hihihi ja dat dacht ik dus ook ik zat al meteen met me antwoord klaar "t complete huwelijk is gigantisch fout gelopen". Ben dus paar jaar geleden gescheiden, dus niet veel goeds meer aan
Oei, haha, nee dat was niet de bedoeling van mijn vraag. Sorry, wou het niet verkeerd doen overkomen.
Wij zijn in februari 2009 getrouwd en het was toen echt hartstikke koud! Op de trouwreportage kun je aan het gezicht van mijn man aflezen dat ie het steeds minder leuk vind. Op het eind had hij haast geen kleur meer, zo verkleumd. Dat vind ik wel heel erg jammer van de fotoreportage. We hadden trouwens wel foto's binnen gemaakt in een park, maar daar stond nergens de verwarming aan met als resultaat dat het buiten nog "warmer" dan binnnen was! Al met al was het wel een hele fijne dag en denk er nog steeds met een goed gevoel aan.
Ja, mijn moeder is halverwege de avond weggegaan want die had zich van te voren zo druk gemaakt dat ze een migraine-aanval kreeg. Vind het nog steeds jammer voor ons beiden!
Dat heeft mijn ex gekregen op het moment dat wij bij het stadhuis klaar waren. Hij was zo druk aan het werk geweest dat hij na de ceremonie (toen de spanning weg viel) een mega aanval kreeg. De rest van de dag heb ik dus alleen moeten doen Echt lullig hoor als de gasten komen en je staat alleen. Daar komt bij dat ik perse zo'n sisi jurk wou, nou dat heb ik geweten. Ik kon nog niet eens alleen naar het toilet zonder hulp, er moest altijd iemand mee om mijn hoepel omhoog te houden. Bij mijn tweede bruiloft is alles gegaan zoals wij wouden Ik kan het niet beter hebben dan die dag, het weer was goed, net als de locatie, de sfeer en eigenlijk alles.
Bij ons noemde de ambtenaar mijn schoonmoeder bij de naam van haar eerste ex-man! (ze is 2x getrouwd geweest) Echt ernstig. En toen hij familie van de bruid noemde keek hij naar mijn mans familie, en andersom. Echt slecht huiswerk gedaan die man. Oja, en we stonden in de file op weg naar de eetgelegenheid.
Wij hadden mooi weer toen wij met de taxi aankwamen bij het stadhuis, prachtig zonnetje op een dag van veel wind en kou en af en toe regen. De vrienden en fam. stond al ruim 20 minuten in feestkleding op de trap op ons te wachten...resultaat was dat 1/3 van de gasten de dagen erna ziek waren! Na het feest kregen wij een hotelovernachting van onze ouders op een voor ons onbekende locatie. Wij werden er met een taxi heengebracht. We stonden gegantisch in de file en van alle spanning had ik haast niets kunnen eten en werd ik ongelofelijk misselijk in de auto. Zag al scenario's voor me van een vrouw in bruidsjurk die langs de reling loopt te kotsen...Gelukkig kon ik het inhouden en zijn we ergens afgeslagen bij een supermarkt om snel even wat eten en drinken te kopen om daarna weer de file in te gaan :S Over een ritje van normaal een halfuur hebben we toen 2 uur gedaan! Gelukkig maakte het hotel en de huwelijksnacht alles goed
Onze fotograaf belde de avond voor ons huwelijk af om 2000 's avonds...acute ziekenhuisopname, man had nierstenen of nierbekkenonsteking, ik heb het al verdrongen.. de andere dag hadden we om 1000 een afspraak bij het land van ooit (ja dat bestond toen nog..) zie dan maar eens iemand anders te vinden! uiteindelijk regelde onze ceremoniemeester een tsjechisch vrouwtje, die heel graag voeten fotografeerde. in onze reportage zitten heeeel veel voeten (en gelukkig ook wel goede foto's..) maar dit was natuurlijk wel schrikken hoor, zal dat telefoontje nooit vergeten! hoop dat het bij jou allemaal soepel mag verlopen!
Het begon bij ons al 3 weken voor onze huwelijksdag (20 september 2002). Mijn man deed destijds nog op hoog niveau aan wielrennen en viel 3 weken voor onze trouwdag in een wedstrijd.... Veel schade aan de fiets, gelukkig wat minder aan hemzelf. Maar ik was wel geschrokken en heb hem gesmeekt om niet meer te rijden voor onze huwelijksdag. Maar meneer had nog 1 heel belangrijke wedstrijd 1 week voor DE datum.... Je raadt het al: tijdens deze wedstrijd werd er veel geduwd en getrokken en hij viel.... heel erg hard:x. Overal schaafwonden en gekneusde nekspieren. Naar het ziekenhuis, foto's de hele mikmak. We hebben toen serieus overwogen om alles af te lassen maar uiteindelijk toch de dag door laten gaan. Wel in aangepaste vorm.... Hij zat namelijk onder de pijnstillers en medicijnen om de pijn enigszins tegen te gaan. Vlak voor ons jawoord ging hij bijna tegen de vlakte. We maken nu nog wel eens grapjes dat hij niet helemaal legaal ja heeft gezegd omdat hij half gedrogeerd was.... Het feest 's avonds is ingekort tot een diner met onze dierbaarste gasten en om 21.00 uur lagen we al in bed, een heftige huwelijksnacht zat er dus ook niet in. In totaal heeft hij 7 weken ziek thuis gezeten en het heeft hem destijds bijna nog zijn baan gekost omdat hij veel tijd nodig had om weer op zijn oude niveau te komen....Omdat we nu een eigen bedrijf hebben is hij gelukkig gestopt met wielrennen, want nog zo'n val, ja dat kunnen we financieel echt niet hebben. Ondanks dat ik weet dat het niet zijn fout was dat hij viel tijdens de laaste wedstrijd neem ik het heb nog wel steeds een beetje kwalijk dat hij "de mooiste dag van ons leven" toch een wel een beetje "verpest" heeft omdat hij perse die wedstrijd wilde fietsen en ik hem gesmeekt heb om dat niet te doen... (voorgevoel??). Hij heeft mij nu beloofd dat als we 12,5 jaar getrouwd zijn ik alsnog het grote feest krijg wat we destijds zouden geven.
Leuk topic -Wat is er fout gelopen? De lint van mijn korsetsluiting op de jurk was verdwenen toen mijn man hem van de stomerij haalde. Het kreng was nergens te vinden, de stomerij heeft de hele toko ook nog eens over de hoop gehaaldt, maar niet kunnen vinden, dit was 4 uur voor wij. -Heb je het kunnen oplossen? Na mijn vriendin eropuit te hebben gestuurd, na 2 uur komt ze weer met linten, allemaal te kort, vonden wij de oplossing. Een panty. MIJN JURK IS BIJ ELKAAR GEHOUDEN MET EEN PANTY -Kon je er nog mee lachen? Ja hoor, niemand heeft wat gezien. (het ironische is, in onze gewone auto vonden wij het kreng een dag later weer. op de pasagiers stoel. Niemand die daar ooit aan gedacht had 8)
En heb je de stomerij daar toen ook van op de hoogte gebracht? Die hebben alles overhoop gehaald met zoeken.
Bij ons zijn niet zozeer dingen fout gelopen, wel wat knullig verlopen waar ik nu wel om kan lachen, maar op het moment zelf niet: We kwamen aan bij de feestlocatie en iedereen stond ons op te wachten, een man of honderd. we stapten de auto uit en mijn man zag een paar collega's en uit enthiousiasme liep ie naar hun toe...stond ik daar knullig in mijn eentje. ipv dat we samen naar iedereen toe liepen. We hadden een lopend buffet en normaal word het bruidspaar als eerste uitgenodigd maar ze waren ons geloof ik vergeten. Het was ook een L vormige ruimte en we hadden niets in de gaten, toen we uiteindelijk bij het buffet kwamen was er bijna niets meer over... We hadden een buikdanseres en iemand had die vrouw niet helemaal goed ingelicht wie nou het bruidspaar was... ze deed haar openingsdans dus voor de opa en oma van mijn man... Er was iets niet helemaal goed geregeld met het thuisbrengen van bepaalde mensen, waardoor mijn man en ik uiteindelijk mijn moeder en een vriendin van haar nog naar huis hebben moeten brengen (ongeveer 80km afstand) we waren helemaal uitgehongerd door de spanning e.d. dus op de terugweg zijn we nog een benzinepomp binnengelopen en hebben me daar toch staan bunkeren! Die mensen wisten niet wat ze zagen... hihi (helemaal uitgedost in jurk en pak e.d.) xxx
We hebben afgesproken dat we een groot feest geven als we 5 jaar getrouwd zijn, en dat is dit jaar. Toch maar vanaf gezien. Is toch weer veel geld en dan moeten we oppas voor de kleine regelen (toch lastig als je iedereen die je met haar vertrouwd ook zou uitnodigen...).
Haha leuk topic! Bij ons is er gelukkig niet veel fout gegaan, het enige probleem dat wij hadden was dat de accu van onze trouwauto niet echt goed meer functioneerde... Wij trouwden in een hele oude Fiat 500 en iedere keer als de auto stil had gestaan, moest hij aangeduwd worden om hem weer aan de gang te krijgen Het gemeentehuis staat bij ons midden in het dorp en er stonden heel veel mensen te kijken hoe wij aangeduwd werden. Toen de motor aansloeg en wij wegreden, kregen we luid applaus van iedereen Was vooral erg grappig, heb me er totaal niet druk om gemaakt. En er zijn erg leuke foto's van gemaakt!
Bij ons stond de politie voor de deur wegens geluidsoverlast! Wij vierden het feest thuis, in de achtertuin. Ik woon in een oude binnenstad en aan de achterkant wonen maar heel weinig buren en de dichtstbijzijnde hebben we gewaarschuwd. Maar blijkbaar wonen daar nog meer mensen (we hadden daar niet bij stilgestaan, het is een nogal onduidelijk gebiedje namelijk) en die zijn gaan klagen, meteen om 22.01 uur. Beetje flauw want er is hier sowieso veel geluidsoverlast van cafés enzo in de buurt, zeker in het weekend en de meeste herrie kwam die avond echt niet van ons. Maar goed, wij hadden goede ceremoniemeesters want ik heb er NIKS van gemerkt! Van de politie mochten we trouwens gewoon doorgaan tot 1 uur, die vonden het ook een vreemde klacht in deze buurt, zeg maar.