Kerst hoort iets te zijn om naar uit te kijken, het samen zijn met je familie. Voor mij niet, want de drama is begonnen. Voor het eerst sinds jaren besloot ik om eens niets te regelen met kerst. Jaren lang heb ik overal voor gezorgd en geprobeerd iedereen tevreden te houden. Nooit heb ik hier waardering voor gehad en daar was ik eigenlijk wel klaar mee. Ik vond het tijd dat een ander zich er eens om bekommerde, want elk jaar had iemand wel ergens een probleem mee. Tot twee dagen geleden bekommerde niemand zich om de kerst, mijn moeder had het al een paar keer bij me laten vallen in de hoop dat ik weer eens iets ging regelen, maar daar ben ik verder niet op in gegaan. Nu begon ze er afgelopen woensdag weer over, ik antwoorde dat ik alles prima vind als het maar een beetje eind van de dag is mijn man werkt namelijk tot 16:00 en zou leuk zijn als hij er ook bij kan zijn.We spreken sowieso altijd pas eind vd dag af omdat het ook 1 vd weinige dagen is dat mijn vader vrij is en hij dan lekker kan uitslapen ed.Had ik nooit moeten zeggen, want het drama is begonnen! Wij doen volgens mijn moeder en zus altijd moeilijk met kerst, en nooit staat het ons aan wat we gaan doen blablabla. Eigenlijk om te lachen, aangezien ik altijd alles regel tot in de puntjes voor onze familie. Zo schijn ik ook nooit voor een toetje te hebben gezorgd als we thuis bleven dineren. Terwijl ik altijd verschillende soorten baklava maak omdat HUN erom vragen. Mijn zus is altijd degene die onder haar gang uit komt omdat ze het zo "druk" heeft met haar kinderen. Ik ben eigenlijk enorm pissig, 2 jaar geleden waren we met de kerst in Marrakech mijn moeder heeft toen huilend aan de telefoon gehangen omdat ze zo enorm van mijn zus baalde, zoals altijd had ze niks gemaakt en waren ze naar het eten vertrokken en mijn moeder en vader in de puinzooi achter gelaten. Maar het lijkt er nu op dat de rollen worden omgedraaid en wij ons zo gedragen hebben. Ik gedraag me wijs en ga niet mee in hun beschuldigingen, want met mijn moeder en zus normaal praten kan niet. Ze schieten altijd in de verdediging en hun doen nooit iets fout. Ze draaien alles zo dat het aan mij ligt. Wat dat betreft zijn het 2 handen op 1 buik! Mijn moeder en zus zijn zo enorm afhankelijk van elkaar omdat ze buiten elkaar om helemaal niks hebben. Vriendschappen en contacten met familie gaan bij hun nooit goed, en eerlijk ik snap heel goed waarom! Tja hier zit ik dan ze zijn nu samen op vakantie en hebben mij met een enorm rot gevoel achter gelaten. Gewoon zo gemeen! En dat enkel en alleen omdat ik eens 1 keer in mijn leven vroeg om een aanpassing, iets wat ze niet van mij gewend zijn aangezien ik altijd ja en amen zeg. Kerst, ik ben er enorm klaar mee!
proberen dat rotgevoel van je af te zetten....jij bent nu de enige die er last van heeft. Zij zitten nergens mee hoor. Ik herken het verhaal heel erg. Wij pastten ons altijd heel erg aan aan 1 kant van de familie en kregen tot onze grote verbazing te horen dat bij ons nooit iets kan...omdat wij dus 1 keer aangaven dat iets niet zo goed uitkwam. Beschuldigingen continue...tot ik ook besloten heb dat ik er klaar mee ben en alle opmerkingen aan mij voorbij laat gaan. Ik voel mij niet meer schuldig en dat geeft enorm veel rust.
Moet ik ook doen hoor Tuc, maar het zit me gewoon zo dwars dat mijn moeder en zus zo gemeen kunnen zijn. Terwijl ik donders goed weet hoe ze zijn, dat is het irritante. Dat ik me ondanks dat ik het weet me erdoor laat beïnvloeden.
ik snap het heel goed!! En het heeft mij meer dan 10 jaar gekost om zo te kunnen denken. Al maakte de gedachte dat het geen echte familie van mij is het wel iets makkelijker
Bah wat een vervelende situatie zeg! Het enige dat je dan zou kunnen doen is proberen de situatie van je af te zetten en kerst eventueel niet met hun te vieren? Anders zit je de hele avond msschien met een rot gevoel?
Volgens mij ben je klaar met je familie... Kerst zit in je hart en kun je zelf wat van maken. Veel sterkte ermee... het zijn jammer genoeg vaak toch beladen dagen!
Ik wil kerst sowieso niet meer met hun vieren, ik ga nu echt niet met hun aan 1 tafel zitten terwijl ze valse beschuldigingen naar mijn hoofd hebben geslingerd. Nee hoor ik wens ze heel veel plezier samen, en doe mijzelf een groot plezier door met mijn eigen gezin samen te zijn en onze lieve vrienden.
dat wilde ik dus zeggen. gewoon lekker je eigen plan trekken en geen kerst met hun. Als jij verplicht word om iets te regelen is het snel klaar. ik zou ze een mail sturen je gevoel uitleggen en dan gelijk zeggen dat je de kerst vier met jullie gezin en vrienden en dat hun niet welkom zijn. je bent nu toch al de gebeten hond
hoezo was kerst ooit leuk dan hier gaat al 2 maanden de discussie welke dag we komen en wat wij te eten maken of willen eten voor ons zijn t 2 verplichte dagen, 1 bij schoonfamilie en 1 bij mn eigen familie en verder eten en je mond houden
Klopt edelweiss, ik denk dat het sowieso wel een goed idee is mijn gevoel eens bij hun neer te leggen. Ik weet dat ze er niks mee doen, maar wil wel dat ze het weten wat hun gedrag vd afgelopen jaren met mij heeft gedaan.
maar dan ben jij het kwijt. Of hun er wat mee doen is aan hun maar dat is niet waar het om gaat. Als jij het maar uit gesproken hebt dat is denk ik een hele opluchting
Wat verschrikkelijk vervelend. Ongeacht of ze er wat mee doen of niet, het helpt jou misschien erg goed om jouw gevoel een keer aan te geven bij hun. Gewoon alles zeggen wat je wil zeggen, als ze er dan weer tegenin gaan en de boel omdraaien, kan jij altijd nog besluiten om helemaal geen kerst meer met hun te vieren. Ik hoop dat je evengoed tezamen met je man en kinderen een leuke kerst hebt. Dit heb je namelijk helemaal zelf in de hand en niet je moeder en zus!
Een leuke kerst gaan we sowieso wel hebben hoor, dat laat ik me niet verpesten. Ben al aardig rustiger nu en probeer het van me af te zetten.