G was (en is) ook prikkelgevoelig. Als baby zijnde was dat heel extreem. Radio op de achtergrond in de keuken kon al een ding wezen. Dat hebben we heel langzaam opgebouwd en naarmate ze groter werd ook benoemd dat we nu ff rustig aan gingen doen (hoofd ff wat pauze van geluiden en drukte) Ik kan er zelf ook niet goed tegen, werk in een kantoortuin met noise cancelling headset bijv (de redding!). Dus dat mn dochter nu roept dat ze er helemaal "koekoek" van wordt heeft ze niet van een vreemde. R heeft t totaal niet, die kijkt, besluit dat ie wil slapen en gaat slapen. Ookal is dat midden in een krijspaleis. G heeft daar (in krijspaleis) nu echt de tijd van dr leven maar met een jaar of 3,5 zou ze echt nog helemaal overweldigd worden en een paar dagen flink last ervan hebben gehad. In de kleuterklas moest ze af en toe ook ff bijladen in een stiller hoekje en ging daar dr werkje afmaken of ff puzzelen. En na een paar minuten kon ze er weer tegenaan. Was ze ook niet de enige in, er lopen er genoeg in de rondte die af en toe een mentale "break" nodig hebben. Enige voordeel is dat G. zodanig getrained is in het "even tot rust komen" dat ze het zelf aan kan geven dat het haar even teveel gaat worden, voordat daadwerkelijk de storm losbarst. Dat is wel ontzettend fijn (voor alle betrokkenen).
@Chechi legt het super goed uit. Autisme is een spectrum, elk persoon is anders. Wel/niet praten zegt op zichzelf niet veel. Het is inderdaad het hoe, wat, wanneer, waarover, tegen wie, en de ontwikkeling daarin. Mijn zoon is autistisch en heeft hyperlexie. Zijn taal ontwikkelt heel erg typisch. Het valt bij hem duidelijk op dat hij heel ergens anders zit met zijn hoofd dan bij zijn ‘gesprekspartner’ (de persoon tegen wie hij praat, want echt een gesprek is er niet haha) Maar hij heeft ook klasgenootjes (allemaal autistisch) die hele verhalen kunnen vertellen. Maar als je oplet, toch ook erg typisch. voorbeeld. Klasgenootje (5) kwam binnen: “Ze waren helemaal nat! Echt helemaal nat!” Juf: goedemorgen Saïd. “Ze waren helemaal nat!” Vader: zeg je goedemorgen? “Goedemorgen juf” *kijkt totaal ergens anders heen.* “echt nat he? Helemaal nat!” Juf: wat was nat? *jongetje loopt weg om tegen mij te praten “helemaal nat!!” ik: oh.. echt..? *ik kijk een beetje naar de vader van ??* Vader: hij zag een vuilnisauto door een grote plas rijden en de wielen waren daarna nat. Iedereen: ooohhh… sommige autistische kindjes begrijpen (nog) niet dat jij niet weet wat zij weten. Of denken dat jij precies hetzelfde leuk vindt als dat zij vinden. Dat heet de Theory of mind, en niet elke autist ontwikkelt deze, of ontwikkelt deze volledig. De meeste (neurotypische) kinderen hebben de basis van de theory of mind met 4 jaar ontwikkelt. Dat een 3 jarige alleen praat over zichzelf, zijn eigen ding, of verhalen halverwege begint en jij geen idee hebt waar hij het over heeft is op zichzelf geen reden tot zorgen.
Fijn dat je verder weinig herkent. Maar in de gaten houden en het dialoog houden met de opvang is denk ik goed om te doen qua voeding en prikkels, want dat zijn wel hele belangrijke elementen.
Bedankt voor jullie reacties! Ja hij is nog heel jong, dus vind het nu allemaal nog heel lastig. Ik denk dat op deze leeftijd vooral de ‘heftige’ gevallen opvallen. Ik ben ook pas heel laat gediagnosticeerd. En bij mij was het ook echt niet zo duidelijk, nou ben ik een vrouw. Ik kon mij wel inleven in anderen. Alleen heb ik geen idee of dat aangeleerd is of aangeboren. net weer even kort contact gehad met de leidster over de logopedie. Daardoor gaat hij was uurtjes missen op de psz, dus ik meldde dat even. Maar ze verstond in haar hoofd meteen de maatschappelijke organisatie van hier, dat hij daar naartoe moet. Zit mij toch niet lekker dat ze daar steeds op stuurt/over begint en wij als ouders en opa’s en oma's het ‘probleem’ niet zo zien. Ga vanmiddag maar eens vragen over een gesprekje, dat praat wat rustiger dan met alle ouders en kinderen er omheen..