Ben toch benieuwd of er meer meiden zijn die dit hebben. Voordat we zwanger raakte in de MMM gezetet voor ruim een jaar. Dit is toch ook een zware periode wat veel van je vraagt zowel lichamelijk maar vooral geestelijk. Wij hadden het geluk van IVF 1 zwanger te mogen raken. Ons kleintje is bijna 5 weken. We zijn super blij met hem. Maar nu vraag ik me toch af dat je nu zo vanuit de MMM zwanger raakt wat ook een periode is die veel van je vraagt dat je nu heel wat te verwerken hebt eigenlijk. Daar sta je van tevoren eigenlijk niet bij stil, maar dat is natuurlijk wel zo. je gaat van het ene in het andere, nu nog steeds eigenlijk!! Ik stond daar echt niet bij stil en merk dat het toch echt wel aan de orde is dat je jezelf geestelijk en lichamelijk echt de tijd moet gunnen alles te verwerken en een plek te geven en weer tot rust te komen!!
ben nog bezig met de periode voor mijn dochter haar geboorte..dus kan je niet helpen...het is heftig. Heb al vaak gedacht ik loop naar de HA en vraag hulp....maar is ook weer zo een grote stap. succes....... Ik merk wel, hier erover praten helpt!
Klopt, ik heb t ook. Maar ik heb t alleen maar als positief ervaren. Elke keer dat ik naar Beer kijk, kan ik wel huilen van geluk, zo mooi is hij! Bij alles wat hij doet sta ik echt ff stil bij het geluk dat wij al wel mogen hebben, en zoveel anderen nog niet. Ik ben door de MMM extra dankbaar geworden, en begrijp beter wat n wonder een kindje eigenlijk is. Ik heb de verwerking nooit als negatief ervaren gelukkig!
@Brabbel: ik zie het ook zeker niet als negatief. Het viel mezelf gewoon op dat dat stukje nu toch naar voren komt en dan ook ze plekje zal vinden. En zeker net als jouw is het extra bijzonder en waardeer je enorm dat je een kleintje hebt mogen krijgen...nog gefeliciteerd met je kleine!! @antaris heb je er zoveel last van?? 8 jaar MMM is ook niet niks he??
Nou denk dat het hier combinatie is van meer dingen. Zie het trouwens niet als slecht, wel als een flinke hap uit mijn leven. Waarin ik niet echt levend kon zijn....op stop beetje.
Heb geen ervaring met MMM maar wel andere zware gebeurtenissen in mijn leven moet meemaken. Ik denk dat mensen in hte algemeen te snel willen doorgaan alsof er niets aan de hand is, en misschien de mensen om je heen ook. die denken eind goed al goed. Mijn ervaring is dat je ingrijpende periodes of gebeurtenissen niet zomaar kunt negeren, die doen iets met je, ze laten je anders kijken naar het leven. Je wordt dankbaarder voor wat je wel hebt. Je hoeft niet constant stil te staan bij de zware tijd maar het is wel goed om het niet te onderschatten. Je hebt het nu eenmaal meegemaakt en dat is ook deel van je leven. Ik denk dat het goed is om er ook af en toe over te praten. Niet omdat het "negatief" is, maar gewoon deel van je. Delen van je leven wegstoppen is denk ik niet goed.