Ik weet hoe belangrijk dagelijks voorlezen is. Maar mijn zoontje heeft er echt een hekel aan. Als baby al.. Hij begon altijd te huilen als ik begon aan een verhaaltje en dat doet hij nu nog. We lezen dus niet elke avond voor. We lezen wel samen boekjes, maar echt voorlezen is dat niet. Hij bladert en ik verzin er een verhaaltje bij omdat te snel bladert. En soms kruipt hij op schoot met een boekje en kunnen we wel voorlezen. We zingen verder wel veel, praten veel met hem, en hij praat de hele dag door. Steeds meer woorden verstaanbaar. Hij is ruim 1,5 jaar, loopt volgens mij prima op schema. Hoe doen andere ouders dit? Ik hoor echt overal dat dagelijks voorlezen heel belangrijk is, en voel me soms best schuldig dat wij dat dus niet doen. Ben toch bang hem te kort doen, maar als ik het dan probeer.. dan is het gewoon schreeuwen.. Het geschreeuw gaat er trouwens om, dat hij niet wilt dat ik een boekje vast heb, maar ja, voorlezen terwijl hij in 0,2 seconden het boek uit heeft, is niet te doen.. hem een boekje geven terwijl ik lees, dat werkt soms wel even, maar nooit voor langer dan 2 dagen en dan heeft hij het door .
Ik ben ook pas met een jaar of drie gaan voorlezen en in het begin korte dingen zoals Nijntje, Dribbel en Dikkie Dik ed, en nog later echt wat langere verhaaltjes, daarvoor wilden ze het niet. Lijkt me geen drama?
Hier lukte het ook niet op jonge leeftijd. De oudste is bijna 4 en is nu pas goed voor te lezen. Zijn broer van 2,5 moet dan wel op bed liggen anders dan lukt het niet. Hopelijk kan hij ook redelijk snel aanschuiven.
Als hij het wel leuk vindt om samen boekjes door te kijken lijkt het me ook prima hoor. Dan nog maar niet echt lezen, maar kort iets vertellen. Die aandacht komt vast nog wel. Ik heb twee boekenwurmen in huis, maar volgens mij had mijn zoon op die leeftijd ook nog niet heel lang de aandacht per bladzijde hoor.
Als kinderen geen interesse of zelfs weerstand hebben om voorgelezen te worden dan zou ik dat laten. Taal kun je stimuleren door voor te lezen maar dan moet de interesse van het kind daar wel bij zijn. Als ik het zo lees doe jij het heel goed. In plaats van stug door te blijven voorlezen ga je zelf een verhaaltje bedenken en vertellen. Zo bied je al taal aan. Daarnaast zing je veel, uit onderzoek is gebleken dat (jonge) kinderen door te zingen en er om hun heen gezongen wordt taal veel makkelijker opgepakt wordt. Ik zou hier dus zeker mee doorgaan en waarschijnlijk komt het voorgelezen willen worden vanzelf op gang.
Zoon wordt in januari 5 jaar en sinds dat hij 3,5 jaar is lukte het pas. Daarvoor werden boekjes structureel uit mijn handen gerukt of gesloopt....
Mijn oudste vond het meteen interessant, echt vanaf kleine baby al met grote oogjes luisteren en wat later ook echt plaatjes kijken vol interesse. De jongste vond het niks, pas vanaf een jaar of 2-2,5. Ook bladeren en plaatjes kijken vond ze niks, boek moest gewoon meteen dicht en weg. En nu - ze is nu 4 - vindt ze het heeerlijk! Ik zou dus gewoon doe wat hij leuk vindt, het blijven aanbieden maar niks opdringen.
Dankjewel voor jullie reacties! Gelukkig is hij niet de enige die het niks vind. Om me heen hoorde ik alleen maar hoe veel ouders voorlezen (elke avond 2 verhaaltjes) en las hier ergens anders op het forum ook een reactie, met natuurlijk lees ik dagelijks voor en toen dacht ik, ohoh, helemaal niet natuurlijk voor mij. En er bovenop had ik laatst een nieuwsbrief van het cb dat voorlezen echt heel erg belangrijk was. Werd er even onzeker van. Leuk om te lezen dat het dus echt per kind verschild of ze het leuk vinden en dat het later nog kan veranderen! Ik blijf gewoon zo doorgaan, af en toe aanbieden en niks afdwingen!
Voorlezen bij kleintjes is een ruim begrip. Bij de oudste was het echt het verhaal uit het boek lezen, bij de middelste was het dingen aanwijzen en bij de jongste was het hopen dat ze het boek niet op at. Inmiddels lees ik de jongste regelmatig voor, maar echt korte verhaaltjes, bij voorkeur met flapjes en muziekjes. Zij kan 10 keer achter elkaar worden voorgelezen uit een kartonnen boekje met 4 bladzijden en flapjes, maar Nijntje vindt ze nog steeds niks. Ik zou je kind volgen en gewoon lekker kletsen. Het komt meestal wel.
Volgens mij pak je het prima aan! Op deze manier leert je kleintje kennis te maken met boekjes. Als hij ouder wordt zal de interesse vast komen! Taal stimuleren kan ook door heel veel te praten tegen je kindje. Benoem wat je doet en wat je ziet. Daar pikt hij stiekem enorm veel van mee!
Bij ons lukte voorlezen eigenlijk ook bij de oudste twee kinderen pas vanaf ruim 1 1/2, dus het zou nog kunnen komen. Ook zij hadden meer zin in het boekje uit mijn handen trekken haha. Grappig genoeg vindt de jongste van ons het wel al leuk en die is nog maar 2 1/2 maand.
Zolang je bewust met taal bezig bent is er toch niks aan de hand? Liedjesboekjes of aanwijs prenten kunnen ook heel leuk zijn. Wij lezen wel veel, al vanaf babytijd als ritueel en heb een fetisch voor kinderboeken. Echt een kast vol maar daarin dus ook aanwijs prenten ( bijv de gele ballon) flapjesboeken, boeken met geluidjes (Paco is een heel leuke serie).
Oh dat ziet er echt tof uit, die Paco boekjes! Daarvan ga ik er eens halen! Leuk voor de decembermaand! De gele ballon trouwens ook, we hebben een boek met aanwijsprenten en dat vind hij wel leuk, hij kan rustig 5 min naar 1 blz kijken en een heel verhaal brabbelen. Ik moet me er dan alleen niet mee bemoeien
De tekenaar van De gele ballon heeft nog zo’n boek gemaakt, Nederland. Ook een erg leuk boek en een aanrader als je De gele ballon leuk vind.
Nee dat is ook waar. Heb er ook nooit over getwijfeld , tot dat ik ineens even heel vaak hoorde over voorlezen en hoe leuk kinderen van vrienden dat vinden en belangrijk punt in je avondritueel is, ging even twijfelen. En dankje voor je leuke.boek ideeën! Ben zelf.gek op kinderboeken
Oh dat klinkt sowieso ook leuk! Welke is denk je voor een dreumes / bijna peuter meer geschikt? Of alle twee gewoon leuk?
Soms is het echt lastig al die ongeschreven regeltjes en verwachtingen waar we als ouders en onze kinderem allemaal aan zouden moeten voldoen. Elke avond voorlezen is daar zeker een goed voorbeeld van. Ik vind het juist goed dat je naar je moedergevoel luistert en naar je kind kijkt. Als hij voorlezen (nog) niet leuk vindt dan zijn er nog meer dan genoeg alternatieven om met taalontwikkeling bezig te zijn.
Ze zijn allebei leuk al heeft mijn oudste de voorkeur voor De gele ballon. Mocht je lid zijn van de bibliotheek of je kindje is lid dan kun je beide boeken van de bibliotheek lenen en kijken of je kindje het nu leuk vind.
Ik voel me echt zo dom. Ik.heb sinds hij 2,5 maand is al een bibliotheek pas voor hem, echt nooit aan gedacht om te gaan, ik rij er elke week langs hahaha. Volgende week loop ik ff binnen!