Omgaan met omgeving

Ik had daar in het begin dat we trouwde ook heel erg veel last van. Zo van nu zijn jullie getrouwd en wanneer komt de eerst en zulke vragen. Ik maakte me erg druk over tot een dag ik het gewoon langs mij heen liet gaan, ik deed net of ik niet hoorde of op merkte. Kreeg een keer aan mijn hoofd geslingerd mijn vriend/man hoeft me maar aan te kijken we zijn zwanger, kon dat mens wel wurgen. Ze worden t zelf een x beu en laten ze je met rust. Let op jezelf en laat andere voor wat t is.

 

Wel herkenbaar. Bij de eerste en nu bij de tweede weer... Wij gaan nu ronde 4 in voor de 2e en aangezien er in mijn omgeving veel zwanger zijn van de tweede krijgen wij ook veel de vraag. Echt rot als je dan net negatief hebt getest dus het doet mij op dit moment vooral verdriet. Terwijl het bij de eerste juist irritatie opwekte als mensen dat deden.
Maar zoals naimaa al zegt probeer langs je heen te laten gaan. Ik denk altijd ze doen het vast niet expres.... hopelijk ben je snel zwanger. Dan krijg je mensen die aan je buik zitten en na de bevalling alle goed bedoelde adviezen waar je niet op zit te wachten

 

Mensen doen dat, en waarom? Geeeeeen idee. Bij ons duurde het vrij lang voor ik zwanger raakte, ruim 3.5 jaar. In die tijd zoveel mensen gehad die zelfs letterlijk naar mn buik keken rn zeien "nou zit er al wat in?

Het lag aan mn bui hoe ik reageerde. Soms lachte ik erom. Soms werd ik boos. En soms negeerde ik het. Maar net wat beter voelde. Uiteindelijk zei ik het eerlijk; dat we wel een kindje wilden maar het helaas niet voor iedereen zo makkelijk gaat. Als er dan een zo brutaal was om lullige dingen te zeggen dan brandde ik diegene wel af. Gelukkig gebeurde dat weinig.

Het is heel moelijk, maar laat nu de moed nog niet zakken hoor. Het kan zeker nog "gewoon" lukken!

 

Ik begrijp je zo goed! Ik heb zo’n hekel aan al dat gevraag en bemoeizucht van anderen! Ik vind het zo onbeschoft dat men maar te pas en te onpas naar je priveleven vissen.

Het lag eraan wie het zei, van de ene kon/kan ik het beter hebben dan van de ander. Niet helemaal eerlijk, maar zo is het wel.

Mijn schoonfam vraagt er ook steeds naar. Terwijl er zoveel vruchtbaarheidsproblemen spelen in die fam! Ik snap echt niet hoe ze dan zo kunnen ‘zeuren’ terwijl ze weten hoe moeilijk het kan zijn!

Ik ben heel lang totaal niet toegeweest aan kinderen. Ik moest er niet aan denken haha! Toen zei ik altijd van joh hou op, ben blij dat het rustig is als ik thuis kom!
Tegen sommigen zeg ik dat nog wel. En anders is het: joh laat ons met rust, als er wat is hoor je het vanzelf.

Probeer het langs je te laten gaan en je er niet al te erg aan te irriteren! Al is dat lastig haha

 

Tja vragen als "willen jullie kinderen?" of "willen nog een tweede?" vond ik nooit vervelend en zelfs vrij normaal. Dat vraag ik ook nog wel eens aan mensen. Dat zie ik ook meer als gewoon interesse in iemand leven.

De opmerkingen die meer gericht waren op "schiet eens op" vond ik wel altijd heel naar. Daarbij hing het er altijd vanaf wie het was. Bij de een loog ik en zei dat we er nog niet aan toe waren en bij andere was ik gewoon eerlijk dat het allemaal niet vanzelf ging.

 

Natuurlijk is het anders als iemand interesse toont en in een open gesprek ernaar vraagt. Maar feit is helaas dat dit soort vragen meestal niet worden gesteld in zulke gesprekken en dat men zomaar wat lijkt te roepen. Men heeft niet door wat voor emotie dit op kan roepen

 

Mijn sm zei laatst, als jullie nog een 3e willen moet je wel op gaan schieten hoor. Doelend op het leeftijdsverschil tussen de oudste en baby straks.. ik kan die baby ook wel in mijn buik kijken maar het moet ook allemaal kunnen, lukken en je moet het allebei willen

Inmiddels hebben we mijn rotperiode qua gezondheid achter de rug, mijn man wilt ook een 3e en gaan we ronde 4 in. (Lange cyclussen). Voordeeltje van 2 oudere kinderen is dat ik verder nooit meer de vraag krijg. Wel zeggen veel mensen in mijn omgeving met kinderen in dezelfde leeftijd er niet meer aan te moeten denken en dat ze het fijn vinden dat de kinderen groter en zelfstandiger zijn. Ik ben dan wel weer benieuwd wat voor reacties we gaan krijgen als het straks gelukt is

 

Tegen de mensen die uit het niets beginnen over 'hoe staat het er voor' zeg ik: "Ik heb geen babynieuws, mocht het er ooit komen ben jij niet de eerste die het hoort."

Voor wie oprecht geïnteresseerd is en het op een normale manier vraagt geef ik gewoon antwoord.

Blijft lastig soms, het komt vaak ondoordacht de 'strot' uit, maar de meeste mensen bedoelen het goed.

Als het echt verkeerd uitkomt/overkomt wil ik men op ongevraagde opmerkingen ook wel "attenderen" op wat ze nu werkelijk vragen (oh je wilt dus weten hoe het iedere maand gaat met... en als ik weer... En dan... Of wilde je een simpele Ja ik ben zwanger horen) dan zijn ze vaak stil en vragen het niet meer.

 

Ja ronde geeft aan hoeveel keer je d'r kans hebt gehad zwanger te worden. Ik verwoord het wat ongelukkig maar voor de 1 kan dat een maand zijn en voor de ander met een langere cyclus helaas een stuk langer.
En ja zeker word aan je buik gezeten, moet zeggen dat ik een zwangere buik ook moeilijk vind om te weerstaan. Maar ik vraag dat alleen bij familie of goede vriendinnen. Alleen sommige mensen doen het dus zonder te vragen en als ze je amper kennen. Maar dat vond ik zelf ook nog wel schattig dat mensen zich dan niet in kunnen houden haha. Ik vind die ongepaste opmerkingen of het niet eens tijd wordt veel storende

 

Bij mij heeft het er erg aan gelegen wie het vroeg/zei, hoe het gevraagd/gezegd werd. Schoonfamilie was daarin heel voorzichtig, en schoonmoeder hoopte stilletjes dat het snel zou lukken. Mijn eigen moeder had er jaren over gedaan om zwanger te worden, dus toen het niet meteen lukte wist zij wel de juiste woorden te gebruiken. Toen ik de 12 rondes (bij mij tevens ook 12 maanden) passeerde werd mijn humeur om zo'n vragen er niet beter op. Ik zei dan ook wel eens dat je ook het geluk moet hebben om snel zwanger te worden. Gelukkig na 15 rondes wel zwanger. D is inmiddels geboren en al 8 weekjes oud.

De omgeving maakt het zwanger worden soms tot zo'n zwaar traject juist omdat ze de verkeerde dingen zeggen/vragen. Spreek dit ook eerlijk uit. Veel mensen menen het niet verkeerd, maar weten uit onmacht niet wat ze moeten zeggen en zeggen dan iets wat heel vervelend overkomt.

 

Zeker! Ik ken dr meer die er niet over praten dan wel. Voor mij werkte het, want mensen wisten dat we wel wilden maar het niet lukte en dat voorkwam lullige gesprekken.

Nu gaan we het ook niet meer vertellen. Ja pas bij een week of 9/10 zwangerschap als die mag komen.

 

Super herkenbaar want wij zijn zo'n beetje de laatste in onze omgeving. Ik maakte me er meestal niet druk om. Ik snap namelijk ook best dat mensen nieuwsgierig zijn, zelf heb ik ook heel wat af-gespeculeerd met mijn man over stellen om ons heen. Maar soms zijn mensen gewoon lomp.....de lompste die ik ooit heb gehoord was: "Zeg, als het bij jullie niet lukt dan zijn daar tal van oplossingen voor hoor meid!". Ehmmmm: we zijn er nog niets eens mee bezig!

Heb ook 1 vriendin die exact om deze reden altijd heeft gezegd dat ze absoluut geen kinderen wil. Die kreeg uiteindelijk nooit meer vragen. Maar ze heeft nu wel een wolk van een zoon Vond ik best een slimme: zijn mensen gelijk stil en de mensen die echt om je geven weten toch wel hoe het zit haha.

Tja, mensen zijn gewoon nieuwsgierige wezens en niet elk wezen is even tactisch.....Probeer jezelf niet gek te laten maken; focus je op jezelf. Jij weet precies hoe het zit en dat is het enige dat telt!

 

Ooh Jaa, vreselijk he! Nu hebben we er eentje maar vrij snel kwam de vraag. "Wanneer komt de tweede" ook zo irritant! Geen tips helaas, gewoon lang me heen laten gaan.