Ik zit namelijk met een vraagje. Ik heb een hondje van het kleiner ras. Een gecastreerde reu (al vanaf zijn twee hij is nu tien) hij heeft ooit een tumor gehad die goedaardig was en bij de laatste controle voelde ze wat bultjes in zijn liezen (?) Maar nu, hij kon al wat lastiger zijn urine ophouden maar dat bracht ik terug naar zijn leeftijd. Nu werd het al steeds minder en merkte ik dat hij vaak als hij op de bank lag hij ineens zijn urine liet lopen. Dat deden we dan weer af en het was weer klaar maar nu laat hij bijna aan een stuk door zijn urine lopen. Het zijn ook geen kleine plasje maar gewoon volledige plassen. Hij is zich er ook gewoon volledig niet van bewust. Ik vraag me nu af waar ik aan moet denken. Zullen het dan toch weer tumoren zijn? Ik wil hem niet meer alle onderzoeken laten meemaken. Zou alles voor hem doen hoor want hij is mijn alles maar naar de laatste operatie is hij bijna bezweken aan de narcose. Ik merk ook dat hij steeds vaker gewoon ineens opspringt uit zijn mand en dan piept en kreupel weg loopt. Wat is dus wijsheid vanuit het oogpunt van een dierenarts(assistent)?
Naar de dierenarts! Dat zou ik (DA-assistente) echt adviseren. Het kunnen zoveel verschillende dingen zijn, maar het mank lopen is een teken van pijn (naar mijn idee) dus nakijken is hoe dan ook belangrijk. Als je weet wat het is kan je dan altijd beslissen wat te doen. Ik zou bv denken aan een prostaat probleem (tumor(goed of kwaadaardig?), vergroot,...) maar dat is eigenlijk onmogelijk zo met zekerheid te zeggen. Gezien het urine verlies zou ik wel urine opvangen en die meenemen. Liefst ochtend urine (als dat lukt). Kunnen ze kijken naar bv de concentratie. Ik denk (gok) dat de bultjes in zijn liezen niet direct ermee te maken hebben. Kunnen ook verschillende dingen tegelijk zijn he... Bijna vergeten: Heel veel succes ermee!
Bedankt voor je berichtje. Ik vind het ook zo ontzettend zielig voor hem. Ik wil echt alles voor hem doen hoor maar meestal als je bij de dierenarts komt zien hun alleen de eurotekens in de ogen dus ik ben benieuwd wat een dierenarts voor advies geeft die deze eurotekens niet ziet zo gezegd. Daarbij vind ik het ook niet helemaal eerlijk naar hem om hem weer aan allerlei onderzoeken te laten deelnemen terwijl ik weet hoe 'slecht' hij hier tegen kan.
Dank je voor je reactie! Ik wil zeker zo snel mogelijk met hem naar de dierenarts. Die bultjes in zijn lies kreeg ik ook weinig uitleg van alleen dat ze dachten dat het met zijn vorige tumor te maken had alleen moesten ze dan een biopt maken maar naar het laatste tumortje ben ik daar echt bang voor dus heb ik gezegd het wel even aan te kijken. Ik ben er ook van overtuigd dat het opspringen en piepen te maken heeft met pijn alleen kan ik niet thuisbrengen waar want als hij het heeft en ik onderzoek (oppervlakkig) zijn poten, rug en buik laat hij niet merken dat hij pijn heeft.
Tsja, ik kan alleen praten voor de dierenarts waar ik werk. Wij zijn zeker niet de goedkoopste praktijk, maar wel een waar we erg veel doen voor dieren (en hun baasjes!) De apparatuur, onderzoeken, nascholingen, etc kosten veel geld. Het is wel zo dat wij vaak snel een goede diagnose hebben. Als je geen goed gevoel hebt bij je dierenarts is het misschien een idee om naar een ander te gaan kijken? (Dat hoeft echt niet de goedkoopste te zijn) We maken vaak mee dat mensen bij een "goedkope"dierenarts geen goede diagnose krijgt of alleen maar wordt doorverwezen naar een nog duurdere specialist terwijl wij dan sneller, beter en goedkoper dan de "goedkope'" het dier kunnen helpen....
Dat ben ik niet geheel met je eens en als je dat ervaart bij je dierenarts, dan moet je daar of wat van zeggen, of een ander zoeken. Ze moeten te allen tijde denken vanuit het dier en het baasje. En jij bent er toch nog bij voor wat betreft het doen van onderzoeken? Als je bepaalde onderzoeken niet wilt laten doen, dan geef je dat toch aan? Zou ook als de wiedeweerga naar de da. Weet niet hoe lang het al speelt, maar klinkt niet als iets van gisteren, zeg maar. Succes!
Echt het volledig zijn plas laten lopen doet hij pas sinds vandaag. Ik heb bij het laatste onderzoek ook vermeld dat ik er bij wilde zijn als hij onder narcose ging, dat zagen ze als vrij irritant. Heb dit later ook gemeld bij de dierenarts waar ik bij terugkwam en die gaf aan dat dit bij hun normaal was. Het ligt er bij de praktijk erg aan wie je hebt ze hebben niet allemaal dezelfde werkwijze. Ze hebben er een hele goeie en begripvolle dierenarts bij lopen maar als je vraagt wanneer deze er is word er al behoorlijk gezucht. Ow en begrijp me niet verkeerd ik ben zeker niet te beroerd om geld uit geven als het om mijn manneke gaat maar ik ben er wel tegen om hem onnodig pijn te doen met onderzoeken....
Dan zou ik gewoon een afspraak maken bij een arts die je wel ligt en, niet lelijk bedoeld, niet je hond hiervan de "dupe" laten zijn. Waarom zou je hond nu onder narcose moeten? Of begrijp ik je verkeerd en ben je daar niet bang voor?
Hier ook een dierenartsassistente.. Lijkt mij ook verstandig om een afspraak te maken om je hond na te laten kijken. Een consult + urineonderzoek zijn de kosten niet.. Dan heb je een algemeen beeld en kan de dierenarts met je overleggen wat de verdere mogelijkheden zijn, hoeveel dat kost en wat je ermee opschiet. Dat gaat normaal gesproken altijd in overleg met een eigenaar, en als ze naar jouw mening dat niet voldoende onderbouwen dan zou ik op zoek gaan naar een andere dierenarts.. Op zich is 10 jaar nog niet zo oud voor een kleiner ras dat je zegt ik doe er helemaal niks meer aan.. Maar goed, dat is natuurlijk wel een beetje persoonlijk.. Maar meestal zijn dingen als urine laten lopen wel te verhelpen.. Ligt natuurlijk wel aan de oorzaak.. Kortom: afspraak maken
De meeste onderzoeken laat dat kleine monstertje van mij niet zomaar toe. Zeker niet als ze 'verder' moeten kijken. De standaard onderzoeken zijn geen probleem hoor en het is ook niet dat hij bijt als hij een spuitje moet of wat dan ook. Ben gewoon zo bang dat ze dadelijk zeggen dat ze verder moeten kijken en dat ie dan moet blijven en onder narcose moet want dan weet ik zeker dat ik hem afgeef.
Is het nu geen geval van tijd rekken? Hoeveel kan je hond de laatste tijd en wat zou hij nog kunnen? Als jij als baasje merkt dat je hond veel lijd dan toch goed met de dierenarts praten morgen nog. Onderzoeken kan na jullie gesprek ook. Wil niet bot zijn. Geef veel om dieren en zal niet gauw opgeven. Alleen jij kent je hond het best.
Een andere dierenarts proberen. En je geeft aan dat je het niet eerlijk vindt voor het beestje, maar rond laten lopen met pijn is nog oneerlijker. Mocht je het financieel niet redden, is dit wellicht ook bespreekbaar bij de dierenarts. (mocht dit ook aan de orde zijn) Het klinkt in ieder geval niet goed. Veel sterkte en dikke knuffel voor de hond