Ik ken me voorstellen dat een werkgever niet overal rekening mee kan houden maar bij jou word echt geen centimeter goodwill getoond. Als je hartkloppingen hebt en zoveel stress zou ik me ook ziekmelden wegens overspannenheid. En rustig op zoek gaan naar wat anders.
Besef je wel dat volgend jaar nog 3 maanden duurt? Natuurlijk weet je werkgever dat nog niet precies. Je hebt ook flexibele opvang. Je bent namelijk niet de enige die onregelmatige werktijden heeft. Bedenk wel heel goed waar je aan begint als je juridische stappen gaat ondernemen. Er zijn maar weinig werknemers die zaken tegen een werkgever winnen. Ik snap dat het allemaal heel vervelend is voor je maar laat je goed informeren voordat je verkeerde stappen gaat nemen.
Idd. Ik kan bijvoorbeeld over mezelf zeggen dat ik een trouwe, hardwerkende en loyale werknemer ben, maar als het ten koste gaat van mijn levensgeluk en gezondheid dan is er een grens. Ik heb ooit een baan gehad waarvan ik op zondagavond al misselijk werd bij de gedachte dat ik dinsdag weer moest gaan werken. Eenmaal op de parkeerplaats kreeg ik hartkloppingen en met lood in mijn schoenen ging ik dan maar weer aan de slag. Mijn leidinggevende 'pestte' ook, maar dan op zo'n manier dat het niet te bewijzen was en ik eerlijk gezegd ook niet denk dat hij het heel erg bewust deed. Dus ik wilde ook graag weg. Maar toen het te gortig werd met mijn gezondheid ben ik naar de huisarts gegaan, die zei: "Je meldt je op mijn advies ziek." Dat was mijn stok achter de deur. Het gaf me rust. Ik ben 2 weken thuis geweest en toen had ik gelukkig een andere baan. En als ik ooit weer zo'n gevoel heb bij een baan, zou ik het weer zo doen. Je lijf geeft je niet voor niets die signalen. En waar een ander bepaalde zaken misschien makkelijker naast zich neerlegt -good for them- heb jij er wel heel veel last van en dus ja, ik zou me ziekenmelden en me rustig gaan afvragen of het zin heeft en een kans van slagen heeft om een strijd te gaan voeren die misschien nog meer energie kost. Maar dat zou ik dus eerst, op je gemak, gedegen gaan uitzoeken.
Ik zou het gaan bespreken bij P&O en mogelijk kunnen jullie uitelkaar met een vaststellingsovereenkomst.
Meiske je pikt er nu 1 ding uit en die andere dingen die ik opnoem? Deelight en ellesinia Ik heb altijd hard gewerkt. Ben overal in meegegaan. Maar voor mij is nu de grens bereikt. Ik heb hen ook altijd de gelegrnheid gegevrn om over me heen te lopen. Ik wil er ook met een vaststellingsovereenkomst uit.
Je kunt natuurlijk overal een probleem van maken nu maar zeuren over opvang die in januari gaat plaatsvinden is onnodig. Zeker omdat er ook flexibele opvang is. Werkgevers van nu willen nu eenmaal flexibele werknemers als ze niet full time werken. Dat is heel normaal tegenwoordig. Ik snap dat dat lastig is en iets is wat je niet wilt maar hun werken al jaren volgens een nieuw systeem en jij wilt je hierin, als enige, niet in aanpassen. Wbt je standplaats...daar heb ik geen verstand van. Maar je werkgever mag je wel een x aantal km’s laten reizen voor je werk. Je werkgever maakt het je gewoon moeilijk omdat je werkgever dat kan. Helaas. Dat is het probleem van een conflict. Je moet voor jezelf alles duidelijk op papier zetten. In korte zinnen en geen lang verhaal en hiermee naar een expert gaan die je kan begeleiden in wat er haalbaar is voor jou om zonder al teveel ellende weg te gaan.
Ik maak er zeker een probleem van omdat alle andere medewerkers intussen ook vaste dagen hebben. Ik ben flexibel. Werk genoeg weekenden en feestdagen. In verhouding hetzelfde zo niet meer dan de rest. De flexibiliteit moet echter van 1 kant komen...de mijne. Als ik alleen maar moet inleveren en mijn werkgever niet en me dan ook nog zo behandelt mbt de dingen waar ik recht op heb dan word ik idd erg boos ja.
Zoals ik zei dat begrijp ik maar dit is waar je werkgever op doelt. Jou zo ver krijgen dat je er volledig klaar mee bent en zelf ontslag neemt. Je werkgever heeft nu geen gegronde redenen om je te ontslaan. Dus gaat je werkgever vieze spelletjes spelen. Daarnaast heb jij toch ook 2 vaste dagen? Ik zeg niet dat je overal een probleem van maakt maar die opvang voor januari vind ik gewoon onzin. Dat duurt nog 3 maanden en flexibele opvang is er niet voor niks.
Die opvang is t minste van mijn problemen. Dat was een voorbeeld van moeilijk doen. Je blijft dat eruit pikken.
Ja omdat dat een punt is waarover je niet kan klagen bij je werkgever maar dit wel doet. Het is namelijk geen probleem, dat maak jij er zelf van. Ik heb al veel meer dan dat gezegd maar jij blijft ook alleen daar maar op reageren
ik zou je bijna het advies gevnen om de ziektewet in te gaan.. Aangzien je zoveel klachten hebt als je werkt.. Das niet gezond
Je wilt een andere standplaats, Je wilt naar rato worden ingedeeld Je wilt vaste dagen, Je wilt meer regulier werk, Je wilt weg met een mooie regeling. Sorry, maar ik lees echt een hele hoop ik, ik, ik en niet echt de meegaande werknemer die je zegt te zijn. Ik vind dit persoonlijk ook geen pesten/ discriminatie, jij wilt denk ik gewoon een mooi baantje creëren onder voorwaarden die niet mogelijk zijn en benoemd nu pesten/ discriminatie om misschien zo een mooie regeling mee te krijgen.
Ik denk dat we daar te weinig informatie voor hebben om daar goed over te kunnen oordelen. Maar op mij kom je wel een beetje zo over. Als je op deze manier ook met je werkgever in gesprek bent zorgt dat wel voor problemen. Enerzijds logisch dat je boos en verdrietig bent, wat jouw werk wordt zo veranderd waardoor je er in je privé (praktisch gezien maar ook lichamelijk) last van hebt. Maar zulke dingen gebeuren nu eenmaal. Je geeft aan dat je nooit je contract met wijziging standplaats hebt getekend. Heb je de afgelopen tijd daar wel gewerkt? Ik vrees dat ze daar dan nl wel in hun recht staan omdat je je werkzaamheden daar wel hebt uitgevoerd. Maar je hebt het al te hoog op laten lopen dit is niet meer te redden. Ik zou harder opzoek gaan naar een andere baan.
Heeft je bedrijf een or waar je je bij kunt aansluiten? Het bedrijf heeft geen zeggenschap over een or en het geeft je vaak net wat meer bescherming in zo’n situatie. Heeft je bedrijf geen or, start er dan 1 op met meerdere mensen. Vanaf dan (welke functie je ook hebt) gaan alle plannen van het bedrijf langs de or en veranderd je plek in het bedrijf natuurlijk aanzienlijk. Nog steeds ben je in loondienst en nog steeds heb je plichten en dit moet je alleen doen/willen als je perse bij dit bedrijf wil blijven.
Zwitsal Ik wil gewoon de dingen waar ik recht op heb ja. Is dat zo vreemd? Als ik gewoon krijg waar ik recht op heb dan hoef ik daar ook niet over te zeuren. Het is wel degelijk discriminatie als je werkgever je bewust niet geeft waar je als werknemer recht op hebt. Ik begrijp dat jullie dit allemaal verder prima zouden vinden. Nou dan zal ik de rare wel zijn in dit verhaal. Misschien toch maar ziekmelden dan Adrianna Er is een Or. De voorzitter is een directe collega geweest. Hem wilde ze ook zijn stanplaats wijzigen. Hij is er niet mee akkoord gegaan want hij zei dat de afspraken zoals ze waren prima waren. En hij is daarmee weg gekomen.
Ziekmelden is de oplossing niet. Je kunt namelijk niet eeuwig de ziektewet in. Meld je wel ziek krijg je weer te maken met de bedrijfsarts en reintegreren. Een andere baan wel. Daarom nogmaals zoek uit hoe het werkt met ontslag voor wederzijdse goedkeuring zodat je je ww kunt krijgen. En dan op weg naar een nieuwe baan.
Uiteraard, want in de or mag je niet ontslagen worden waardoor je ook meer zeggenschap over je eigen functie krijgt. Enige nadeel is dat het vaak in je eigen vrije tijd moet meniet betaald wordt. Maar je hebt wel ontslagbescherming.
Ik denk dat het er niet om gaat wat anderen vinden, maar om hoe jij het ervaart want jij bent per slot van rekening de gene die daar moet werken. Sommige hier vinden dat je misschien overdrijft of niet meebeweegt anderen vinden van niet. Je kan nooit in 1 bericht of topic precies uitleggen wat er elke keer gebeurd dus we zullen nooit alle feiten weten vooral ook omdat dat niet kan ivm herkenbaarheid Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat als jij met zo'n rot gevoel naar je werk gaat je stappen moet ondernemen op welke manier dan ook. Is dat in gesprek gaan met je werkgever dan is het dat. Krijg je er echt lichamelijke of psychische klachten van meld je dan even ziek als jou dat rust geeft. Jou gevoel is jou gevoel en die moet je serieus nemen. Neem de adviezen waar je iets mee kan ter harte en laat de rest waar je niks mee kan voor wat het is. Jij bent immers de gene die daar "moet" werken niet wij. Ik vind het ontzettend rot dat jij je op je werk zo in het nauw gedreven voelt en ik hoop dat je de juiste oplossing vind!
Niemand zegt toch dat dit prettig is, of prima? Alleen dat jobs nu eenmaal veranderen. En als dat niet naar jouw zin is, zoek dan een andere.