Dan is naar mijn mening het consultatiebureau nalatig naar je zus toe. Ze moeten het inderdaad vragen, maar ze moeten het aan iedereen vragen. Zou toch wat zijn als je door geslaagde middenklasse te zijn sommige problemen niet meer zou kunnen hebben.
@dirksmama, Soms gaat mijn man ook, en hij doet dat ook. Altijd ja zeggen (behalve op de vraag of je aan het instorten bent, dan neen zeggen). Anders komt er toch maar een preek. En idd je krijgt die vragen enkel als je afwijkt van de gemiddelden (te jong/oud/allochtoon/labiel/ziek ed). Ze zouden mij idd veel beter kunnen helpen, mochten ze eens een dweil komen uitslaan dan die vragen te stellen
Bij mij zijn ook gewoon vragen gesteld over de thuissituatie. Volgens mij bij het intakegesprek, dat thuis plaatsvond. kunnen ze gelijk zien hoe je erbij zit. Wij zijn een ongelooflijk doorsnee hollands gezin, c.q. het op papier ideale nest: papa en mama beide hoogopgeleid en werkend, blauwe ogen, Nederlands paspoort en in NL geboren. En ik kreeg ook vragen over de rol en betrokkenheid van vader, en of ik het allemaal wel redde. Dat vind ik echt doodnormaal, en het is niet mijn ervaring dat het je alleen gevraagd wordt als je 'afwijkt van de standaard'. Niet defensief gaan doen, er niet van alles achter zoeken, maar gewoon zeggen wat je te zeggen hebt. Dat lijkt mij de beste manier om met die vragen om te gaan. En je kunt het ook zeggen als je het onprettig vindt dat ze die vragen stellen.
Dat krijg je dan idd, dat men gewoon niet meer eerlijk tegen ze durft te zijn mocht er wel echt iets aan de hand zijn. Ze slaan volledig de plank mis wanneer ze zo bevooroordeeld het gesprek ingaan. Jammer is dat.
hier hebben ze het ook gevraagd, maar ik vond het eigenlijk geen rare vraag. hier bij het consultatiebureau zijn ze heel betrokken met ons. mijn zoontje is nu 2 jaar en 8 maanden en praat nog steeds niet alleen een paar woordjes en ze probeerde echt op alle mogelijke manieren te helpen en mij gerust te stellen. de verloskundge heeft zelfs vorige week gebeld om te vragen hoe het met zeyad gaat. na mijn idee alleen maar heel lief en bedoelen ze niets raars.
Dames het wordt nog leuker als je kids naar de schoolarts gaan! Dan krijg je pas vragen! waar je zelf gewoon bij zit... Meisje, hoeveel tv kijk je per dag? Zit je wel op een sport? Krijg je smorgens wel een ontbijtje? Eten jullie wel aan tafel? Hoe laat moet je naar bed? Speel je wel eens buiten? Naja... Ja en als ze op het cb vragen hoe het gaat en ik zeg dat ik het zwaar vind en moe ben..tja alsof ze je komen helpen.. Wij doen alles samen thuis dus de taakverdeling is perfect, dat weten ze daar. Mijn man komt ook vaak alleen met de kids daar.
Ik reageer ook doodnormaal als ik zulke vragen krijg, maar omdat ik het nu een paar keer gehad heb ben ik serieus gaan nadenken of ze dat nou bij iedereen doen of niet.
In dit topic komt het 'hoogopgeleide' wel vaak voorbij, is dat een vereiste voor het beste kunnen zorgen voor je gezin?
@tjessia, WHAHA: en dan gaan ze vanalles fantaseren:wij eten elke dag frietjes en papa woont bij de buurvrouw. Nog grappiger, kan al niet wachten. Mijn dochter van 2,5 beweert immers bij hoog en laag dat ze elke dag papa opeet in de creche als middageten. Benieuwd wat die schoolarts daar mee doet?
En wat is hier nu weer gek aan? Belachelijk dat die vraag gesteld moet worden want natuurlijk moet een kind 's morgens een ontbijtje krijgen, maar steeds meer kinderen gaan met een lege maag naar school. Dat is gewoon niet goed, die ouders hebben voorlichting nodig. Zelfde geldt voor die andere vragen. Gezinnen die om de beurt met het bord op schoot voor de tv eten, kinderen die nooit aan sport doen, het zijn signalen dat er misschien iets niet lekker gaat daar. De toonzetting komt op mij infantiel over, maar inhoudelijk vind ik dit heel goede onderwerpen om met een kind te bespreken.
Nee vind ik niet, maar het past wel binnen het vooroordelen lijstje @heleentje; hahaha dat wordt nog wat ja! Als ze maar niet gaan doordenken wanneer ze horen dat ze haar papa opeet
Nee natuurlijk niet. Maar ik lees hier dat er moeders zijn die denken dat zij die vragen alleen krijgen omdat het CB vooroordelen heeft over hen (etnische achtergrond, huismoeder zijn). Ik geef dus aan dat ook moeders die voor zover ik weet in geen enkel hokje passen als 'risico-gezin' (of gezinnen die zo kansrijk zijn als het maar kan) die vragen krijgen.
Vragen of ze 's ochtends ontbijten begrijp ik wel, maar dat de ha mij vraagt of mijn man mij onderdrukt en dat ik daarom snel zwanger wil worden vond ik wel hilarisch. Ik mag dat wijf sindsdien ook totaal niet. Heb er later wel erg om gelachen met mijn man.
@tjessia, SH*T ja, over papa opeten, hopelijk denken ze daar maar niet weer de verkeerde dingen bij. GNIF.
Ik neem aan dat ze aan een kind/gezin best kunnen zien hoe het ermee gaat. Ik kom daar al wat jaartjes. Mijn kids zien er lichamelijk prima uit en wat kleding betreft komen ze ook niets te kort. Jammer dat het cb en de schoolarts geen onderscheid kan maken daarin en een btje kan aanvoelen. Op mij komen zulke vragen dan erg lomp over. Dan heb ik alleen maar de neiging om te zeggen: nou miepie we gaan dr weer vandoor!
Dat hoogopgeleide was volgens mijn CB juist niet zo goed. Toen Fay zoveel huilde de eerste maanden kwamen ze thuis om vast te stellen dat mijn drie R'en vast niet goed waren. Dat bleek heel erg in orde te zijn, dus lag het aan het feit dat ik over de 30 en hoogopgeleid was (ik was dus een "hoofdmens" ipv een "lijfmens", had te hoge verwachtingen en mijn baby voelde zich opgelaten....de trut) én aan de spoken die mijn baby uit haar vorige leven met zich had meegenomen (daar geloofde ik vast wel in, want ik ben in Indonesie geboren). Daar zit je dan met je drie weken oude krijsbaby en je post-zwangerschapshormonen. Het CB kan best goede dingen doen hoor, maar die van mij neem ik niet meer serieus.