Hoi, bij de eerste een cursus gedaan maar toen wist ik al dat het een geplande ks zou worden dus niet veel van meegekregen. de tweede was een natuurlijke bevalling, onvoorbereid. ik dacht 'dat doe ik wel even' maar dat viel in de praktijk vies tegen. Het ging snel en ik wist niet waar ik het zoeken moest. de verpleegkundige moest ook echt voordoen hoe ik moest puffen enzo... nu vraag ik mij af of het zinvol is om samen met partner een partneravond ergens te gaan doen? weeen opvangen etc; ik moet toch vroeg naar het ziekenhuis. laatste keer heb ik enkel horizontaal op rug gelegen en wilde ik ook geen andere houdingen. maar misschien is wat tools toch wel handig om me wat zekerder te voelen? of zeggen jullie 'daar is het personeel voor, die kunnen toch weer helpen met puffen indien nodig en laat het maar over je heenkomen.... wat is wijsheid?
Hier bij de eerste ook een cursus gedaan ''samen bevallen''. Het waren ontzettend gezellige avonden met de nodige informatie over houdingen en puffen. Tijdens mijn bevalling moest de stagiair verloskundige mij ook voordoen hoe ik moest puffen want met weeënopwekkers en zonder pijnstilling was het allemaal nogal heftig. Ik heb wel veel verschillende houdingen gedaan en juist liggen was een drama! Vooral staan naast mijn bed voorovergebogen vond ik heerlijk. Zo kon mijn man ook heerlijk op mijn rug drukken (dochterlief had wel een sensor in haar hoofdje geschroefd). Kortom ik doe het niet dankzij de pufsteun van de stagiair weet ik nu heel goed hoe ik moet puffen maar ik kan me heel goed voorstellen dat jij het nog wel doet. Op zich wel gezellig!
ik heb geen idee of het nut heeft. ik zat aan bed gekluisterd, ook met zo'n sensor op haar hoofd. draaide me om en het draadje kwam er opeens uit... je weet toch nooit hoe het gaat. ik liet het maar over me heen komen en het ging best aardig. vergat alleen te ademen door de pijn, kreeg zuurstof en toen ging t wel. zie het nut sowieso al niet in van die cursus behalve dat het gezellig is.
Ik heb nooit een cursus gedaan. Bij de eersrte moest een vpk me idd ook voordoen hoe je moest puffen -dat 7 keer uitblazen enzo. Bij de tweede had ik weer geen zin in de cursus, maar wist ik nog genoeg van de eerste bevalling om me heel goed te redden. Het grote meerendeel van de weeen (tot een half uur voor de persweeen) heb ik alleen, zonder steun opgevangen en ik vond het prima te doen. Bij de eerste heb ik ook alleen op mn rug gelegen, maar bij de tweede voelde ik me -zelfs alleen- toch zeker genoeg om andere houdingen te proberen. Kortom bij de tweede bevalling heb ik een cursus nooit een seconde gemist.
Ik had zo'n cursus beter bevallen gedaan van de thuiszorg. Echt geen snars aan gehad tijdens de bevalling. Uiteindelijk heb ik deze keer een cursus hypnobirthing gedaan. Was maar 1 dag en verder thuis oefenen. Ik verwacht hier wel echt wat aan te hebben. Vooral door herhalen van de oefeningen en gewoon geen onzin geleuter over houdingen tijdens de zwangerschap zelf en theorie enzo.
Ik heb yoga gedaan en heb aan de ademhalings- en ontspanningsoefeningen echt wel wat gehad (terwijl gewone yoga voor mij echt te zweverig is). Het in beweging blijven door de oefeningen was ook prettig. Maar je moet vooral doen waar je jezelf goed bij voelt, als jij het gevoel hebt door een cursus beter voorbereid te zijn op een bevalling en je dat mentale steun geeft dan moet je het zeker doen!
Ik heb bij mijn zoontje mee gedaan met zwangerschapsgym en een tweetal info avonden over de borstvoeding. Die eerste wil ik bij een volgende zwangerschap nog wel een keer doen, ook omdat je er nieuwe vriendinnen (kan) maken. Ik heb nog steeds goed contact met moeders uit de eerste groep. Maar een cursus bv zou ik niet meer doen denk ik.
Ik houd sowieso niet van cursussen en trainingen e.d. dus heb er niet voor gekozen. Een verpleegkundige deed voor hoe ik moest puffen maar eerlijk gezegd ben ik dat nu al weer volledig vergeten. Ik zie wel weer hoe het gaat. Ik denk altijd maar zo; mijn voorouders hadden ook geen cursussen en daar is het ook bij gelukt.
Dat puffen werkte voor mij niet. Wat het voor mij een beetje dragelijk maakte was op handen en knieën zitten en diep en en uit ademen (in, twee drie vier, uit twee drie vier). Geen cursus gehad, maar wel een boek gelezen met oefeningen. Ik heb daar tijdens de bevalling geen seconde aan gedacht.
Bij de eerste cursus gedaan en was vooral gezellig Bij de tweede niet gedaan omdat ik het buiten de gezelligheid geen nut vind hebben. Je weet echt wel wat je moet doen als je aan het bevallen bent. En anders is er verpleegkundige, gynaecoloog, verloskundige die je daarbij helpt. Nu bij de derde doe ik het weer niet.