Hey lieve meiden, Het is niet makkelijk allemaal en ik zit er ff een beetje doorheen. Onze oudste is nu 2 en door zijn ziekte (hartritmestoornis) hebben we lang overwogen of ee voor een tweede durven te gaan. Maar de wens was zo groot dat we niets liever wilden. Ondertussen zijn we alweer wat maanden bezig... maar had ik bij de eerste super cycli van 25 dagen en was het gewoon even wat maandjes wachten, staat mijn lichaam deze keer op de kop. Mijn eerste eisprong kwam pas met dag 54. Ik temp dus kon het goed volgen (snapte alleen niet wat er met mijn cyclus aan de hand was). Toen gelijk zwanger geraakt. Test was licht maar hij was er. We waren uitbundig van geluk. De dagen daarna liep de test maar weinig op. Jeetje wat een hoofdpijn heeft me/ons dat gekost. Een week later eindelijk de knaltest. En wij weer gelukkig. Ik zag de eerste bekende veranderingen aan mijn lichaam (eigenlijk m.n. de tepels en reukzin) en was gelukkig. Vlak voor de knaltest had ik al afspraak voor de echo gemaakt met 6.5 weken. Dat mocht omdat ik zo ongerust was voor de test maar daarna had ik hem bijna afgebeld. Maar ach, hij stond toch al gepland dachten we vrolijk. Met 6 weken was ik nog niet misselijk. Dat was raar. Maar ja, elke zwangerschap is anders he? En toen kwam die ochtend van de echo. Een iniminidruppwltje bloed. Een shitdag volgde. Echo in de middag wees uit dat het niet goed was. Er was niet eens een vruchtzakje te zien, wel verdikking slijm baarmoeder. De dag erna begon de miskraam met 6.6 weken. Een achtbaan van emoties waren deze weken. Wij probeerden ons te hervatten en na het eerste verdriet hebben we dit goed voor elkaar gekregen. Ik teste 1x per week en na 2 weken was de test weer wit. Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Maar nu zit deze week alles tegen. Er komt toch wat verdriet omhoog, ik heb last van de astma en er is weer geen eisprong te bekennen (dag 30 nu). Ik weet dat het nog kan duren maar ik ben gewoon ff zo verdrietig omdat manlief nu ook nog aan de medicijnen zit (oxycodon) vanwege zijn rug. Dus wel 3 dagen geleden voor het laatst geklust maar nu houdt hij het echt niet meer en is weer aan de pijnstilling. En dus geen klussen meer voorlopig. En nu hoop ik zo dat die stomme eisprong snel komt en het laatste klussen nog net op tijd was...maar met elke dag die verstrijkt, geef ik het ook een beetje op voor de ronde. Daarnaast heb ik geen idee hoelang een ronde deze keer duurt. Weer 2 maanden? Langer nu? Waarom is het deze keer allemaal zo moeilijk? Het is zo oneerlijk. Hebben we dan niet al genoeg op ons bordje (gehad)? Ik weet dat ik zo niet moet denken maar het zit me ff hoog. Ik wil het *zwanger worden wensen* zo graag even uit mijn hoofd en weer lol hebben en ben ervan overtuigd dat het dan makkelijker gaat maar hoe doe je dat? Hoe kun je die ene knop loslaten? Ik wil gewoon weer vrolijk zijn... Sorry voor dit onsamenhangend verhaal maar moest het ff kwijt. Hebben jullie tips of adviezen of gewoon ff een steuntje voor me?
Dikke knuf. Zo te lezen zit het behoorlijk tegen. Geen tips of advies. Hopelijk wel positive energie. Xxx
Ahh, wat een verhaal schrijf je op. Het is niet gemakkelijk voor jullie! Ik weet dat je af en toe haast gek kunt worden van die onzekerheid en hoop en wensgedachtes. Het lijkt dan alsof je hoofd alleen maar aan zwanger worden kan denken en alles dat voor of tegen pleit. Ik heb ook niet echt advies voor je. Alleen dingen die je zelf al vast bedacht hebt. Zoals afleiding zoeken. Maarja, daar heb je die knop voor nodig waar jij het over hebt, en ik weet ook niet waar die zit..... Oke, nog één tipje dan: soms helpt het om gewoon even heeeel erg verdrietig te zijn en al je gekke, kromme, terechte en onterechte gedachtes gewoon de revue te laten passeren. Soms word ik daar weer ontspannen van, zodat er weer ruimte in m'n hoofd komt voor vrolijke en rustige gedachtes. Dikke knuffel hoor!
Vervelend allemaal hoor! 😕 Allereerst sterkte! Daarbij helpt het mij altijd om te genieten van mijn kleine meisje van bijna 2 jaar. Zij is er al en verdiend een vrolijke mama! Is mijn idee dan op dat moment en dat helpt te relativeren! Knuffel!