Voor mij is het inderdaad pas een mens vanaf ongeveer 12 weken. Ik heb helaas vruchtjes van 9-10 weken oud in mijn handen gehad en hoe prachtig ik ze ook vond, voor mij waren het geen kinderen en zo zagen ze er in mijn ogen ook niet uit. Dat het al oren/ ogen heeft klopt, maar het ik vond het er niet af uit zien en ik had niet het gevoel dat ik een mensje vast had.
Dat kun je ook van de andere kant bekijken. Als God niet zou willen dat mensen euthanasie of abortus zouden kunnen plegen, dan had hij er echt wel voor gezorgd dat wij die kennis niet zouden hebben.
Je bedoelt dat geloof iets is wat iedereen doet, (als in: de manier waarop je naar de wereld, het leven, de mens, enz enz kijkt?), en dat religie meer is dat groepen mensen die hetzelfde geloven, daarin iets organiseren en gezamenlijk ondernemen?
een embryo maar zou net zo goed van een dier kunnen wezen ik zie het verschil niet (ben ook geen expert hihi)
@Cygnet: Dat is wat wij vorige week hebben gezien op de echo, en morgen hopelijk gaan zien op de echo, (dus zo ergens 8 en 9 weken). Voor mij een echt wezenlijk kind, alhoewel ik me ook wel voor kan stellen dat anderen dat ietsje anders ervaren. Bij onze tweede miskraam hebben we een kindje verloren ter grootte van je bovenste foto, en voor mij was dat een compleet kindje, terwijl mijn man er niet zoveel mee had. Ik wilde het dus begraven, voor hem was het ook prima geweest als het in het ziekenhuis was gebleven, (en dan dus uiteindelijk met ander foetaal weefsel zou zijn verbrand). Omdat het voor mij wezenlijk om een kindje ging, wilde ik dat pertinent niet. Overigens, wat anderen al zeggen: kan goed zijn dat dit geen plaatje van een menselijk embryo/foetus is, maar zo zag het er bij ons dus op deze termijn wel uit.
Nou ik vind het een heel verschil 4 weken en 40 weken.. Met 4 weken heb je een miskraam, met 40 weken ben je een kind verloren. Ik zou het heel respectloos vinden als iemand zijn/haar kind verloren is en daar om rouwt en dan iemand anders in zou springen met.. "ja ik weet hoe je je voelt, ik heb met 4 weken ook een miskraam gehad" Sorry maar daar zit wel een heel verschil tussen. Ik zeg niet dat een miskraam niet erg is, en ik snap het heel goed als mensen daar ontzettend verdrietig om zouden zijn, zou ik ook zijn, maar het is echt niet te vergelijken met het verliezen van een (bijna) volgroeid kind.
Hoe leg ik dat uit. Te beginnen met dat ik absoluut niemand wil kwetsen. Het is hoe ik erover denk. Geloven hoeft niet te betekenen dat je ook volgens een religie leeft. Mezelf als voorbeeld nemende. Ik geloof. Heel erg. Ik bid 's avonds voor het slapen. Ik noem het meer mijn dagelijks 'gesprekje' met God. Ik ga niet naar de kerk. Ik ben niet gedoopt niets. Dat wil ik ook niet. Ik wil vrij zijn in mijn geloof. Ik heb wel geprobeerd om naar diverse stromingen te gaan en te zien of het iets voor mij zou zijn. Maar tot zover stond het mij vooral erg tegen dat men je toch van alles wil opleggen. Dit mag niet, dat mag wel en nog veel erger (bij sommige) 'als je zondigt dan ga je naar de hel'. Alsof je bang moet zijn voor God. Voor mij is dat absoluut niet zo. Ja, ik bega zonden. Veel zelfs. Maar ik vraag vergiffenis en hoop dat hij me de volgende keer begeleidt om het beter te doen. Ik ben me bewust en probeer er beter mee om te gaan. Maar ik geloof er niet in dat ik bang moet zijn voor God. En bij diverse religies is dat wel zo. Daarnaast zijn er natuurlijk nog veel meer dingen. Geen condoom of anticonceptie mogen gebruiken. Homoseksualiteit dat niet geaccepteerd wordt en ga zo maar door. Daarom kies ik heel bewust voor geloven vanuit mijn hart. Jammer is dat ik volgens veel mensen die wel kiezen om naar de kerk te gaan niet gelovig kan zijn en zelfs heidens ben. Terwijl ik probeer hen wel te respecteren om hun keuzes. Maar goed, dat is weer een ander verhaal. Dat is hoe ik denk over verschil tussen religie en gelovig zijn. Voor mij zijn dat twee verschillende dingen.
De eerste foto is een olifant en de tweede een hond... Voor mij is dit alleszeggend... in dit stadium is er voor mij dus geen sprake van een mens, WEL van een levend wezen en voor een levend wezen moet je eerbied hebben. Maar zolang ik geen vegetariër ben (en dat ben ik niet en ben ik niet voornemens te worden) blijf ik van mening dat je mag beschikken over leven en dood zolang je dit niet lichtzinnig doet. Ik kan me heel goed voorstellen dat andere mensen hier anders over denken en ook anders naar handelen maar ik hoop altijd maar dat mensen die mening en die actie ook bij zichzelf houden.
Cygnet ik ben heel nieuwsgierig, maar volgens mij zijn het helemaal geen menselijke embryo's? Klopt dit? In zo vroeg stadium lijken namelijk alle zoogdieren op elkaar.
Dat vind ik ook, en toch spreek ik ook in het begin van de zwangerschap al van een klein mensje. Daarmee is natuurlijk dan niet gezegd dat een miskraam hebben bij 5 of 6 of 7 weken, of later, emotioneel hetzelfde zou zijn als een (bijna) volgroeid kind verliezen. Dat is weer totaal iets anders, maar toch kun je in beide gevallen spreken van een mensje.