Nee, maar dat zouden ze misschien wel moeten doen. De blanke rijke buurvrouw van mijn vader zat een jaar of tien geleden serieus te balen dat ze 'alweer' een kleindochter had gekregen, de derde alweer. Echt, ze hoopte op een kleinzoon, die had ze nog niet.
@Bri, Net zoals Umm85 over haar gewenste dochter of TS over haar zwnagerschapswens. Hebben ze jou ook gevraagd of de oudste al een kleuterschool had (en dan een uitleg over hoe belangrijk dat is) en of de jongste toch zeker naar de creche ging gaan en de welke ( naam opvang schreven ze direct in het dossier)?
@Tjessia, mijn CB vond dat hoogopgeleid zijn juist helemaal niks. Toen Fay zoveel huilde vertelden ze me dat ik boven de dertig en hoogopgeleid was. Daardoor was ik een "hoofdmens ipv een lijfmens" en kon ik niet goed aansluiten bij mijn baby. Ik had vast ook te hoge verwachtingen en dat voelde mijn baby waardoor ze onrustig werd. (Deze mevrouw kwam op huisbezoek omdat ik vast de drie R-en niet goed kon doen, kende me net 10 minuten en had kennelijk het spectaculaire psychologische inzicht dat dit allemaal mis met mij was.) En als dat het niet was, dan waren het vast de spoken die mijn baby had meegenomen uit haar vorig leven... daar geloofde ik vast wel in, want ik was immers in Indonesie geboren. Zit je dan, met je drie weken oude krijsbaby en je post-zwangerschapshormonen en 2 uur slaap per nacht. @TS: Ik geloof best dat het CB goed werk kan doen, maar ik neem die van ons niet meer serieus. En ik lieg overigens dat ik barst. Fay krijgt alleen maar water of thee, eet supergezond, is superlief, relatie loopt op rolletjes, ze praat super..... Gewoon de boekjes napraten tot je je écht zorgen maakt en dan moet je sowieso niet bij CB zijn. Jij kent je kindje, en er valt genoeg op te zoeken over goede voeding en goede opvoeding. Jij weet ook wel dat beweging, een veilig thuis, goed sociaal vangnet, gezonde voeding, enz belangrijk zijn. Dus gewoon positief zijn op het CB en thuis de sores uitvogelen als manlief zich een beetje onttrekt aan het huishouden/kind.
Ach ja, en als er kindjes vermoord worden, familiedrama's gebeuren, vaders kindjes ontvoeren, dan doet het CB het fout want 'dit hadden ze kunnen weten' . Het zal nooit goed zijn. En ja, ik heb ook zulke vragen gehad. Ondanks dat ik blank en al dat soort dingen meer ben. Het is maar net hoeveel je het op jezelf betrekt. En dat doe ik bij zeer weinig dingen, omdat die niet van toepassing zijn.
@Aszz: Dat is het juist, op dat gebied schijnen ze hier in vlaanderen dan weer helemaal niet te werken. Hier is het een gegeven dat Kind en Gezin (noemt zo hier) met de handen in het haar zit omdat ze echte risicigroepen niet bereikt (daklozen, junkies, roma) en daar nu juist de meeste problemen bij zijn.
Ja, ze hebben in het dossier genoteerd naar welk kinderdagverblijf mijn kinderen gaan. En we hebben het ook over de school die we voor onze oudste hebben uitgekozen gehad. Ik zie hier wel een paar heel rare vragen/opmerkingen tussen staan, die wel degelijk met vooroordelen te maken hebben. Natuurlijk hoef je die vragen niet te beantwoorden als je ze onzinnig vindt! Maar er staan ook vragen bij waar echt geen bijbedoelingen bij (hoeven te) zitten.
Oh, ik zie nu dat ik dubbel gepost heb. De internetpagina ging eruit en toen ik op "back" drukte was mijn post weg (vandaar het verhaal twee keer). Blij te weten dat ik niet de enige ben met een "perfect" kind
hier zo hollands welvaren als maar zijn kan en ook ik heb die vraag al meerdere keren gekregen, en ook of het gepland was (waren al getrouwd toen), of vader zich betrokken voelde, of hij wel een oppast . Ik dus oppassen doe je op de buur kinderen, maar ze zijn wel eens bij papa alleen, sterker nog ik werkte toen elke vrijdagavond en zaterdag.. toen ik dat zei ooo red hij dat wel?? eh ja natuurlijk waarom niet.. \ ja op het consternatiebureau moet je gewoon denken ene oor in en andere uit.. ze zijn niet wijzer. zelfde met kind is te klein, dik, groot, smal, grote teen is te groot, nagel van die vinger is 3 mm te klein etc. etc, etc
Ook aan mij zijn die vragen gesteld, elke keer weer wanneer ik er kom. Heb ik genoeg hulp, vind ik moeder zijn wel leuk, waar is papa? (Oma gaat meestal wel mee) Ik geef het antwoord dat ik geven wil en de rest gaat het ene oor in en het andere oor uit. De vreemdste v raag vond ik: was het wel gepland?
Op zich helemaal geen klachten over het CB. Ik kom er graag. De wijkverpleegkundige is een moeder van 2 kids op de school waar ik les geef. Leuk mens... Wel kreeg ik van de arts van het CB een vragenformulier mee...ging over het signaleren van postnatale depressie...Vul hem maar gewoon in, want ik heb nergens last van!! Misschien is het ook wel goed dat ze dat doen...maar het stond een beetje raar eerst, van euh...kom ik zo over?!?! (maar dat kan ik me niet voorstellen, het geluk straalt van me af!)
Omdat ons CB op vrijdag is (mijn werkdag) gaat mijn man altijd naar het CB , dus nee . De twee mensen van het CB weten dat ik werk en dat ik kom als ik kan (in vakanties bijvoorbeeld), dus deze vraag wordt niet aan mijn man gesteld
Hier ook regelmatig die vragen gekregen van het CB. Of de taakverdeling goed verloopt, of wij allebei werken en dat kunnen combineren. En ook vaak de vraag of de kinderen het wel naar hun zin hebben op het KDV.
Verder zie ik veel vragen die niet zo mal zijn hoor. Hoe je het ouderschap ervaart vind ik bijvoorbeeld een hele goeie vraag. En je hoeft toch echt niet naar het cb, die vaccinaties kan de HA ook doen hoor
Kortom...wat ze ook doen, het is nooit goed! Ik heb er totaal geen probleem mee en ja, die vragen zijn mij ook gesteld. Daar kan je toch gewoon antwoord op geven? Ja, ik vond het retezwaar na een rotbevalling en nee, we wisten er niet mee om te gaan. Dus op advies van het cb met de ha en maatschappelijk werk gaan praten om er voor te zorgen dat we een eventuele postnatale depressie voor waren. Werd idd wat in de gaten gehouden, alleen maar fijn natuurlijk! Het zelfde toen we in het ziekenhuis met de jongste waren na een lelijke val: u weet dat we hier een melding van maken? Kan ik me wel druk om maken, maar doe maar. Heb niks te verbergen en liever dat ze 100x voor niks komen dan 1x te laat. Je kan zelf natuurlijk ook in het slachtofferrolletje kruipen... Kwestie van niet zo aanstellen hoor!
Oke, Maar wat doen ze ermee? Dat vraag ik mij nu eens af. Stel je geeft aan dat het niet meer gaat, dat je man je dwingt of dat je het allemaal niet gecombineerd krijgt, wat doen ze dan echt. Heb dit bij mijn eerste ook aangegeven, maar ik heb geen minuut hulp gekregen (vb extra kraamhulp helpen aanvragen, helpen papieren invullen, gesprekje gepland met de man/familie, zeggen bij welke instanties je een ziekteuitkering kunt krijgen of de wetgeving omtrent je werktijden helpen doornemen oid). Geen aanval hoor, maar WAT doen ze er dan mee buiten een melding maken
Ik heb dus wel hulp en advies gekregen en in mijn 2de kraamtijd kwamen ze extra langs om te kijken of het goed ging. Als ik er nog wel eens kom (niet zo veel meer) dan vraagt ze nog steeds hoe het nu gaat en dat de start wel pittig was. Ze zijn er (zouden moeten) als ondersteuning.