De 7 jarige zoon van een vriendin van mij is pasgeleden in het ziekenhuis opgenomen ivm een ernstige ziekte. Vriendin heeft een week bij haar zoon in het ziekenhuis geslapen/geleefd om hem te verzorgen. Met succes, want zoon is inmiddels thuis, maar heeft nog steeds veel verzorging nodig. Verzorging die hij niet toestaat door een ander. Nu is haar jongste zoon (4) erg van slag. Roept teksten als: je doet wel alles voor hem en niets voor mij! Pijnlijk als je bedenkt hóe ziek grote broer was. Hebben jullie tips voor mijn vriendin hoe jongste zoon te helpen dit te verwerken? Nog enkele weken verzorging en dan is grote broer zo goed als beter..
Poeh wat moeilijk zeg. Ik denk dat je vriendin toch ook af en toe 1 op 1 wat zou kunnen doen met haar jongste zoon? Ik kan me voorstellen dat een 4-jarige alles niet volledig begrijpt als mama ineens een week weg is en vervolgens thuis komt en er dan eigenlijk nog steeds niet is. Zoals ik het lees tenminste. Heftig hoor voor je vriendin.
Is het ook voor haar. De jongste gaat naar school en daarna naar huis. De grote broer kan niet zonder haar, heeft soms paniekaanvallen, wordt alleen rustig door haar. De jongste heeft de grote broer steeds zieker zien worden, bloedspugen... hoe help je zo'n kind (beiden eigenlijk) zoiets verwerken terwijl ze zelf ook nog in shock verkeerd..
Ik denk dat je een kind van 4 deze reactie niet aan kunt rekenen. Hij snapt natuurlijk niet hoe ernstig dat ziek zijn was, maar zag ws wel de ernst aan de reacties van de anderen, maar hij kan dat nog niet interpreteren natuurlijk... En denk dan ook dat ze jongere broer veel aandacht moet geven, zeker nu oudste broer weer thuis is. Eventueel hem iets laten doen samen of met of voor grote broer...?!