Ik proef toch uit jouw berichten dat het probleem "bij een ander ligt"... Dat is jammer hoor, ook voor jou, maar ook voor anderen mensen in jou omgeving. Met name het dikgedrukte ... ik heb moeite met "gaan er beter mee om" ... ze gaan er ANDERS mee om, wss omdat ze je niet in die periode hebben meegemaakt. Dat is niet per definitie BETER (of SLECHTER). En ja, iedereen maakt fouten. Maar het is maar net wat je van die fouten leert. En in dit geval leer je dan dat niet iedereen zit te wachten om te helen wat kapot is gemaakt. Omdat ze dat niet willen, niet kunnen, niet wensen. Je moet vrede hebben met hun keuze en je mag ze dat ook totaal niet kwalijk nemen. Blijkbaar is er teveel gebeurd. Sterkte meis, je bent op het goede pad.
Vind het heel knap. dat je zo je leven aan het verbeteren bent. Betreft je vriendschap, jammer dat het zo is gelopen. Geef het meer tijd en misschien dat de vriend het gaat inzien dat je echt bent veranderd. Maar dat zal niet van de een op de andere dag zijn. Voor nu zou ik het laten voor wat het is. Je kunt een relatie/contact misschien eenzijdig "verbreken", maar je kunt het niet eenzijdig herstellen. Er is in het verleden het e.e.a. gebeurd. Zij (of hij) moet er ook klaar voor zijn.
begrijp ik goed dat je tegen die vriendin en haar vriend heb gezegd dat ze geen kinderen hadden moeten krijgen vanwege het autisme? (ik weet niet zeker of ik het goed begrijp)
ik denk dat ze bedoelt dat ze haar vriendin destijds heeft laten vallen omdat ze aan de drugs zat en niet wilde dat haar kindje daar mee te maken zou krijgen
juist.. overigens in mijn ogen gaan de nieuwe mensen er beter mee om ja. waarom? omdat ze kunnen vergeven en zien wie ik nu ben geworden.. een sterke vrouw die geleerd heeft van haar fouten. maar anderzijds ze heeft mij vandaag zelf via whatsapp aangesproken dat ze het echt erg vond dat ik niet op de verjaardag van haar zoontje mocht zijn vanwege haar vriend. Nu blijkt er dus meer aan de hand te zijn en schijnen nog meer mensen niet meer bij haar thuis te komen omdat die vriend dat niet wil... zelfs haar moeder wil niet meer langskomen.. Ik heb natuurlijk hulp aangeboden meer kan ik niet doen. Ik denk dat ze zelf op het moment genoeg aan haar hoofd heeft met die vriend..
ik denk dat je maar zo moet denken je heb de vriendschap met je vriendin en niet met haar vriend, hij hoeft jou niet te mogen, als zij jou heeft vergeven en je weer echt als vriendin ziet zou ik me er totaal geen zorgen om maken, probeer niets slechts te zeggen over haar vriend houd de vriendschap gewoon tussen jullie 2 en geniet van je zwangerschap natuurlijk