Ik ben Nederlands, mijn man is Italiaans en wij wonen in Italie. Ik spreek altijd, zonder uitzondering, alleen Nederlands met mijn dochter (bijna 2). Om haar heen hoort ze enkel Italiaans, ik ben de enige van wie ze Nederlands hoort. Mijn man en ik praten Engels met elkaar. Ik spreek ook Italiaans, maar toen wij elkaar leerden kennen sprak ik dat nog niet en we zijn altijd Engels met elkaar blijven praten. Nederlands spreekt ze prima, zinnetjes van 5 woorden. Italiaans is minder goed, zinnetjes van 2 of 3 woorden. Mijn man is veel weg voor werk dus ze is nou eenmaal de meeste tijd met mij. Ze gaat sinds 3 maanden elke ochtend 3 uurtjes naar een peuterspeelzaaltje en sindsdien is haar Italiaans wel erg verbeterd. Om mij heen zeggen veel mensen dat ik ook Italiaans met haar moet praten omdat al die talen verwarrend zouden zijn en ze zich in het Italiaans nog niet zo goed verstaanbaar kan maken. Dat het zielig is voor haar en ze zo een achterstand krijgt. Wie zit er nog meer in eenzelfde situatie? Krijgen ze bijvoorbeeld op een gegeven moment een voorkeurstaal? Ik heb het idee dat ze de taal op school wel leert. Ik spreek goed Italiaans maar zal vast wel eens een fout maken en wil het haar niet verkeerd, of met een accent leren. Wat vinden jullie er van?
Geef haar tijd, het komt wel. Bij mijn neefje heeft het geduurd tot ie naar school ging. Ik ben van België. Mijn schoonbroer is zelf opgevoed in 't Frans en spreekt Frans tegen zijn zoon. Mijn schoonzus (zijn vrouw) is Oekraïens-Russische en spreekt Russisch tegen hem. Tegen elkaar spreken ze Nederlands en mijn neefje gaat ook in 't Nederlands naar school. Mijn schoonbroer wil er het Frans inhouden omdat ze dicht bij de taalgrens wonen (en hij dus ook tweetalig is opgegroeid - Frans thuis en Nederlands op school). Mijn schoonzus wil dat mijn neefje met zijn familie in (voormalig) Oekraïne kan praten. Hij is intussen 8 en sinds hij naar 't school gaat is zijn Nederlands er enorm op vooruit gegaan. Als hij ons ziet, weet hij dat zijn oom perfect Frans verstaat, maar dat hij tegen zijn tante echt wel Nederlands moet spreken (ik versta wel Frans, maar mijn spreken is een ramp). Als hij tegen mij per ongeluk in 't Frans begint, luister ik dus wel, maar ik zal wel in 't Nederlands antwoorden. Mijn man meestal ook overigens. Mijn schoonmoeder spreekt overigens Frans tegen mijn neefje als hij er alleen is, maar van zodra er iemand "Nederlandstalig" bij is, wordt er Nederlands gesproken. Partner's nichtje is in 't Nederlands opgevoed. Zijn zus vond het immers onzin om haar dochter in 't Frans op te voeden in Vlaanderen. Schoonmama (en vroeger schoonpapa ook) kan perfect Nederlands overigens, is opgegroeid in Vlaanderen, maar vroeger stond Frans spreken gewoon chique . (En voor mijn man is het handig dat hij perfect tweetalig is, want hij werkt in een bedrijf in Brussel waar ze continu de twee door elkaar gebruiken.)
Gewoon doorgaan met wat je doet! Hoe je het aanpakt is de enige echt goede manier van tweetalig opvoeden (OPOL). Onze dochters worden ook tweetalig opgevoed. Eigenlijk hetzelfde als bij jou maar dan andersom: wij wonen in NL maar hun voorkeurstaal is Turks (wat ze met mijn man spreken). De jongste praat zelfs bijna alleen maar Turks omdat ze als ze speelt met de oudste altijd Turks met elkaar praten. Ik maak me er niet druk over. De oudste heeft nog steeds Turks als voorkeurstaal maar praat ook vloeiend Nederlands, kan supersnel schakelen, vertalen, is echt tweetalig. Dus het komt vanzelf goed. Geef het de tijd en geef zeker niet het Nederlands minder aandacht want straks als ze naar de creche of school gaat kan ze die sterke Nederlandse basis goed gebruiken.
Je doet het goed, laat de anderen maar kletsen.. Die weten van niks. Ik ben 2 talig opgevoed en mijn kinderen nu zelfs 4 talig! Hun hoofdtaal is NL, we wonen in DU en we spreken onderling Arabisch en Engels. Ze halen allen hoge cijfers op school voor taal. Niks aan de hand. Ze switchen van de ene naar de andere taal alsof ze een knop omzetten, moeiteloos!
Joh, je dochter is nog niet eens 2! Ze is hartstikke jong en "spreekt" in twee talen! Geef haar even tijd. Het is het beste voor de ontwikkeling van het taalgevoel van een kind als zijn/haar ouders hun moedertaal met hem/haar spreken. Uiteindelijk hebben ze als volwassenen dan een grotere woordenschat en kunnen ze dan hun gedachten en emoties het beste uitdrukken (in welke taal dan ook), dan wanneer ouders altijd in een tweede taal met hem/haar spraken.
Het is wetenschappelijk bewezen dat kindjes die meertalig worden opgevoed, in eerste instantie mogelijk wat trager zijn qua praten (dus niet direct achterstand!) Maar dat hun hersenen dusdanig worden ingericht dat ze moeiteloos verbindingen gaan maken qua talen en dat ze op latere leeftijd ook veel gemakkelijker andere talen gaan leren. Stap niet in de valkuil om zelf Italiaans aan haar te gaan leren, het is niet je moedertaal, je bent dus geneigd om fouten aan te leren aan je kindje. Wij spreken onderling en tegen de kinderen Fries, wanneer er NLtalige mensen bij ons zijn, cq de NLe vriendjes op de kindergarten... dan wordt er NL gesproken. Ze leren op school Hochdeutsch en Plattduutsk (vergelijk NL - Fries) Mijn dochters zijn 3 en 5 en spreken inmiddels accentloos Duits. En kwekken er in alle talen lustig op los! Geef het de tijd
Ons dochtertje wordt ook tweetalig opgevoed, nl Fries en Nederlands. Nou lijken die twee talen natuurlijk veel op elkaar en de meeste Friestalige mensen gebruiken veel Nederlandse woorden. Wij spreken thuis Fries met haar, maar ze kijkt natuurlijk wel Nederlandse televisie en leest zowel Friese als Nederlandse boekjes. Opa en oma spreken Nederlands met haar, pake en beppe (de andere opa en oma) Fries. Ze was niet heel vroeg met praten, maar ik vind dat ze nu met haar net twee jaar al knap praat. Sowieso erg duidelijk in uitspraak, maar dat staat misschien los van de taalontwikkeling op zich. Ze lijkt een voorkeur de hebben voor het Nederlands, maar wellicht zijn bepaalde klanken in het Fries gewoon moeilijker en verkiest ze daarom het Nederlandse woord. Betekenis van beide is sowieso geen probleem. Taalbegrip in beide talen is zeer goed. Ze heeft een periode gehad dat ze zowel het Friese als het Nederlandse woord gebruikte achter elkaar aan. " dat is nat, wiet" (wiet is fries voor nat) Ook is ze zich wel bewust van de twee talen. Laatst waren hier vrienden met hun kinderen die Nederlands speken maar ook prima Fries verstaan. Mijn dochter zei tegen hun dochter dat ze wilde 'boartsje', maar sprak net uit als 'batsje'. Dat meisje begreep het even niet en vroeg 'wat wil je?' Dochter zei meteen 'spelen'. Meisje had haar gewoon niet verstaan, maar dochter vertaalde meteen in het Nls.... Ook als we bij opa en oma zijn merk ik dat ze meteen omschakelt. Ze wil dan ineens niet 'út' de auto maar er 'uit'. Dochter praat denk ik op dit moment voor 80% Nederlands, ondanks dat wij als ouders dus Fries met haar spreken. Ze haalt echter zoveel woordenschat en taal uit boekjes en filmpjes, dat ze daar nu gewoon het meeste mee doet. Ik maak me echter niet druk dat ze het Fries straks niet zou beheersen, ik denk dat wij best een taalgevoelig meisje hebben en dat komt vanzelf goed. Ik ben zelf Nederlandstalig opgevoed (wel opgegroeid in een Friese omgeving) en sprak tot mijn 12e alleen maar Nederlands. Toen gingen we verhuizen en vond ik ineens dat ik tegen Friese mensen geen Nederlands kon praten en nu spreek ik beter Fries dan mijn vriend die wél Friestalig is opgevoed...
Ik geloof dat je juist een taal moet spreken tegen haar. Want als je twee gaat doen dan is verwarrend voor haar.
Dat is e het onzin sorry.. Kinderen raken geen seconde in de war. Ik spreek nu 6 talen (hadden er meer kunnen zijn als ik wilde) zonder moeite. Mijn kinderen herkennen bijna elke taal als ze het horen (doen een spelletje bij een radiozender die wereldmuziek draait). Mijn jongste is nu 7 en die vertaald Duits naar Nederlands, Engels naar Duits en vier versa.. Hoezo verwarrend?
Nou dat is geen onzin hoor, de OPOL (one parent one language) methode is de beste (bewezen) methode die er is om tweetalig op te voeden. Het gaat erom dat kinderen in hun hoofd het onderscheid leren maken tussen de talen en daar hebben ze vaste ijkpunten voor nodig. Daar zijn boeken vol over geschreven met wetenschappelijk onderzoek dus om dat als onzin af te doen lijkt mij dan weer onzin. Mijn oudste lacht zich rot als papa ineens Nederlands praat want 'dat hoort niet'. Daarnaast vind ik het persoonlijk ook lichtelijk overdreven om 6 talen tegen een kind te praten .
Hoi hoi Hoe kan ik dat t beste doen als me kindje geboren is?? Ik spreek nederlands. Mijn man spreekt arabisch ( versta ik niet) en tegen elkaar engels. We wonen in koeweit maar wil over een paar jaar in nederland gaan wonen. Dus is t t beste als ik nederlands spreek maar is het beter als me man dsn engels of srabisch tegen me kindje spreekt?
De taal die je tegen je kind spreekt moet je moedertaal zijn. Dat is de enige taal die je volledig vloeiend beheerst. Dus jij NLs en je man Arabisch (neem aan dat hij dat zelf liever ook wil, dat zijn kind ook Arabisch leert). Als jullie Engels tegen elkaar praten zal je kindje dat te zijner tijd vanzelf ook wel gaan oppikken maar altijd alléén je eigen moedertaal tegen je kind spreken.
Als je tweetalig wilt opvoeden zou ik het zeker zo blijven doen. De ene ouder de ene taal tegen een kind, de andere de andere taal. En ja, dan duurt het soms iets langer dan wanneer je eentalig opvoed. Is niets mis mee.
Die mensen om je heen weten zo te horen weinig van taalontwikkeling af. Laten praten dus. Als een kind met meerdere talen opgroeit, dan is het het beste als het door de ouders in de moedertaal van de desbetreffende ouder wordt aangesproken. Je moedertaal ken je het beste, in je moedertaal kun je het beste je diepste gevoelens uiten, in je moedertaal heb je van jongsaf de natuurlijke grammatica gebruikt. Italiaans zal je kind perfect leren door naar papa te luisteren en door naar school te gaan. Van jou leert ze krom Italiaans. Heeft ze niets aan, want DAT is pas echt verwarrend voor haar!
Hoi, Wij gaan het ook zo doen. Ik ben Belgische (perfect tweetalig Frans/Nederlands) opgevoed, mijn man Italiaan en we wonen in Engeland. Ik spreek Nederlands met DL, mijn man Italiaans en onderling spreken we Engels of Italiaans. Ik betrap me er wel op dat ik soms Italiaans spreek met DL, maar probeer dat om de reeds genoemde redenen echt te vermijden!
Wie zegt dat ik 6 talen tegen mijn kinderen spreek? Wel goed lezen Door mijn meertalige opvoeding (NL, FR, AR) leer ik gemakkelijk nieuwe talen. Ik spreek enkel Nederlands met ze. Ze worden in huis 2 talig opgevoed en spreken buitenshuis Duits. Wat onzin is is dat een kind door de war raakt door een tweetalige opvoeding.
Hoi, Mijn nicht woont ook in Italie, heeft 2 jongens van bijna 7. Zij worden/zijn 3 talig opgevoed. Ned, Italiaans, engels. Mijn nicht praatte altijd Nederlands, hun vader (was er ook weinig), Nona en het personeel Italiaans. Op momenten dat zij erbij waren sprak mijn nicht natuurlijk ook Italiaans. Als zij in Nederland kwamen continu Nederlands. Toen ze naar de peuterschool gingen hebben ze daar gevraagd om te stoppen met het Nederlands, waarsch omdat het te verwarrend was. Nu, inmiddels dus 7, praten ze beide hartstikke goed en Engels een klein beetje. Echt een kunst maar prachtig om te zien!!