Raar Dromen over tweeling.

Dit is mijn allereerste zwangerschap, en in het begin van de zwangerschap was ik zwanger van een tweeling en bij 12 weken hoorden wij dat het hartje van 1 kindje niet meer klopte.
In het begin had ik het hier wel erg moeilijk mee, en voelde toch wel een soort van gemis en het gevoel alsof ik had gefaald (2-lingen komen veel in mijn familie voor) maar we zijn ons op de andere gaan richten, en dankbaar dat het met dit kindje nog steeds goed gaat.

Nu de zwangerschap steeds verder nadert, begin ik steeds vaker te dromen dat ik zwanger ben van een tweeling (Ik weet als je zwanger bent dat je raar kunt dromen, maar dit soort dromen steekt me wel behoorlijk en word dan ook erg verdrietig wakker, dat die andere er niet meer is.)
Maar de droom gaat steeds over het zelfde, zwanger van een tweeling en heb telkens controle bij een VK in mijn droom.
Elke keer krijg ik te horen dat het kindje erg klein is, maar het hartje klopt wel en dat ik geen reden heb om bang te zijn en dat alles goed zou komen, hij was alleen maar kleiner..

Of dat ik spontaan aan het bevallen ben (te vroeg) en het kindje flapt er zo uit, heel klein en het leeft nog, en ik raak in paniek en weet niet wat ik moet doen (en het ergste is dat ik niet weet hoe ik hem terug moet stoppen) bij het zoeken van de nummer van de VK Wat ik op dat moment niet kan vinden. vergeet ik mijn kindje door het zoeken en als ik er weer aan denk dan is die al gestorven en dan word ik wakker.

ook tegen een buurvrouw zei ik dat ik het toch wel voelde als een gemis dat er 1 niet meer leefde waarvan ze zei : ach nee joh! die mis je niet, dit komt zo vaak voor, al ken ik niemand die dat heeft gehad, maar die ga je echt niet missen wand die leeft niet meer.. Ik stond met mijn mond vol tanden en werd hier ook werkelijk boos om en heb ook gezegd dat ik het wel mis en dat wuifde ze weg alsof ik me aanstelde.

Met de VK heb ik er ook over gesproken over die dromen, en ze zei dat was normaal dat ik zo droomde dat je door de zwangerschap raar kon gaan dromen, en ik verzeker je die andere leeft echt niet meer..en die andere heeft er echt geen last van en daar gaat alles mee goed.

Wat denken jullie is het echt normaal dat ik zulke dromen heb en dat ze steeds over het zelfde gaan, of zou het nog dieper zitten en dat ik het eigenlijk allemaal nog niet heb verwerkt o.i.d..

Ik weet dat ik me moet moet richten op de gene die nu in mijn buik zit en dat daar alles goed mee is, maar het gevoel bij die dromen etc.. zijn er nu eenmaal.. en heb toch het gevoel dat anderen me daar niet serieus in nemen, en dat ik me niet zomaar kan richten op die andere..