hoi, (speciaal voor deze vraag heb ik een nieuw account aangemaakt, wil niet graag herkend worden) momenteel ben ik erg aan t twijfelen of ik wel geschikt ben voor de functie die ik nu doe (qua werk) en dat is zooooo vermoeiend........ ik ben enkele jaren geleden afgestudeerd en heb toen 3 jaren in een beginnersfunctie hierin gewerkt, daarna ben ik bij mij vader in de (eenmans)zaak gegaan (we hebben beide het zelfde beroep in de bouwwereld!) De laatste tijd zijn mijn ouders steeds vaker voor langere tijd (5 weken ofzo) op vakantie en moet ik het bedrijf alleen runnen. Ik ben dan zooooo bang om fouten te maken, dat ik er gewoon zelf niet goed van wordt. Nu is er b.v. een probleempje bij een project en nu dient er zich meerwerk aan. Zelf vind ik dat ik het probleem eerder had moeten ontdekken, maar aan de andere kant zijn er na mij nog 3 partijen geweest die het hadden moeten controleren/zien en dat is dus ook niet gebeurd. Nu moet ik morgen (in mijn ééntje) regelen wie er voor de meerkosten gaat opdraaien en dat vind ik zo eng...........(en voel me zo verantwoordelijk overal voor.............) Allerlei horror-scenario's schieten al de hele dag door mijn hoofd, maar weet nu al dat ik niet kan slapen omdat ik het morgen moet oplossen....... Ik kan mijn vader alleen via mail raadplegen en die heeft zoiets van 'laat je niet op je dak zitten, andere mensen hadden dit ook moeten zien en laat hen dit maar oplossen, dat is hun verantwoordelijkheid'. Gedeeltelijk ben ik het met hem eens, maar ik denk dat de andere partijen daar morgen anders over denken en dat ik me laat ondersneeuwen (en dan heb ik uiteindelijk een probleem!). Soms twijfel ik zo erg of ik wel geschikt ben voor dit werk, wil niemand teleurstellen en door mijn onzekerheid (of is dat onervarenheid???) kom ik niet echt zeker over bij de overige (bijna altijd) mannelijke partijen............. Op zo'n momenten mis echt collega's om e.e.a. te overleggen/vragen. Ben normaal gesproken best assertief, maar als het met mijn werk te maken heeft totaal niet.............. (tijdens studie ook al zo geweest hoor, terwijl ik alles keurig netjes op tijd afgerond heb). En om nu 'zomaar' een andere baan te zoeken, is ook niet echt een optie (hebben kantoor aan huis gebouwd, zodat ik hier kan werken (samen met mijn vader) en zit mee in de zaak. PFFFFFFF (sorry lang verhaal geworden), herkenbaar voor iemand? (en hoe heb je je er evt. overheen gezet of andere oplossingen gezocht?)
Ja, wel herkenbaar, vroeger althans. Ik ben er gewoon vanzelf overheen gegroeid, en vind mezelf nu een kei in mijn werk. De punten waarop ik minder scoor dan collega's, compenseer ik weer met andere dingen die ik beter kan dan zij. Ik heb niet echt een advies voor je, maar het eerste wat mij te binnen schoot was: wat héérlijk dat je in het bedrijf van je vader kunt werken! Zeker als je zo onzeker bent kan dat een heel veilig gevoel geven denk ik (behalve dan als je vader op vakantie is). Geen roddelende collega's, geen onderlinge prestatiedrang... Of is dit werk juist misschien té veilig voor je? Soms is het beter om gewoon voor de leeuwen gegooid te worden, daar leer je van en groei je van. Als je onder je vaders vleugels blijft werken maak je minder mee op dat gebied. Ik vind het wel goed dat je vader jou dit laat oplossen morgen... hoe vervelend ook, het is wel een goede uitdaging
@mikki77, bedankt voor je reactie! op zich is t ook heerlijk om samen te werken (en vooral dat in mijn eigen kantoor/tijd indelen is super!) ik denk dat ik van t zelfde bouwjaar ben als jij bent (aan je nickname te zien) en dan zou t toch wel onderhand minder mogen worden die onzekerheid.........(daarom twijfel ik zo of ik wel geschikt ben!) ...........ik weet dat je wel gelijk hebt mbt t laatste, ik zal het toch zelf ook moeten lossen (en volgende keer hoop ik dat ik deze fout niet meer maak!) maar juist door al dat getwijfel, schiet ik nog zoveel meer in de stress!
Van de grootste beren spotter ter wereld een tip: STOP MET BEREN ZOEKEN! En ga er gewoon voor! Ja is makkelijker gezegd als gedaan (weet ik maar al te goed!) Maar ik weet ook dat als dat me lukt ik met een minder zenuwachtig gevoel aan de slag ga als dat ik wel alle beren aan alle kanten bekeken heb. En zo kan ik betere beslissingen nemen. En bedenk je dit; Die andere partijen hebben precies het zelfde probleem en maken zich nu ook druk. Alleen kunnen zij het waarschijnlijk beter in dammen en verbergen. En dan SO WHAT dat je een fout hebt gemaakt!?!?! Waar gehakt wordt vallen spaanders. Dan rest je alleen nog om je verantwoordelijkheid te nemen als professional en het op te lossen. Jou zou pas echt wat aan te merken zijn als je dat niet deed. Kont en buik in, tieten vooruit en gaan met die banaan morgen! En als dit weer goed gegaan is mag je dat weer aan je setje ervaringen toevoegen en er van leren voor de volgende keer. (ps: Ik zou het OOK dood eng vinden hoor! En allemaal beren zien. Ik probeer die beesten tegenwoordig te negeren en mn eigen plan te trekken. Lukt best aardig...maar soms... )
uhmm nee heb ikzelf niet zo erg maar mijn baan ben ik in gegroeid dus ja... Maar zie het als een uitdaging die je gewoon gaat volbrengen.. Schrijf iets uit.. Punten die je echt niet mag vergeten.. Misschien voel je je dan wel iets zekerder.. en heb je vaker in de situatie gestaan? HOe ging het toen... Denk aan punten die super gingen en kijk welke wel iets beter konden.. Echt een super leer moment.. En leren gaat helaas ook met vallen en opstaan.... maar probeer zeker over tekomen. Vaak kom je dat wel over maar voel je je niet zo.. Veel mensen kunnen zich heel goed daar uitbluffen.... Succes meid!
Ga vooral niet aan jezelf twijfelen want dan straal je dat ook uit, pokerface en ga er voor, kom je er niet uit kan je altijd nog zeggen dat je het gaat bespreken en erop terugkomt.