Nog even een aanvulling. Het is voor nu beter de pmp van efamol te nemen dan de mama en baby van efamol. Dit komt omdat er in de pmp teunisbloemolie zit wat helpt de boel stabiel te krijgen. Nogmaals succes!!
herkenbaar hoor...ik zit ook midden in die 6 mnd na de bevalling dip......moeeeeeeeee,duizelig en prikkelbaar bloed laten prikken...alleen vit.d licht verlaagd, daar konden deze klachten niet van komen maar mannnnnnn wat ben ik moe!!!!!!!!
Hej! Wat ben ik blij (niet voor jullie natuurlijk ), om deze topic te lezen. Gisteren heb ik dit topic gestart: 6 maanden na de bevalling, pfff... weet het even niet meer! Mijn zwangerschap is niet geheel voorspoedig gelopen; ik was down, bang dat ik ons kindje wat aan zou doen, had angstgedachten.. Toen ons meisje geboren was: één grote roze wolk! Had de 4e dag even een mindere dag, was bang om weer in dit oude te vallen, maar nog nooit weer zulke sombere gedachten enz. als in de zwangerschap gehad. Bijna 6 maanden lang leef ik nu al op een grote roze wolk.. Alleen.. zondagavond werd ik ineens heel erg down; zag er gewoon tegenop om ons meisje uit bed te halen en ik merkte dat ik met andere ogen naar haar keek.. Verschrikkelijk, de schrik sloeg me om m'n hart, was zo bang om weer hetzelfde te krijgen! Voel me nog steeds down, ben bang om precies weer hetzelfde te krijgen als in de zwangerschap.. Deze angst houd me de hele dag bezig en ik krijg het gevoel dat ik hierdoor zo down ben.. Herkennen jullie het dat je wat dagen downer bent, geen roze wolk hebt?! Kan dit ook wel zo lang na de bevalling? Ben zooooo bang dat ik ineens een PPD te pakken heb, en zie de ergste scenario's.. HELP! Voel me echt down op het moment! Ik lees dus dat je 6 maanden na de zwangerschap een hormonendip kunt hebben? Kan dit dus bij mij ook het geval zijn? En hoelang duurt zoiets joh?!
@eef80: Thanks voor je tips! Ik heb inmiddels ook even contact opgenomen met A.Vogel (ook leverancier van de efamol kwam ik achter). Ze geven in elk geval aan dat Teunisbloem zonder problemen tijdens borstvoeding gebruikt mag worden. Verder raden ze ook aan de Efamol moeder en baby te slikken, hier zit een hoge dosering DHA in (vetzuur) ze vertelden me dat veel vrouwen hier een tekort aan krijgen tijdens de zwangerschap. En welke klachten kan dat geven... juist, vermoeidheid en depressieve gevoelens! Dus ik wil nu een combi gaan slikken. Hoop dat het gaat helpen! @pandora: het is wel fijn om wat herkenning te lezen, gewoon dat je weet dat het 'normaal' is en dus veel meer voorkomt. Dat stelt me ook wel enigzins gerust! Het komt goed! @Elleke: vervelend dat je er ook zo'n last van hebt. Ik heb gelukkig nooit negatieve gedachten gehad t.o.v. mijn dochtertje, wel de angst dat ik dat soort gedachten zou gaan krijgen... Maar zoals je inmiddels gelezen hebt ben je niet de enige. Misschien heb je ook wat aan de info die ik van A.Vogel kreeg. Kun je ook DHA nemen mocht je dat nog niet slikken. Verder denk ik dat het in jou situatie wel belangrijk is om goed op jezelf te letten. Als je teveel van die nare gedachten hebt zou ik wel hulp zoeken. Succes!!!
@ Ago; dank je wel voor je reactie! Ik baal er ook gigantisch van dat ik me ineens zo somber in m'n hoofd voel.. En dan benadruk ik in m'n hoofd, want m'n handelingen zijn als voorheen; ik knuffel met m'n meisje, speel met haar enz., maar 't is net of het op het moment een zwarte boel in m'n hoofd is, zo raar! Het ene moment loop ik fluitend met ons meisje rond, de andere keer denk ik weer aan m'n zwangerschap, dat het toen ook mis ging, dat ik vast weer hetzelfde heb en ben ik weer zo vreselijk down! Daarom heb ik ook een beetje een idee dat ik de angst heb voor wat ik heb gehad en daarom zo down ben.. Pfff, lastig hoor die hormonen! Die tip van je ga ik gebruiken.. Neem nog geen DHA in, dus dat is een goede tip wat hopelijk helpt! Ik las inderdaad dat er veel meer last hebben van een 6-maanden dip na de bevalling! Het moet ook wel haast dat het dit is, ik kende geen angstgedachten, depri-gevoelens enz. meer en zondagavond overviel het mee ineens....
Mag ik nog een tip geven? Mocht je echt depressieve gevoelens krijgen (ik hoop het echt niet voor je!) dan helpt hyperiplant (van vsm alleen verkrijgbaar in apotheek zonder recept) heel goed. Is op natuurlijke basis. Dit mag je overigens volgens mij niet gebruiken met BV, tenminste, al zou het mogen zou ik het niet doen. Het is op basis van een plant, ook wel sint janskruid genoemd, heeft in tegenstelling tot de sintjanskruid die verkrijgbaar is in de kruidvat etc een constante hoeveelheid en werkt binnen een week een beetje en na 3 weken volledig. Geen bijwerkingen, geen afkick verschijnselen bij stop, je kan elk moment stoppen en werkt als de beste! 13,- per maand en moet besteld bij apotheek. Maar hoop dat je deze tip niet nodig hebt! O, en niet onbelangrijk!!: sintjanskruid laat de pil minder goed werken! Dat je het even weet
@eef80: St. Janskruid ken ik idd. Mag niet gegeven worden bij borstvoeding en ook niet tijdens de zwangerschap (zijn net nieuwe onderzoeken voor geweest begreep ik onlangs). Anders was dat zeker ook nog een optie geweest. Ben gisteren begonnen met de PMP en slik de baby&moeder van Efamol ook maar. Baadt het niet dat schaadt het niet!
Ik las ook je tip over de Hyperiplant; je kunt het dus ten alle tijde stoppen? En zou het ook kunnen helpen zonder hulp van een psycholoog?
hi elleke Na 1 bezoek van mij aan psych hulp kwam ik er achter dat dit niets voor mij was. Ik had geen behoefte ergens over te praten of iets kwijt te moeten dus wist niet goed wat ik er deed. Maar dat is heel persoonlijk. Ik ben toen zelf op onderzoek gegaan op internet en uiteindelijk gekozen voor aanvulling van vitamines, mineralen en vetzuren die er, bekend om staan tekorten te geven tijdens zwangerschap en na bevalling. * omega's en teunisbloemolie voor stabilisering hormoonhuishouden ( want bij mij werd het erger als ik ongesteld werd. Kan in 1 tablet pmp van efamol) * Magnesium in drank vorm van salus (tekort staat bekend depressies te kunnen veroorzaken en nachtmerries en slaapstoornissen. Had ik last van) * Goede multivitamine met grote hoeveelheid Vitamine B, ijzer ( staat bekend om bij tekort voor vermoeidheid te zorgen. Liefst een natuurlijke vit.pil, er is veel kwaliteit verschil) * Verder hyperiplant van vsm tegen depressie. ( je krijgt hier advies over in de apotheek, alleen daar verkrijgbaar) Ik knapte echt snel (iedere week iets beter) en zienbaar op. Daarom geef ik graag de tips. Omdat ik weet hoe verschrikkelijk het kan zijn en gezien het bij mij geholpen heeft. Maar ik weet niet of het voor iedereen helpt. Met hyperiplant ben ik na een aantal maanden gestopt. Van de een op andere dag. Geen enkel probleem. Misschien heb je er iets aan! Maar niet met de vitamines bovende aanbevolen hoeveelheid zitten hoor. is niet gezond. Je hoeft ook niet alles te nemen maar wat bij je klachten past. Succes! ps ook een interressante site: geenrozewolk.com
Hoi, ik ben 3 maanden geleden bevallen en ook nog lang niet de oude. Het is de ene dag wel beter dan de andere. Maar wat me vooral opvalt is het taboe rondom alle postnatale klachten! Ik vind dat 'de maatschappij' (normaal hou ik niet van generaliseren) er te makkelijk over denkt. Ik heb al zo vaak gehoord, o.a. Van mannelijke collega's:' niet normaal dat je daar 16 weken vakantie voor krijgt.' hallo! Hoezo vakantie?!? Moet me dan echt inhouden hoor. En de algemene opvatting is ook dat als je na je verlof weer aan het werk bent je alles weer kunt en zou moeten kunnen. Ik weet, en jullie ook allemaal, dat het niet voor iedereen zo makkelijk gaat, ik denk zelfs voor de overgrote meerderheid niet! Maar als niemand er over praat, dan zal dit altijd taboe blijven! Dus laten we met zijn alleen vooral er met iedereen over praten, want dan kunnen we er hopelijk voor zorgen dat er een beetje meer begrip is voor jonge moeders! (en vaders, want die hebben er ook 'last' van als hun vrouw niet goed in hun vel zit!) Zo, dat moest ik ff gezegd hebben!
Herkenbaar! En er wordt veel veroordeeld. Bij mij met name door andere dames, vreemd genoeg! Schoonzus, schoonmoeder, vriendin. Ik moest me niet zo aanstellen en ik mankeerde toch zeker niets?! Slechte moeder die zo slecht in haar vel zit, het niet aankon te gaan werken en haar man er ook 's nachts uit laat gaan voor de baby. "arme vader!", "dat deed ik heel anders", " dat hoort een moeder te doen" heb ik ook vaak gehoord. En het volgende nadeel vind ik dat je door mensen als labiel en zwak wordt gezien. Niet alleen door bekenden maar ook door instanties. Huisarts, consultatiebureau. Dat terwijl er volgens mij vaak sprake is van een lichamelijke oorzaak (hormonen, tekorten) en niet per sé de psychische kant.
En bovenstaande dingen maken ook dat je er niet over wil praten! Het be- en ver- oordelen en de gedrukte stempels weerhoudt mensen. Toen ik bij het consultatiebureau liet vallen dat ik me slecht voelde kreeg ik gelijk extra controle. Ik werd iedere week gebeld. Achteraf waarschijnlijk voor controle van de veiligheid van de baby. Erg hè?! Je voelt je ellendig geeft dit aan en je wordt bestempeld als een potentieel gevaar. Wat een diepe belediging en zo pijnlijk kwetsend!
Dat is ook zó herkenbaar! Je mag idd niet klagen... Ik ben ontzettend gelukkig en blij met onze dochter maar dat neemt niet weg dat het soms ook heel pittig kan zijn! Ik heb bewust gekozen voor even niet werken, maar ik blijf wel continue de druk voelen uit de omgeving (en van de oma's die willen oppassen 'wij kunnen er ook heel goed voor zorgen hóór). Krijg hele verhoren over waarom ik dan niet ga werken, dat zou ik toch wel moeten missen, etc. Nu ben je alleen maar mama en niet meer 'Ago', etc. Ik ben juist zo blij dat ik de keuze gemaakt heb om niet te werken. Ik zou het nu gewoon niet eerlijk vinden t.o.v. een nieuwe werkgever, mijn hoofd is toch continue bij ons kindje! En daarbij verzorg ik het haar het liefst zelf!
Je hebt groot gelijk! Je weet zelf het beste of je er aan toe bent om te gaan werken. Laat ieder maar denken wat ze willen. Waar ik persoonlijk achteraf wel spijt van heb is dat ik niet 1 dag in de week het kleintje toch naar het kdv of oppas heb gebracht. Daar moest ik toen niet aan denken maar achteraf was het geen gek idee geweest om een dag voor mijzelf te hebben waarin ik weer even kon ontdekken wie ik ook al weer was. Toen ik na 9 maanden voor het eerst zonder baby weg ging naar de sauna met een vriendin moest ik echt wennen dat ik tijd voor mijzelf had. Ik koffie kon drinken en genieten zonder op te letten en continu paraat te staan. En iedere week een dag zo voor jezelf kan wel heel fijn zijn. Maar alleen als je dat ziet zitten natuurlijk.