Ik ben 8 weken geleden bevallen van een prachtige zoon. De bevalling was moeilijk en zwaar. Zondagnacht begonnen en uiteindelijk is Kyan met een spoed ks gehaald op dinsdagavond. Kyan is een heerlijk ventje en de BV loopt ook goed. We kunnen ons leven zonder hem niet meer voorstellen. Vanaf minuut 1 hoort hij erbij! Ik voed op verzoek en heb dus nog niet heel veel tijd voor mezelf gehad maar die enkele keren dat ik tijd voor mezelf had voelde ik me erg leeg. Wat was zwanger zijn toch prachtig! Vooral als ik alleen in de auto zit, mee te zingen met een liedje, mis ik mijn zwangere buik. Of als ik in bad lig. Wie mist het zwanger zijn nog meer? en op welke momenten?
Aan de ene kant mis ik wel het gevoel van 'leven' in mn buik.. Het schoppen en de reacties die je op een gegeven moment al voelt op dingen (handen, muziek etc)... Maar als ik dan kijk naar dat mooie ventje wat nu in zn eigen bedje ligt.. Dan ben ik toch blij dat hij eruit is en nu daar ligt
Ik mis het helemaal niets... ben niet verslaafd aan die hormonen en ik mis de pijnlijke trappen tegen mijn ribben al helemaal niet. Af en toe denk ik wel natuurlijk aan haar bewegingen en de gezelligheid die dat geeft. Maar ze is nu bij me, dat is nog veel beter.
Ik mis het zwanger zijn ook wel, mn mooi buikje en de schopjes maar ik verkies men mannetje toch in mn armen ipv mn in mn buik
Ik mis het nog steeds Maar zie het wel echt als 2 verschillende dingen, zou mijn dochtertje ook echt niet meer kunnen missen. Maar ik vond zwanger zijn echt helemaal geweldig!
Ik mis het wel een beetje... Ik vond het een heel bijzondere tijd! Maar dit vind ik nog leuker eigenlijk! Dus ik sta er niet ieder moment bij stil...
Ik mis het nog steeds haha.. Ik vond zwanger zijn heerlijk! Heb ook echt een top zwangerschap gehad.. Maar dat is meer omdat het juist zo bijzonder is/was zwanger zijn, het in 'maar' 9 mnd. Zou mijn zoontje voor geen goud willen missen!!
Begrijp me niet verkeerd, ik zou mijn zoontje ook echt voor geen goud willen missen! zo gelukkig maakt hij mij. Maar het gemis van het zwangergevoel staat los van mijn zoontje. Het was gewoon een hele bijzondere tijd
Me to! Maar dat is ook omdat ik nooit meer zwanger kan raken! Een zwangerschap vergt te veel van mijn lichaam en we zijn compleet zo al voelt het nog niet zo Hele hectische zwangerschap gehad! Een turbo bevalling dus nergens " afscheid " van kunnen nemen Ben wel dol blij en gelukkig met mijn schatten hoor maar ja mis het wel die lekkere dikke buik
Geniet heel erg van ons meisje maar ook mis ik wel het zwanger zijn. Ik heb in de eerste helft van mijn zwangerschap, ondanks de enorme blijdschap dat we in verwachting waren, wel last gehad van emotionele schommelingen (combinatie van hormonen en dat ik voor de zwangerschap gestopt ben met antidepressiva), vanaf 18 weken ging dat weer beter en vooral de laatste weken vond ik enorm bijzonder en intens. En hoe enorm ik ook geniet van ons meisje en hoe geweldig blij ik ben dat ze er is, mis ik wel mij buik en het zwanger zijn. Toevallig ook in de auto met een muziekje aan. Ook onder de douche. Geen haar op mijn hoofd die zou wensen dat onze kleine meid weer terug in mijn buik zou zitten hoor, maar ik vond het een enorm bijzondere periode en mis het gevoel en mijn dikke buik met getrappel/gefriemel best wel. Volgende week de laatste afspraak met de gynaecoloog en dan is het echt 'klaar'...
Toen mijn zoontje 3 maanden was werd dat gevoel steeds minder. Daarvoor miste ik het zwanger zijn echt heel erg en dan vooral het feit dat hij in mijn buik zat en ik daardoor nooit alleen was. Nu is dat gevoel er nog heel soms, maar dat is ook niet meer dan normaal. Je weet wat je mist he
Vond het ook heerlijk het zwanger zijn en het getrappel in mijn buik! In het begin ook wel gemist, nu niet meer. Het is fantastisch om je kindje in je armen te houden maar tegelijkertijd wennen dat het 1-zijn steeds meer 2-zijn wordt.
ik mis het zwanger zijn ook enorm! en misschien heel waarschijnlijk komt het nooit meer weer ok ik heb 4 pracht kids, kleinste is 5 maand. en toch wil ik zo graag nog een kleintje bij. maar ik heb al 4 keizersnedes gehad en ben bij de 4de gesteriliseerd en nu heb ik zo'n spijt ik april moet ik naar de gyn en ik ga het haar zeker vertellen, ik zou er alles aan doen om er nog eentje bij te kunnen hebben.
Bij de eerste heb ik het ook gigantisch gemist. Bij nr 2 absoluut niet ik was blij toen ze eruit was en nog. Het is heel anders als je al een kleintje rond hebt lopen. Het zwangeren was zwaarder en je wilt gewoon lekker met je eerste kunnen stoeien, lekker erachter aan rennen en doen.
Ook ik mis het zwanger zijn!! Ik ben enorm blij met mijn kids,en dat ik weer de trap op en af kan rennen en niet meer "afhankelijk" ben van anderen. Ook heerlijk om weer te kunnen eten wat ik wil en een heerlijk wijntje kan drinken. Maar ondanks dat mis ik mijn buik en het getrappel nog iedere dag Toevallig net mijn kast leeg geruimd met tranen in mijn ogen
wauw, 4 kids en nog een wens voor een 5de! Super leuk! Wel erg vervelend dat je gesteriliseerd bent, is het nog ongedaan te maken? Ik heb zelf een spoed ks gehad en meteen erna gevraagd of ik nog zwanger mocht worden. Ik mag proberen om vaginaal te bevallen de volgende keer mits de groeiecho's goed zijn. Kyan was nl met 37,6weken geboren en al 55cm en ruim 4300gr. Ik dacht trouwens dat je maar 2 a 3 ks mocht hebben?
Hey Mel, heb jij je kast al leeggeruimd? Ik loop nog steeds in mijn zwangerschapsbroeken. Die zitten lekker comfi vanwege de ks. Maar ze zijn wel aan de grote kant
Ik mis het ook wel hoor! Baby is nu een half jaar oud, maar het blijft kriebelen... Gelukkig was zij nr. 1 en hoop ik in de toekomst nog een keer een kleintje te mogen verwelkomen . Dat vooruitzicht helpt wel! Maar het liefst wil ik nu, nu, nu. Maar dat doen we maar even nog niet .
Ja hoor,loop al sinds vorige week in mijn eigen kleren Toen ik uit het ziekenhuis liep 2uur na de bevalling zakte mijn broek al af hahahaha...gelukkig zat ik in een rolstoel
Dit gevoel hielp me bij mijn eerste ook,en aangezien ml eigenlijk 1 kind genoeg vond weet ik nu bijna zeker dat er geen 3de komt. Vind 2 zelf (voor nu) ook genoeg,3 lijkt me niet prakties al zou ik het voor de zwangerschap zelf zo weer doen Maar ik denk dat het avontuurtje zwang zijn voor mij een gesloten boek is..ach..ik geniet nu volop van mijn 2 schatten