weken echo wat kleiner te maken?
Onthou, het gaat veeeeeeeel vaker goed dan fout. Met Een pretecho kijken ze niet alle organen. Is ook allemaal spannend! ! Knuffel
Ik had ook veel angst bij mijn eerste zwangerschap. De 20 weken echo liet ook nog eens relatief lang op zich wachten (was pas met 21wk). En ik voelde de baby nog niet dagelijks. Heb toen ook met 19 weken een pretecho laten maken. Dat nam heel veel angst weg. Het is geen medische echo, dus zo secuur als er met de 20 weken echo wordt gekeken gebeurt dan niet. Maar op mijn verzoek is wel alles langsgelopen en konden we in ieder geval zien dat het qua groei goed zat en dat enkele medische punten ook in ieder geval in orde waren. Ze lopen dan niet het hartje helemaal door zoals bij de SEO hoor, dus het geeft geen garanties, maar we zagen in ieder geval toen een vrolijk rondtrappelend kindje dat geen opvallende afwijkingen had! Was een hele geruststelling. Bij de tweede heb ik gewoon 'preventief' met zeventien weken een echo gepland. Die zwangerschap was ik veel minder angstig, maar toch vond ik het fijn een keer naar ons kindje te kijken. Overigens bleek toen wel dat het geen garanties geeft zo'n pretecho, want bij de pretecho niks raars te zien, bij de 20wk echo een afwijkend beeld bij het hartje, maar gelukkig liep dat met een sisser af en was het niets 'belangrijks'! Zou gewoon een pretecho plannen, kost je een keer dertig euro, maar wie weet neemt het veel zorgen weg!
Ik heb ervaring met een goede 20 weken echo en met een slechte echo. Ik denk dat je mijn onderwerp op het forum hebt gelezen. Probeer in je gedachten te houden dat het vaker goed gaat dan fout! Op dit forum lees je meer negatieve ervaringen dan goede.... vaak omdat moeders lotgenoten zoeken. Juist omdat ik al een gezond ventje heb rondlopen probeer ik positief te blijven voor het moment dat ik voor de 3de keer zwanger mag worden. Ook ik hou mezelf in gedachten het gaat vaker goed dan dat het fout gaat! Anders maak ik mezelf helemaal gek. Een 20 weken echo blijft altijd spannend! Mocht jij er een goed gevoel bij hebben om een pretecho te laten maken dan moet je dat vooral doen! Maar het geeft geen garantie. Bij mijn huidige zwangerschap hebben wij ook een pretecho laten maken en leek alles goed. Bij de 20 weken echo bleek dit anders te zijn. Ik wil je niet onnodig bang maken want ik ben ook het bewijs van een goede 20 weken echo. Maar ik wil je niet de hoop geven dat als een pretecho goed is automatisch je 20 weken echo ook goed is, deze is veel uitgebreider. Laat je niet gek maken door het forum hoe moeilijk dat soms ook is. Probeer anders of je de 20 weken echo met 19 weken kan krijgen? scheelt toch weer 1 weekje.....
De angst is heel herkenbaar, en denk dat veel zwangeren de spanning en angst voor de 20 weken echo voelen. Ik heb voor de GUO in April nachten wakker gelegen. Mede doordat wij een kindje in Oktober verloren zijn, maar ik heb het ook bij mijn andere kinderen gehad, en toen was ik nog geen kindje verloren. De topics die hier geopend worden, zijn vooral moeders die op zoek zijn naar lotgenoten. En dat maakt heel angstig, weet ik uit ervaring. Dus hoewel ik je angst als geen ander begrijp, besef dat het écht vaker wél goed gaat. Probeer te genieten!
Hoi dames, bedankt voor de reacties. Ik besef me ook dat het veel vaker goed dan fout gaat gelukkig. Maar dan denk ik: waarom zou het wel bij een ander gebeuren en bij mij niet. Ik weet dat ik positief moet blijven denken, maar een pretecho zou me er misschien ook bij helpen.Ik kan me soms heel levendig voorstellen hoe het is om heel slecht nieuws te krijgen bij een echo. Dit lijkt me echt vreselijk en ik zou ook niet weten hoe ik dan reageer. Ik vind het echt heel erg voor de vrouwen bij wie er een afwijking geconstateerd is bij de baby. Ik kan ook niet uitsluiten dat mij dat niet zou gebeuren en dat lijkt me echt vreselijk. vooralsnog gaan we uit van het positieve en ga ik denk ik wel een afspraak maken bij een pretechobureau.
Hoi Manoes, Ik begrijp je bezorgdheid maar het is idd zoals veel vrouwen hierboven al benoemen: het gaat véél vaker wél goed! Probeer vertrouwen te hebben en laat een pretecho doen al is het maar om je gedeeltelijk gerust te stellen. Ik vind het soms moeilijk om mijn verhaal hier niet te delen omdat het mij helpt in mijn verwerkingsproces. Maar het is absoluut niet mijn bedoeling om onrust te creëren . Het is de realiteit dat er ook wel eens wat mis gaat en dat kunnen we niet ontkennen maar laat je er zeker niet teveel door beïnvloeden. Daar heb je niks aan. Vertrouw op jezelf en op je kindje en probeer te genieten van je zwangerschap! ♡
Ik zou proberen niet teveel nare verhalen te lezen als je nog moet(ik ken het wel hoor ik doe het ook) maar het maakt je (vaak onnodig) ongerust. Het gaat veel vaker goed dan fout!
Stoppen met veel dingen hier te gaan lezen kan ik je aanraden. Ik maakte mezelf soms echt gek door allemaal enge dingen te gaan denken die ik hier las die ik of m'n kindje dan ook wel eens zou kunnen hebben. Maar geloof me, het gaat veel vaker goed dan fout! En ja, je zal maar net tussen het geval niet goed zitten.. Dan kun je er nu toch niets aan doen dan wachten op je 20 weken echo. Geniet lekker van het zwanger mogen zijn, en van je kleintje en alle voorpret want voor je het weet is je baby er al en heb je je 40 weken lang zorgen gemaakt!
Ik herken je angst helemaal, ik ben nog lang niet zo ver als jou ( zit op bijna 8 wkn) maar door alle verhalen die je hier leest ben ik soms ook superbang, voor een miskraam, leeg vruchtzakje e.d.. Ik probeer mezelf maar voor te houden dat als je jezelf goed voelt, het ook goed is! Ik ga voor je duimen dat alles in orde is met de 20 weken echo!
not knowing won't prevent bad things from hapening, so not going to 20 weeks echo won't change outcome of your pregnancy but can help you if they find something that can be treated on time, so I think not having it would be silly thing to do (you would probably end up worrying for another 20 weeks if you shoudl have had it or not). Everyone worries (I had 2 miscarriages, so know what I am talking about), most people have healthy babies in the end xx
Manous ik heb het ook wel hoor. Volgende week de 20 wk echo (GUO) en langzamerhand komen de kriebels naar boven. Sinds de rotecho tijdens mn 1e zwangerschap bij 12 wk ben ik erg zenuwachtig voor de echo's. Ik sta aldoor al te janken van de spanning voor ik überhaupt op t bankje lig, dus dat zal maandag ook wel zo zijn. Al boeit me dat niet. Bij de 2e zwangerschap heb ik door planfoutjes zowel bij de 12 wk echo als bij de 20 wk echo ong een half uur moeten wachten dat deed maakte de spanning er bepaald niet minder op. Vorige keer kon ik pas na de 20wk echo beetje gaan genieten, dit keer gaat t wel beter. Soms denk ik dat t wel goed zit meteen gevolgd door het idee dat we dan juist wat in ons face krijgen. Hoe ik er mee omga. Allereerst accepteren dat ik zenuwachtig ben. Bedenken dat iedereen die een goede 20wk echo heeft het hier niet allemaal neerzet. En verder is t afwachten helaas en duimen. Vorige keer zijn we na de 20wk naar de gemeente gegaan voor de erkenning en zijn we ergens koffie met taart gaat eten. Dit keer na een goede 12 wk echo gebak gehaald en ga maandag ook weer taart halen als voor dat moment we door de keuring zijn Inmiddels getrouwd dus erkennen hoeft niet meer.
Ik heb inmiddels een echo gepland voor over 2 weken, dan ben ik 16 weken zwanger. Het is bij een ervaren echoscopiste, wel een pretecho, maar het is een geoefend oog dus dat geeft me wel vertrouwen. Ik denk nog vaak aan de verhalen die ik hier lees, bijvoorbeeld van moon. Ik kan hier dan zo intens verdrietig van worden. Ik vind het verschrikkelijk wat deze vrouwen moeten meemaken, en besef dat het mij ook kan overkomen. ik weet dat de kans klein is, maar hrlemaal uitgesloten is het niet. ook ben ik steeds bang, omdat ik steeds zo bang ben, dat het een voorgevoel is voor iets naars wat dan ook uit gaat komen. ik weet niet of dit dan gewoon mijn angst is, of mijn intuitie die zegt dat er iets mis is. ik hoop voor jullie allemaal dat jullie een gezond kindje mogen krijgen. En voor de vrouwen die slecht nieuws hebben gekregen, mijn gedachten zijn bij jullie.
Lieve Manoes. Goed van je dat je een echo gepland hebt, zal je toch wat meer geruststellen. Ik vind het zelf erg bijzonder om hier te zien en te lezen hoe de dames met iedereen meeleven, zowel met goed nieuws als met slecht nieuws. Het verbind ons met elkaar en het doet je dan ook beseffen hoe dicht het naast elkaar ligt, vreugde en verdriet, leven en dood. Ik wens je een hele mooie zwangerschap toe en geniet van die kleine in je buik! ♡
@manoes Om even wat evenwicht te brengen. Ik heb gisteren de 20 wk echo gehad (was heel erg zenuwachtig) maar voor datgene wat ze nu kunnen zien was alles goed en ik ben erg opgelucht. Dus zo kan het ook gelukkig Hebben lekker taart gehaald. Wel weer een klein hoofd (op P5 lijn) en een dwarsligger; ik gok weer een meisje (had mn dochter ook nl) maar we hebben t niet gevraagd. Jij nog een weekje wachten?
Bouwjaar1979, wat fijn dat je 20 weken echo goed was! Nu lekker genieten. Ik heb trouwens een goed pretechobureau gevonden in de buurt, bij een vrouw die al 10 jaar ervaring heeft als echiscopiste. Ook is zij bevoegd om 20 weken echo's te doen. Ik kon niet langer meer wachten en heb een echo gehad met 14 weken en 2 dagen. Dat was afgelooen vrijdag. Ik heb haar gevraagd of ze alle organen wil checken, en wil kijken of alles goed zit. Met veel spanning zijn we er heen gegaan. Ze heeft de tijd voor ons genomen en alles gecheckt. Voor zover zij kon zien zag alles er goed uit. Geen bijzonderheden. We weten nu ook dat we een zoon krijgen! Wel viel het haar op dat zijn bovenbenen al wat lang waren. Maar niks om ons zorgen te maken. Wat waren we blij! Maar helaas knaagt nu toch weer de angst dat er toch iets mis blijkt op de 20 weken echo. Dan is alles natuurlijk toch weer een stukje groter en kunnen ze het nog beter xien. Bah, vervelend he die angst. Wat denken jullie, moet ik me gewoon opgelucht en blij voelen over deze goede echo, of toch voorbedacht zijn op eventueel minser goed nieuws tijdens de 20 weken echo?
Wij hebben aankomende vrijdag de 20-weken echo. Met 16 weken hebben we een pretecho laten maken. De echoscopiste heeft toen ook alle organen even nagelopen en zag toen geen afwijkingen. Op zich stelt me dat wel wat gerust. Ik weet nu dat z'n maag en blaas werken en dat de aanleg van de hersenen ook goed is. Maar toch blijf ik het toch wel heel erg spannend vinden. Bij een 20-weken echo kan er natuurlijk nog van alles aan het licht komen. Toch ben ik nu wat meer gerust gesteld voor de komende echo. Al zou je me dat donderdagavond nog eens moeten vragen. Waarschijnlijk sta ik dan strak van de spanning. Mijn tip. Geniet nu van de goede echo en ga je pas (eventueel) weer druk maken als de 20-weken echo er aan zit te komen.
Nog even een aanvulling. Bij m'n eerste zwangerschap ben ik ook steeds heel bang geweest voor 'slecht' nieuws. Bij elke echo en elke controle bij de verloskundige ging ik er van uit dat het niet goed was met de baby. Ik heb mezelf toen helemaal gek gemaakt. Ook was ik heel erg bang dat het uiteindelijk nog mis zou gaan bij de geboorte. Had alle horror scenario's in mijn hoofd zitten. Gelukkig bleek iedere keer dat er niets aan de hand was en tijdens de bevalling heb ik helemaal niet meer gedacht aan de mogelijkheid dat het wel eens mis zou kunnen gaan. Ik merk nu dat ik weer angstig ben, maar het is gelukkig wel iets minder dan bij de eerste. Gelukkig heb ik nu veel afleiding van m'n zoontje en heb daardoor minder de gelegenheid om te piekeren.
Zwanger van de 3e (Eigk 4e als je mk meereken) en dit kindje voelde ik nog steeds niet En dacht het toch echt te moeten want me meiden voelde ik wel wat eerder en het is tenslotte me 3e helemaal in de stress bij me meiden ook hoor.. Gister de 20 weken echo gehad en alles was goed en de placenta ligt nu achter en bij me meiden voor dan zou je helemaal denken dat je de baby eerder voelt.. En hier lees je soms mindere dingen maar het gaat vaker goed dan fout en snap wel dat het je stress oplevert maar probeer er positief tegen aan te kijken
İk denk dat iedereen wel onzeker is over de 20 weken echo. Nu kan ik makkelijk praten want mijn echo was goed.. Maar dit word ons eerste kindje en ik was eigenlijk nog niet zo bezig met mij te verdiepen in de zwangerschap enz. Pas toen ik op dit forum kwam en mijzelf begon in te lezen kreeg ik het Spaans benauwd. Al die 'slechte' verhalen die ik las maakte mij ontzettend bang en nerveus. İk ben op advies van mijn moeder gestopt met alles te lezen en heb afgewacht op de 20 weken echo. Toen bleek dat alles goed was met de kleine kon mijn geluk niet meer op. Tuurlijk is er een kans dat het alsnog mis kan zijn, maar dan komt dat in ieder geval niet door de stres van alle verhalen op het forum. Mijn advies, niet meer lezen!