dan nog kan je het nog aanvechten hoor... en volgens mij is een andere achternaam aannemen heel moeilijk...
Nee, hij geeft dan zijn rechten op. Achternaam kan dan ook verandert worden naar de mijne, brief naar de rechtbank handtekening van ons beide eronder en het wordt verandert.
Volgens mij kan je een erkenning niet terug draaien. En al helemaal niet als hij de biologische vader is. Naamsverandering zou wel kunnen maar dan moet je een brief aan de koningin schrijven en kost een paar honderd euro. Maar ik denk dat nu eerst andere dingen belangrijk zijn. Ik snap je gevoel wel hoor, begrijp mij verkeerd maar zorg nu eerst voor een stabiele situatie voor jouw dochter. En laat hem zo snel mogelijk andere huisvesting zoeken. Sterkte meid!
Meid, wat ben jij sterk. Echt heel knap dat je voor jezelf en je dochtertje kiest. Zoals ik kan lezen is je man een jaloers typje. Wat zal je straks opgelucht zijn als er weer wat meer rust is. Ik wil je veel sterkte wensen in deze moeilijke periode, want dit is nooit leuk natuurlijk Bekijk bijlage 203616
hey meis, we hebben al eerder met elkaar gesproken over deze situatie (vorige keer dat het niet lekker tussen jullie liep),toen gaf ik je al aan hoe een respect ik voor je heb. Nu dat D. geboren is en ik regelmatig zie hoe goed ze zich ontwikkeld ben ik alleen maar trotser op jouw. Vind het moeilijk om te zeggen dat je maar bij hem weg moet gaan, ik weet hoeveel je van hem houd. Maar er komt een moment dat je voor jouw de goede beslissing maakt (of dit nu weg gaan is of blijven) en ik weet dat je het hoe dan ook zal redden. Hele dikke knuffel meis van mij!
dankjullie! We hebben net wel even gepraat, poging tot de rollen omdraaien maar ik laat me er niet mee in. Er zijn nu wel wat tranen gevloeid het doet toch zeer maar ik weet gewoon dit dit de beste oplossing is. Hoeveel we ook van elkaar houden, vind het alleen jammer(zielig) dat ie ervoor wegloopt voor hem is de oplossing maar te vertrekken naar curacao. Ik krijg veel complimenten uit de omgeving dat ik het wel ga redden enzo, maar toch vraag ik me af HOE, alhoewel ik het nu ook allemaal alleen doe..
Even over naamsverandering; ook dat kan niet zomaar. Vriendin van mij wil graag de achternamen van haar kinderen veranderen naar haar eigen meisjes naam (ze is gescheiden, draagt haar eigen meisjes naam weer, kinderen dragen nog naam van de vader) maar daarvoor moet ze de kinderen eerst 5 jaar lang achtereen bij haar hebben, dus zonder dat ze een weekend oid naar de vader gaan, en daarnaast kost alleen de aanvraag al 900 euro. Dus word de aanvraag niet goedgekeurd, ben je toch die 900 euro kwijt. Word de aanvraag wel goed gekeurd, komt er nog een flink bedrag boven op. Ts: Heb respect voor je hoe je hier mee om gaat! Hopelijk komen jullie er toch nog samen een beetje uit.
Meid je gaat het wel redden hoor! Gewoon nog niet druk maken over de achternaam en gezag enz, dat is iets voor later. Nu eerst maar zorgen dat je alles op een rijtje krijgt.
groot gelijk meis! Hij heeft zijn kansen gehad maar niet gegrepen vader worden is niet zo moeilijk, maar papa zijn is een hele taak! deze naamgenoot van je geeft je ook een dikke digiknuffel!
Beetje late reactie. Druk gehad. Gepraat, poging om het nog eens te proberen maar het lukt gewoon niet, hij pakt alles aan om ruzie te maken. hij vertrouwt mij totaal niet en ik word helemaal gek van hem en zijn onzekerheid. Mijn moeder denkt dat hij manisch depressief is. Het was weer goed en vanmorgen barste de dom weer. Het is net o hij er voor leeft om mij proberen te breken ofzo :S. Heb hem heel duidelijk gemaakt dat als hij het vies wil spelen ik nog viezer kan maar dat hij maar eens moet gaan denken aan zijn kind. Vantevoren nadenken, en neit achteraf eens een keer spijt hebben van wat je hebt gezegt/gedaan. Ik kan het gewoon NIET meer!! Hij is wel de logeerkamer ingedoken toen hij net terug kwam van werk heb geen woord met hem gewisseld, de ruzie ging namelijk over de telefoon, erg doeloos dus.