Ik heb het van tevoren gezegd, als ik moeder wordt, wil ik 2,5 dag gaan werken ipv de hele week, puur omdat het anders financieel niet haalbaar is, anders bleef ik helemaal thuis. Ik ga geen baby op de wereld zetten om die vervolgens alleen savonds voor het slapengaan even te zien.. Ik ben wel degene van ons twee met een diploma, maar vind het eigenlijk oneerlijk dat dat de rede is dat ik full time zou moeten gaan werken.. Nu heeft man af en toe ineens een baalmomentje dat hij zegt; laat mij maar huisvader zijn die halve week, ga ik 2,5 dag werken en jij 5 dagen. Maar dat wil en doe ik echt niet! Er komt geen melk uit zijn borst, huishouden doet hij nooit (weet wel dat ie het zou kunnen hoor) maar hij haat bijv de was, stofzuigen etc.. Hij kan dan niet het huis even uit zonder kleine, en de verzorging ervan, ik denk dat ie dat te rooskleurig ziet, niet beseft wat een werk zo'n kleintje is, hij heeft nog nooit een pamper verschoond... Ik hoop dat dat idee bijdraaid, en dat het oorspronkelijke plan in tact blijft.. Is misschien egoïstisch, maar wel wat is afgesproken.. Hoe is dat bij jullie gegaan?
Ik kan je er niet mee helpen sorry, deze discussie nog nooit gehad. Rabiate feministe als ik ben werken man en ik allebei 4 dagen en dat gaat prima. We zijn ook allebei even hoog opgeleid en brengen evenveel geld binnen. Ik denk dat een goed argument voor een heel scheve werkverdeling zou zijn als de een echt veel meer verdient dan de ander. Maar is allebei wat minder werken geen optie dan voor jullie? Ik zie bij mijn man hoe geweldig de kinderen het vinden (en hij ook ) om een vader te hebben die heel betrokken is, die echt voor hun zorgt. Want bedenk wel, alle argumenten die jij noemt waarom jij maar 2,5 dag wil werken gelden ook voor je man hoor. Die zet toch ook geen kinderen op de wereld om ze alleen 's avonds voor het slapen gaan een kusje te geven?
Ik kan je hier ook niet mee helpen helaas.. Ook ik vind het heerlijk om weer te kunnen werken en werk dan ook gewoon 4 dagen.. Mijn man 5.. Tja, als jullie er uitkomen en hij blijft thuis, dan zou daar toch zeker tegenover staan dat HIJ het huishouden gaat doen.. Lijkt me dan wel zo reeel..
Eigenlijk hebben we altijd al hetzelfde gedacht hierover.. Al jaren voor we zelf kinderen hadden eigenlijk. Mijn man werkt, ik heb de zorg van de kinderen. Als dit geen mogelijkheid was hadden we geen eens kinderen gewilt. Lijkt me lastig als je niet helemaal op een lijn zit hierover met elkaar.
Ml werkt 5 dagen (verdient het dubbele van mij terwijl ik geen slechte baan heb) ik werk 4dagen. We vinden het allebei erg leuk om te werken dus vandaar mijn keuze voor 4 dagen. En praktisch gezien is het voor hem in zijn functie niet mogelijk om 4dagen te werken. Dus bij ons was het een snelle en logische keuze. Ik geniet ontzettend van mijn vrije dag en onze dochter heeft het goed naar haar zin op het Kdv. In het weekend genieten we dan ook extra omdat we dan allemaal lekker thuis zijn. Ieder zijn eigen keus natuurlijk maar ik voel mij niet schuldig dat ze 4 dagen naar het Kdv gaat.
Als jij meer geld verdiend vind ik het het overwegen wel waard. jij 3 of 4 dagen en hij ook 4 dagen de tijd zal leren of hij een huishouden kan draaien maar zo lang hij niet hoeft zal hij het niet doen
Misschien denk jij er ook wel te rooskleurig over? En wat is get verschil dat je man niet uit huis kan zonder kleine en jij ook niet? Gaat hij daar dood aan? Nee toch? Misschien kan jij gewoon 3 dageb werken of niss zelfs 4 en je man ook 4? Want idd alle argumenten die jij opsomt geldeb voor je man ook... En ook zonder melk uit een borst bn je een goede ouder hoor
Zo dachten wij er ook over toen we zwanger waren van J haha maar financieel is er toch een heel ander plaatje uit komen rollen. Ik werk gewoon 4 dagen in de week, nu dan 4 halve dagen ivm problematische zwangerschap. Manlief werkt gewoon ene keer 6 nachten, andere keer 4. Het is maar net hoe zn rooster is voor die week. Anders wilde ik ook graag thuisblijven of iig nog minder werken, ik heb er iig 1 af gekregen want ik werkte fulltime. De tijd die we samen doorbrengen wordt ook echt besteed aan J. Leuke dingen doen enzo. In het begin toen ik ook weer ging werken voelde ik me een slechte moeder want moeders moesten voor mijn gevoel thuis zijn, maar na 3 maanden thuis zitten met alleen maar flesjes en luiers en speentjes had ik zelf weer wat behoefte aan een volwassen gesprek. En ik voelde me niet slecht als ik J weer bij de oppas ging ophalen. Zeker niet als ik zag dat hij het het super vond en vind. Hij heeft het naar zn zin dus ik ook. Als hij het niet naar zn zin zou hebben zou het anders zijn. Succes!
Ik snap je wel. Misschien kan je eerst je verlof eens afwachten (en hij ook), dan zien jullie allebei wat een baby'tje met zich meebrengt. Die eerste 3 maanden zijn sowieso het zwaarst/meest intents. Kolven kan je ook op het werk, maar is ook niet altijd ideaal. Daarbij vind ik 2,5 dag ook niet weinig, als hij of jij fulltime zou blijven werken. Mijn man werkt heel veel vanuit huis en ik werk alleen maar thuis. Hier beiden dus lekker 'ongeemancipeerd' (of man juist heel geëmancipeerd). Ik zie ook echt de toegevoegde waarde niet van 'buitenshuis' werken als je zo je brood kan verdienen.
Misschien moeten jullie het verschil delen? Dus beide 3 dagen werken oid. Dan heb je allebei ook tijd met de kleine en beide kun je werken. Daarbij kun je dan natuurlijk ook afspraken maken over huishouden etc. Je zegt dat hij er een hekel aan heeft, maar het wel doet. Dan is het toch prima? Ik denk dat jij meer problemen ziet dan er zijn, de meeste nieuwe ouders hebben voor hun kind kwam nog nooit een pamper verschoont, maar dat is echt geen 'rocketscience' en voor de rest kan ook je man daar allemaal een weg in vinden. Wat betreft melk: als jij kolft kan hij dat overdag geven en kun je voor de rest live voeden.
Mijn man wilde ook heel graag minder gaan werken zodra we kinderen kregen, en wie ben ik om hem tegen te houden? In eerste instantie zijn we beide van fulltime naar 4 dagen in de week gegaan, maar het bleek toch niet helemaal lekker te lopen op die manier, dus uiteindelijk is er bij mij nog een dag vanaf gegaan. man werkt nu dus 4 dagen en ik 3. 1 dag in de week is mijn man thuis voor de kinderen en ze genieten er alle 3 ontzettend van! Eerlijk is eerlijk, ik heb echt wel even moeten wennen aan het feit dat ik de zorg voor de kinderen overgaf, ja ook tov mijn man maar het gaat perfect zo, hij doet de dingen soms anders dan ik het het zou doen, maar daar leer ik juist weer van. Mijn manier is niet per definitie de beste namelijk
Ik werk 32 uur en vriendlief is fulltime thuis bij de kinderen. Ook ik ben degene met het grootste inkomen, daarom ook die beslissing. In eerste instantie was het de bedoeling dat ik 4 dagen zou werken en mijn partner ook 3 a 4 (wisselende diensten, gem zo'n 24-28 uur) Helaas door ziekte is hij "eruit" geraakt en na enige rekensommen hebben we besloten dat we het prima redden zo en dat hij voorlopig volledig thuis zal blijven. En mijn partner "doet" het verder prima hoor, al is de verdeling van de huishoudelijke taken wat anders dan traditioneel Bloemen watergeven en strijken is mijn pakkie-an en de drie dagen dat ik thuis ben, draag ik voornamelijk de zorg voor de dames. Maar hij laat de 2 honden verder regelmatig uit en zorgt voor de tuin en het houthakken/kloven voor de houtkachel.
M'n man blijft fulltime werken, wel verdeelt over 4 dagen. Hij is dus een dag in de week thuis met de kleine. Ik blijf 24 uur werken, verdeelt over 3 dagen. De kleine gaat dus twee dagen naar KDV of GO. Rest van de week is een van ons thuis. Helemaal niet werken zou niks voor mij zijn, ik zou doodongelukkig worden van alleen maar thuis zijn (mijn man ook trouwens), hoe blij ik ook ben met onze kleine die onderweg is. Maar ik denk dat ik een leuker mens ben als ik blijf werken. Prima verdeeld hier dus
Eerlijk gezegd denk ik dat alle argumenten die je aanhaalt ook omgekeerd door jouw partner gezegd kunnen worden t.o.v. jou. Aan de andere kant maak ik uit jouw verhaal op, dat je vriend alleen TBP wil worden, op momenten dat hij van zijn werk baalt.... Tsja... weet niet hoe vaak dat is? Overigens jullie kunnen alleen zelf die beslissing nemen en voor iedereen is zo'n beslissing weer op een andere manier tot stand gekomen. Zelf zou ik dolgraag blijven werken, maar we denken dat het fysiek niet haalbaar voor mij is om te werken en dan ook nog een leuke mama te zijn en laat staan dat ik dan nog een leuke partner ben. Dus is manlief alles op alles aan het zetten om te kijken of we op één inkomen verder komen en zijn we als een idioot aan het bezuinigen op allerlei zaken. Is het praktisch gezien beter als ik ga werken en manlief thuis zou blijven? Zeker, ik verdiende in mijn vorige baan bijna het dubbele van manlief, maar lag ook de rest van de tijd op bed, omdat mijn werk echt alle energie uit me haalde. En dat wil ik straks echt niet, want dit kindje heeft ook recht op aandacht.
Wij hebben die "discussie" ook niet gehad eigenlijk. Voor dat we onze kinderwens besproken er al over gehad, wat het makkelijkste was en wat we allebei wilden. Ik zou minder gaan werken (nu kan dit bij mijn baan ook makkelijker uiteindeliljk bij die van hem) en hij gewoon fulltime blijven werken. Mijn man is ook vrachtwagenchauffeur en bij zijn bedrijf niet mogelijk. Hij neemt vanaf juni wel 1 dag in de drie weken ouderschapsverlof op, en dat vind hij ook fantastisch, daar kijkt hij echt naar uit. Hopelijk komen jullie dr met zn tweeen wel uit!
Hier is het wel andersom...maar dat komt omdat ik en mijn man beide een eigen bedrijf hebben. Ik werk 2 dagen echt op kantoor en de rest thuis...maar dan nog zwabbert mijn man met de dweil door het huis want ik wil na 14 uur er echt voor mijn zoon zijn (is nu bijna 6). Als de baby er is, zie ik wel hoe het gaat...maar ik blijf het meeste werken van ons tweeen...maar goed kan het echt zelf in delen. Manlief doet hier werkelijk alles in huis, van strijken tot aan de wc pot schoonmaken dus ik zie het niet als iets 'ergs' moet ik zeggen noch mijn man... maar om heel eerlijk te zijn zou ik er ook niet om zitten te springen hoor om 5 dagen van huis te werken.. .dan had ik mijn man ook gestuurd haha... Succes met je beslissing!
Wij werken allebei 4 dagen . Ik zou best nog een dag minder willen werken (en mijn vriend ook ), maar dat is helaas niet mogelijk in ons beroep. Nu gaat onze zoon dus 3 dagen naar de kinderopvang (wat ik er 1 te veel vind). Huishouden doen we samen. Zijn we alledrie een dag meer van huis dan wat ideaal zou zijn .
Ik werk maar 11 uurtjes wat.kan uitlopen na 18. Vriend zit nu thuis in de ww maar hoopt in aug. Te beginnen met het leger. Bij ibs was de keuze makkelijk. Ik zou minder gaan werken omdat mijn inkomen veel lager lag.w