Hallo, Ik heb een vraag over de omgang van een pleegkindje met de biologische familie. De situatie is als volgt: Mijn schoonmoeder heeft al heel lang een vriend, die ik als schoonvader zie en onze kinderen als opa. Zijn dochter (mijn mans stiefzus dus) is verstandelijk beperkt, haar dochtertje van nu 5 is meteen na de geboorte terecht weggehaald door jeugdzorg, aangezien haar ouders beide verstandelijk beperkt zijn. De biologische ouders van het meisje zijn inmiddels gescheiden en het meisje zit in een pleeggezin waar ze tot 18 jaar mag blijven. (Heeft tot 1 jaar in 3 verschillende gezinnen gewoond). Er is eens per maand omgang op zondag van 10-18 uur met biologische mama onder constante toezicht van mijn schoonouders (bij schoonouders thuis) en eens per maand met biologische papa ook onder toezicht.Dat verloopt eigenlijk heel goed, wij komen dan ook wel eens langs zodat ons dochtertje met haar (stiefnichtje) kan spelen wat de meisjes heel leuk vinden. Nu heeft de pleegzorgbegeleider bij mijn schoonouders aangegeven dat ze niet willen dat er contact met anderen is als het meisje daar is, mijn schoonouders moeten die dag bij huis blijven en mogen geen visite ontvangen of zelf met het meisje op visite gaan. De enige personen met wie het meisje die dag contact mag hebben zijn mijn schoonouders en haar bio mama. Nou zijn mijn schoonouders al niet zo uithuizig en visite komt er amper, alleen wij met de kinderen en soms mijn schoonzus. Mijn schoonouders begrijpen heel goed dat het niet goed voor het meisje is om steeds met nieuwe mensen geconfronteerd te worden en dat gebeurd dus ook niet, maar zij zijn het er niet mee eens dat ze het meisje nu dus moeten isoleren van de rest van de familie en accepteren ook niet dat zij die dag niet met haar weg mogen, afgelopen weekend was onze zoon (hun kleinzoon) jarig en konden ze niet komen omdat het meisje er ook was. Is dit een terechte beslissing van de pleegzorgbegeleider? Of kunnen ze bezwaar maken?
Dat is een lastige situatie! Ik denk dat je best mag aankaarten dat jullie niet nieuw zijn voor haar, maar juist vertrouwd. Aan de andere kant, waarschijnlijk hebben ze iets opgemerkt aan je stiefnichtje en hebben ze daarom ervoor gekozen niet naar 'vreemden' te gaan. Hoe dan ook, ik denk wel dat je een gesprek kan aanvragen. Succes!
Wat is de achterliggende gedachte hierbij? Ik bedoel, als er een goede verklaring voor is dan valt er nog wat voor te zeggen maar als dat niet t geval is....
Dat is nu net het probleem, de pleegzorgbegeleider (voogd) heeft alleen gezegd in een voicemailbericht dat het niet meer mag maar daarbij niet gezegd wat de reden is. Mijn schoonouders hebben meerdere keren geprobeert die man te bellen maar hij neemt niet op en belt ook niet terug. Op emailberichten komt geen reactie. Het pleeggezin waar ze woont weet ook niet wat de reden is (zeggen ze). Komt heel onproffesioneel over die hele organisatie zo.
Ik weet helemaal niks van pleegzorg dus kan je niet helpen. Wat ik me wel afvroeg is, hoe zit t dan bij t pleeggezin. Mogen daar wel vreemden te pas en te onpas binnenlopen en weg gaan naar mensen die ze niet kent? Hoewel ze daar vaker is is dat dan toch ook een beetje t zelfde?
Het is aannemelijk dat als zo'n voicemailbericht ingesproken is er idd een reden achter zit. Vaak zal dit zijn dat het kind ander gedrag laat zien na de bezoeken, dus dat het vermoeden bestaat dat het te druk voor het kindje zal zijn. Het belang van het kind staat bij bezoek altijd voorop! De bezoeksregeling is voor de moeder, niet voor de rest van de familie. Uiteraard is het begrijpelijk dat het voor anderen, zoals jullie, ook leuk is om het kindje te zien. Maar als je in afweging neemt dat de moeder slechts 1 x per maand contact heeft met het kindje, dat het voor het kindje wellicht niet in het belang is dat er dan altijd derden bij zullen zijn.