Dat vind ik ook, als je kinderen hebt is de angst veel groter. Stel ze komen binnen via de kamer van je kind....... Wat ik nu al meerdere malen heb gelezen (en bij ons was dat ook zo) is dat ze kinderkamers vaak ongemoeid laten. Dat vind ik dan wel weer prettig. Ook lees ik dat mensen het niet erg vinden dat hun spullen weg zijn, maar ik vind het heel erg dat ze sieraden met emotionele waarde hebben gestolen. En ook al krijg je ze vergoed, je vind ze nooit meer terug en wat moeten zij met bijv. mijn babyarmbandje......
Wow wat zijn er toch bij veel ingebroken, echt heftig!! Mijn moeder zei gisteravond nog, je hoort het zo veel, maar je staat er eigenlijk nooit bij stil dat het bij jou ook kan gebeuren. En zo zie je maar weer, dat je hier heel veel verhalen leest van inbraken, of pogingen tot, en dat het een huis naast ons ook is gebeurd. Bij m'n oom en tante is vorig jaar ook ingebroken toen ze op vakantie waren, ook allerlei waardevolle spullen weg! Bij mijn ouders is trouwens wel een keer ingebroken, ik zei eerder van niet, ik dacht dat ze een poging hadden gedaan, maar ze hadden ook daar alles overhoop gehaald. M'n moeder zei ook dat het een tijdje heeft geduurd voordat ze weer goed kon slapen. Waar ik ook als de dood voor ben, is dat ze mijn dochter wat aan doen of ontvoeren! Nu slaapt ze (gelukkig) nog bij mij op de kamer, maar hoe vaak ik al wel niet heb gelezen dat ze via de kinderkamer binnen komen. Ik moet er niet aan denken dat mijn dochter zoiets overkomt Ik denk ook dat ik in mijn eigen woningen nog eens extra sloten zou laten zetten *je weet natuurlijk nooit wie van de vorige bewoners, of bekenden ofzo van die mensen, nog een sleutel hebben van die woning* en hoogstwaarschijnlijk ook een stok/knuppel naast m'n bed zou leggen. Bah, vreselijk idee idd dat er iemand in je huis is geweest! En monique *ik geloof dat het monique was* wat heftig dat je oog in oog hebt gestaan met die insluiper(s)!!! Kan me voorstellen dat je daar nu nog nachtmerries van hebt!
Ja paar jaar terug in een ander huis. Deelde dat huis met een vriendin van mij en ik was toen net samen met mn vriend. We waren thuis en ben zelfs nog beneden naar het toilet geweest omdat ik wakker werd van een geluid. Merkte op dat mijn tas weg was en dacht dat mijn huisgenootje die boven had weggezet. Keek nog even buiten ivm dat geluid wat ik hoorde, maar zag niks. Weer naar boven, verder slapen en twee uur later weer wakker en naar de wc. Toen trof ik echt een puinzooi aan in huis. En mijn tas lag buiten op een plek, waar ik twee uur daarvoor nog had gekeken. Dus op het moment dat ik de eerste keer beneden was, was de inbreker net in huis en had zich of in huis verstopt of buiten in de tuin toen hij mij hoorde, achteraf doodeng natuurlijk. Mijn huisgenootje sliep vanaf dat moment alleen nog met een knuppel naast dr bed en dat doet ze nu nog steeds (was in 2003)
Hier nu ongeveer 7,5 jaar geleden, we woonden net een half jaar samen. Mijn man kwam 's morgens benenden om naar zijn werk te gaan en keek door het voorraam en zag ineen dat de bedrijfsbus niet meer op de plek stond. Toen hij zich omdraaide zag hij dat alle laden van de kasten openstonden, zo ook in de keuken. Toen hij buiten kwam zag hij dat onze eigen auto ook weg was. Ze zijn via het wc raam binnengekomen (is ongveer 20 bij 40 cm). Ze zijn onderaan de trap geweest om de jassen te pakken, die lagen bij de achterdeur. Tecnische rechersche heeft niets gevonden. Bedrijfsauto is later op de dag leeg aangetroffen, onze eigen auto hebben ze nooit weer gevonden. Gelijk andere sloten op het huis gezet omdat ze de autosleutel mee hebben genomen. Het eerste jaar heb ik het erg moeilijk gehad en liep ik 's nachts regelmatig rond te spoken boven en naar buiten te gluren. Het idee dat ze binnen zijn geweest terwijl wij boven sliepen, dat is het aller aller ergste. Ook hoorde ik vaak geluiden beneden en dacht ik te horen dat ze alweer inbraken, ik kon ze zo volgen aan de geluide te horen (was nauulijk helemaal niets beneden, maar zo gek maakte ik mijzelf). Nu heb ik nog steeds angsten, maar wel een stuk minder. Als ik 's nachts wakker wordt denk ik vaak ik ergens van wakker wordt en ga ik naar buiten kijken. Ook heb ik overdag altijd de knip op de achterdeur. De politie had gezegd dat ze w.s. eerst vooronderzoek hadden gedaan.
bij ons nog nooit gelukkig en ik hoop ook dat dat zo blijft. mijn ex was echt een sukkel want hij liet heel vaak de sleutel erin hangen aan de buitenkant.iemand had het dus zo kunnen meenemen of naar binnen kunnen komen terwijl hij daar zat met toen alleen onze zoon. ik werd me toch een partij pissig alsik thuiskwam en de sleutel nog in het slot hing! de buurman heeft ook een paar keer aangebeld met onze sleutel in zn hand want dan was mn ex het weer vergeten pffffff.
i moet wel zeggen dat ondanks ik altijd alles goed dicht heb ik wel een knuppel in mn slaapkamer heb. tsjah ik ben alleen en het zal me maar gebeuren dat de kids en ik liggen te slapen en er iemand in huis is en ik ons niet kan beschermen. ik heb dan ook altijd gezegd dat niemand zomaar mn huis in mag (mn ex schoonmoeder en mn ex hebben de sleutel..heb gewoon nog heel goed contact met ze en ze komen hier regelmatig) ze moeten altijd eerst bellen, als ze dat niet doen en ik lig toevallig te slapen heb je kans dat ik ze tot moes sla omdat ik dan denk dat het iemand anders is. en een honkbalknuppel komt erg hard aan
@Vlinder, mijn man heeft in dubio gestaan idd. Hij is er nl. achteraan gegaan en 1 insluiper was niet zo snel en hij had hem dus van de schutting af kunnen trekken als hij gewild had. Ook de familie en bekenden zeggen heel makkelijk je had niet met je schoen moeten gooien (man heeft met zijn schoen gegooid toen de insluiper boven aan de trap verscheen) maar hem zo hard moeten trappen, dat hij van de trap gedonderd was. Is allemaal als, als. Maar wat dan?? Dan heb je een gewonde insluiper in je huis of tuin, word je daar blij van?? Hoeveel vriendjes staan er om de hoek? En de andere dag loopt hij weer vrolijk rond maar weet wel waar je woont. En net wat je zegt, als wij hem van de trap hadden geschopt en hij had iets vreselijks opgelopen waren wij gestraft en niet hij. @babygirlM, gelukkig hebben wij elkaar niet in de ogen gekeken, brrrr moet er niet aan denken. Wij zijn boven op de overloop gaan staan in het pikkedonker en toen wij er dus 1 naar boven hoorden komen, heeft manlief een brul gegeven en zijn schoen gesmeten toen we een glimp zagen van hem. Heb zelf dus alleen een mouw van een jas gezien en daar ben ik heel blij mee. Wij zijn echt goed van de kaart geweest ervan ja, dat zou ik ook zoooo graag eens tegen die insluipers willen vertellen, de impact die het heeft om mensen als je zoiets doet. Ik slaap gelukkig weer goed maar kan bij het minste of geringste geluidje wel met hartkloppingen rechtovereind in bed zitten. Wij slapen nu wel met een slotje op de deur Wij hebben nog een deur boven bij de trap en daar gaat nu een slot op. Hij kan dan wel op een kier open dus kan nog wel horen wat er beneden gebeurd maar als er iemand naar boven komt net als toen, dan kan hij dus niet de deur open maken vanuit beneden
Ik word er alleen al bang van als ik dit lees, verschrikkelijk om hem boven horen te komen en ook nog eens een glimp van hem op te vangen. Inderdaad, die mensen zouden eens moeten weten wat het doet met mensen als er wordt ingebroken. En zich afvragen hoe ze het zouden vinden als het bij hen zou gebeuren, stelletje mafketels dat het zijn! Ik zou idd ook alles extra 'barricaderen', geeft je wel een veiliger gevoel lijkt me! Mijn hart bonst vaak ook in m'n keel als ik ook maar iets hoor beneden, en ik durf dan ook nooit te gaan kijken.
ja/nee kwam van een avondje stappen terug huis stond afgelegen me vriend zijn auto stond op de oprit en we waren weggeweest met me vriend en een gezamelijke vriendin en haar auto we zouden naar haar huis gaan dus gingen we de auto van vriendlief halen en zouden we achter haar aan rijden op de 1 of andere manier liep ik alleen de auto uit en zeiden hun kom je achter ons aan... deur dicht en weg reden ze loop naar de auto en sta ineens oog en oog met een soort zwefer/imbreker die op dat moment met een mes aan me deur zit te wroeten.... ik wil nog me vriend roepen maar ze waren al weg en horde me niet meer de man kwam op me aflopen en ik heb alleen maar gezegd "ga maar door ik zeg het tegen niemand....heel vaag maar dat was het enigste wat eruit kwam de auto stond tussen ons in en hij liep dus op me af , weet niet hoe ik die nacht me auto ben ingekomen en heb op alle knopen grdrukt voor de deurvergrendeling maar in zon situatie heb je dus echt blinde paniek ondanks alles bleef ik dus rustig maar van binne... heb de auto vol in zijn achteruit gezet was een automaat en die vent liep om me auto heen heb zo hard gas gegeven en me vriend opgebeld over de zeik politie belde me vriend meteen en hij kwam meteen richting mij politie was in de buurt maar heeft niemand kunnen vinden erge was hij wist waar ik woonde en dat ik hem gezien heb...sindsdien ben ik dus snachts vaak wakker van geluidden ondanks ik er allang niet meer woon.... toen we in ons nieuwe huis gingen wonen heeft me vriend me na 3 maanden gesmeekt of ik hem kon laten liggen , want hij had zwarte randen om ze ogen van slaap tekort omdat ik steeds 5 a 6x per nacht wakker schoot van geluiden nu heb ik het niet meer zo vaak maar ik schrik nog vaak wakker van geluiden maar ga niet of nooit naar beneden ....ik wil nooit meer een confrontatie hebben na 7 jaar zit het nog steeds niet lekker bij me
Geeft niks. Wel akelig zeg. Werd er zelf bang van toen ik het las. @ bloem; ik reageer precies zoals jij. Kijk ook bij ieder geluid uit het raam. De buren zullen wel denken. Ben blij dat ik niet de enige ben die zo reageert.
Nee. Wel op heterdaad betrapt toen ze bij ons half in de woonkamer hingen door het raam. Het liefst schopte ik ze dood. (in m'n woede)