Hallo allemaal, Afgelopen donderdag hartstikke positief getest; ik ben zwanger! Ben helemaal blij natuurlijk.. En nog steeds hoor, alleen sinds gisteravond ben ik zo huilerig! Voel me moe, en hangerig, en dat voelt dan weer vervelend voor mijn vriend, en ja hoor, daar komen de tranen al weer! En niet een beetje, ik kan me helemaal overstuur huilen.. echt niet normaal.. Vervolgens ga ik me dan weer druk maken; het is niet goed voor me, ik moet rustig aan doen en geen stress hebben.. en dan word ik weer verdrietig omdat ik niet gewoon kan genieten! Pfff... Vanmiddag krijgen we visite, en dus sta ik net het huis huilend schoon te maken, eigenlijk wil ik liggen, ben zo moe, maaaaaar ik moet ook het huis netjes hebben.. Mijn vriend helpt me echt wel hoor, maar ik wil hem ook weer niet alles alleen laten doen. Maar goed, ik ben voor het eerst zwanger, geen idee wat ik kan verwachten, en omdat we het ook nog niemand willen vertellen kan ik er ook met niemand over praten verder.. Daarom dacht ik, even hier mijn verhaal kwijt. Enne, is het normaal dat ik zo reageer? Dat ik me zo druk maak over vanalles? Of is het niet normaal en moet ik me dus ook zorgen maken? Liefs..
Ach meisje, bijna alle moeders in spé hebben van dat soort huilbuitjes. Kan morgen wel helemaal weg zijn! Gewoon hormoontjes, dat geeft helemaal niet hoor. Lekker huilen, laat maar gaan, daar knap je van op! Wel even lastig omdat je zometeen visite krijgt, want je wilt het misschien nog niet vertellen, omdat het nog zo kort is? Als je het idee hebt dat je ze écht niet onder ogen wilt komen, dan zou je vriend misschien even kunnen afbellen met een smoes, diarree of migraine ofzo. Is wel even jokken, maar da's voor het goede doel, toch? Heel veel succes ermee, en huilen lucht op, is helemaal niks mis mee!
Dit is normaal. Lees de andere topics maar eens door. Leg je erbij neer want je kan er niks aan doen = hormonen... Ik spreek uit eigen ervaring
Hi Minu,Je verhaal komt me heel bekend voor. Ik heb er nog steeds last van. Ik kan om alles spontaan huilen, een zielige scene in een film, een verdrietige reclame. Ik heb meteen tranen in mijn ogen. In mijn eerste weken 3 tot 7 weken was het nog erger. Toen moest ik ook echt vreselijk huilen. Voelde me zo verdrietig om de kleinste dingen. Voelde me niet begrepen en moest echt alleen uithuilen. Ik denk dat het dus normaal is en met je hormonen te maken heeft. Komt vast wel weer goed
Haha heel herkenbaar...ik heb vanmorgen nog traantjes gelaten omdat ik me niet goed voelde (paar keer bijna flauwgevallen) en ik dat vervelend vond voor manlief en ons kleine ventje normaal zou ik me daar niks van aantrekken en lekker in bed kruipen...nu komen er eerst tranen Tis heel normaal hoor...die hormoontjes halen heel je emoties overhoop (scheelt nu dat het de 2de zwangerschap is en manlief en ik beide weten dat het erbij hoort)
hallo meis Hoort erbij hoor. Ik had dat gister ook, en dat nog op mn werk, grrr kon van niemand iets hebben, en dan nog vervelende gasten, boh ik was opgefuckt, en toen een collega een grapje wilde maken kwamen bij mij ook de tranen, heb er ineens veel last van, maar ja de hormoontje he
Thanx voor jullie lieve antwoorden! De visite heb ik gisteren overleefd en t gaat vandaag al weer beter. Toch vreemde dingen die hormonen! En lastig af en toe, zeker op je werk ja! Naja als t weer gebeurt weet ik nu in ieder geval dat t normaal is..
Och meis wat herkenbaar....ik zat zelfs te janken bij een comedyserie en te brabbelen ondertussen; ik weet niet waarom hoor.......boehoeeeeeeeeeeeeee hahaha leuk he hormonen