Hallo dames, Enkele dagen geleden plaatste ik een topic 'ervaringen met stuitbevalling', maar het ziet er nu toch naar uit dat het een geplande keizersnede gaat worden als ons ventje zich niet gaat draaien. Daarom wil ik graag jullie ervaringen horen met een (geplande) keizersnede: Hoe ging het daarna met jullie kindje? Hoe herstelde je zelf van de ingreep? Hoe kwam de eventuele borstvoeding op gang?
Esmee was ook een stuitkindje. Na een geslaagde draaipoging toch een spoedks gehad omdat het niet goed ging met Esmee etc etc.. Mij viel de ks erg mee.. Esmee is dinsdag s'middags om 15.59 geboren en s'morgens om 9.00 was het catheter er uit en heb ik Esmee voor het eerst verschoond en samen met de kraamhulp in het ziekenhuis in bad gedaan.. Woensdagochtend heb ik voor het eerst zelf gedouched.. Donderdagmiddag zou ik naar huis mogen maar Esmee was te veel afgevallen dus vonden ze het beter om nog een dagje te blijven.. De bv kwam na 2 dagen om de 2 uur aanleggen goed op gang.. Na een week zat ze weer op haar geboorte gewicht en ze was bijna 400 gram afgevallen. De pijn was te doen.. Natuurlijk ben je beperkt door de buikwond.. Ik heb zo'n 2 weken lang elke dag pcm geslikt. In het ziekenhuis heb ik de eerste dag morfine gehad. Na 2 weken was de wond mooi genezen maar had ik nog wel pijn.. vooral na lang lopen en na het doen van het huishouden, er wordt dan ook geadviseerd om tot 6weken rustig aan te doen. Ik vond het vreselijk dat ik geen vaginale bevalling heb gehad en zag enorm op tegen de ks.. Maar het is me voor de volle 200% meegevallen. Als je nog vragen heb>!
Heb een spoedks gehad omdat Jasmijn in het vruchtwater had gepoept en te heftig reageerde op de weeën. Met Jasmijn ging het na de tijd meteen prima, die heeft er totaal geen last van gehad. Het herstel viel mij wel wat tegen, je moet toch een paar dagen in het ziekenhuis blijven wat ik jammer vond en je kunt toch iets minder. Maar de bv is prima op gang gekomen, heb uiteindelijk 13 maanden gevoed..
Ik had bij mijn dochtertje een ongeplande keizersnee, omdat de ontsluiting bleef hangen op 9 cm..... Ik vond de operatie erg meevallen. Ze is op vrijdagavond om 21.47 uur geboren en werd toen meegenomen door de kinderarts. Mijn man is meegegaan en ik werd gehecht. Om 22.30 uur zaten we met z'n drieen op de kamer. Zij moest 1 nachtje op de kinderafdeling blijven (ze was nl. behoorlijk zwaar bij de geboorte, 4700 gram en dan moeten ze de suikerspiegel e.d. in de gaten houden....bovendien had ze in het vruchtwater gepoept) Ik heb die nacht niet veel meegekregen, veel geslapen en lag nog aan het infuus. Volgende dag meteen gedoucht, zelfs een deel alleen! Die dag mochten we samen naar de gewone afdeling. Ik mocht op maandagochtend al naar huis! Bv ging wat minder, omdat ze pas na 12 uur werd aangelegd en de nacht al bijgevoed was..... Nu over minder dan 2 weken hoogstwaarschijnlijk een geplande keizersnee, omdat ook deze dame te groot lijkt te worden voor mijn bekken....
Hier ook een spoed ks (en een geplande voor deze). Ik ben heel goed hersteld van de eerste ks. Maar ik heb mijn rust van zes weken echt zo goed mogelijk in acht genomen (langdurig kraamzorg gehad). Ik ben na vier dagen naar huis gegaan, alhoewel het beleid in Be is dat je langer blijft. Maar omdat ik zo goed herstelde, mocht ik bij de gratie gods eerder weg. Luister vooral goed naar je lijf.
Ik heb 16 dec jl een geplande ks gehad voor de 3e keer. Maar wat viel dat tegen zeg. De ruggenprik deed zeer, de verdoving ging ietwat omhoog zodat ik mijn ademhaling niet kon controleren. Daarnaast was ik zo in paniek dat ik mijn man en de anesthesist smeekte om te praten over van alles al was het over het kerstmenu. Ik voelde een hoop getrek en geduw en mijn man durfde niet meer te kijken zoveel werd er aan mij gesjord. Toen Tieme geboren was, moest het moeilijkste nog komen. Omdat ik al eerder een ks had, was er veel littekenweefsel dus men moest flink alle lagen hechten en heel voorzichtig doen ivm mijn blaas. De chirurg had uitgelegd dat de operatie idd moeilijk was maar dat ze hun tijd namen zodat er niets verkeerd ging. Terug op recovery had ik veel bloedverlies dus kreeg ik nog extra spul in het infuus om dit te stoppen. Al met al viel mij de ks tegen maar het herstel valt tot op heden mee. Wel veel rusten en mijn man doet het hele hh incl de verzorging van de andere kinderen maar hij vindt het niet erg.
Ik was ook erg nieuwschierig naar de ervaring van anderen.Dus heb hier eens goed meegelezen.Ik wou zelf al een soort gelijk topic openen. Ik heb namelijk een ongeplande keizersnede gehad waardoor ik door alle spanning niet alles goed heb meegemaakt. Er zijn gelukkig wel foto´s gemaakt en daar ben ik wel erg blij mee. De ruggenprik is bij mij supermeegevallen!!! Ik voelde er echt haast niks van.Maar ik moet er wel bij zeggen dat ik dit erg overmij heen liet komen en mij dus geen zorgen hierover kon maken..Maar goed als het echt pijn had gedaan dan had ik het vast nog we geweten De keizersnede zelf viel mee alleen duurde het even voordat ik zelf wist dat alles goed was met het kind.Dus mocht ik weer een keizersnede krijgen dan zou ik van te voren tegen mijn vriend zeggen om direct mee te lopen om te kijken of alles goed zou zijn!Maar met een boodschap direct weer terug te komen hihi Wat ik het aller aller ergste vond was de uitslaapkamer.....Man o man wat duurde het lang voordat ik mijn kindje kon vasthouden voelen ruiken noem maar op.Ik was zo jaloers om mijn vriend die natuurlijk al een half uur met haar heeft kunnen tutten!Misschien zijn er mogelijkheden dat ze toch zo snel mogelijk naar jouw toe kunnen? De dagen daarna heb ik van alle adrealine nauwelijks kunnen slapen.Dus neem zoveel mogelijk slaap van te voren!! De borstvoeding ging waardeloos Floor viel steeds in slaap en ik had haast geen melk.Dus we hebben gauw een electrische kolf gekocht.Deze kan je ook lenen via een speciaal brureau!!!Dat zou ik dus ook echt adviseren om te doen want het is zo frustrerend als je zo graag borstvoeding wilt geven en het lukt niet.Floor woog 2725 gr en is afgevallen naar 2500 gr maar we hebben het met extra bijvoeding kunnen beperken.Ik had zelf best wel last van lekkende borsten voor de keizersnede dus ik zou nu ook van te voren niet te vroeg van te voren maar toch iets beginnen te kolven en dit vast in de vriezer opslaan.Maar goed dit is wel iets heel persoonlijks want niet iedereen houd er van van te voren te kolven. Van de buikwond heb ik heel erg weinig last ik ben nu 3x aan mijn onderbuik geopereerd en heb hier nog nooit veel last van gehad.Het enige wat ik nog heb is een beetje een doof gevoel in mijn onderbuik. Herstel ging super al was ik erg moe dus heb veel geslapen in mijn kraamweek.Maar had daarvoor al een week in het ziekenhuis gelegen en heel weinig geslapen ondankt de slaapmedicatie.Dus dat is niet voor iedereen hetzelfde lijkt mij!
Ik heb een geplande en spoed keizersnede gehad, en het is me heel erg meegevallen! Kindjes deden het beide goed, alleen mijn dochter (de geplande ks) moest heel even een beetje zuurstof en onder de warme lamp omdat ze zichzelf niet warm kon houden. Borstvoeding kwam bij beiden goed op gang, dus daar geen problemen mee ervaren! Ikzelf herstelde goed, bij de 2e beter dan bij de 1e, maar je moet jezelf wel goed in acht nemen hoor anders krijg je een terugval! Veel succes!
Wat betreft de borstvoeding het volgende: vraag of de baby bloot bij je mag liggen bij het eerste aanleggen. In veel ziekenhuizen wordt er naar gestreeft om toch je kindje binnen een uur aan te leggen na geboorte. Je houding is natuurlijk wat lastig bij het aanleggen, je heb gewoon veel hulp nodig de eerste paar keer omdat het nog moeilijk is goed rechtop te zitten of de baby op je buik te hebben. geen zorgen: je kan liggend voeden met je kindje langs je lichaam. Door de lichamelijke inpact kan het zijn dat de bv iets later op gang komt. Dit kan je opvangen door de eerste dagen zeker 8 keer per dag aan te leggen. Het bezoek dus even goed reguleren! Kindjes vallen na een keizersnede vaak wat ruim af maar dit heeft geen echte betekenis. Dit komt namelijk omdat je veel infuusvloeistof krijgt voor de ks waarvan het kind ook een portie mee krijgt. Dit plast je kindje in de eerste twee dagen uit waardoor hij veel natte luiers heeft en snel wat gewicht kwijtraakt.
Ik heb een spoedks gehad. De kleine werd pas 13 uur na de 'bevalling' voor het eerst aangelegd voor bv. Ze hapte gelijk goed, maar ik had nog geen melk. De eerste week hebben we haar gewoon met regelmaat aangelegd en bijvoeding gegeven middels vingervoeding. Na ruim een week liep de bv goed. Ik vond het wel heel erg pittig de bv op gang te krijgne, maar ben blij dat ik vol heb gehouden. De ks zelf was geen pretje, aangezien ik er erg slecht bij lag vanwege pre eclampsie. De ruggenprik heb ik geen last van gehad, alleen omdat ik wat paniekerig was kreeg ik lachgas...... alles is dus langs me heen gegaan, ik hoorde en zag alles wel, maar toch ook weer niet. heel vaag. Het OK personeel heeft wel prachtige foto's gemaakt, dus geef je fototoestel aan ze..... dat vond ik vooral achteraf erg fijn. Het herstel duurde bij mij ook wel weer wat langer door de pre eclampsie. Je moet gewoon echt voldoende rust nemen, dat is het belangrijkste, voor jouw lichaam, voor je kindje en voor de borstvoeding. Klein tip, ik kon niet in mijn eigen bed stappen na de ks en ook niet de douche in (ik douche in bad). Ik had overal opstapjes staan en dan ging het prima . Succes!
Ook een interessant onderwerp voor mij! Fijn om jullie reacties te lezen. Ik heb nog een extra vraagje: Hoe was het halve/hele uur nadat je kindje(s) geboren waren maar jijzelf moet nog worden gehecht en op de uitslaapkamer zijn? Het klinkt misschien stom, maar ik zie op tegen die tijd. Dat de kindjes worden weggenomen en je man gaat ook weg. En jij moet alleen achterblijven met de wond. Wat ik lichamelijk/medisch kan verwachten weet ik o.a. uit jullie reacties, maar ik ben benieuwd naar jullie ervaringen met die tijd. (heb er eentje gelezen).
Raar genoeg is mij daar weinig tot niets van bijgebleven. Ik was toch wel behoorlijk van de wereld door het hele gebeuren en waarschijnlijk door de morfine. Het is in een waas aan me voorbij gegaan. Tijdens het hechten was mijn man wel een deel van de tijd bij me, en ik geloof ook in de uitslaapkamer (maar dat laatste weet ik niet eens meer zeker). Ik hoefde volgens mij niet zo heel lang in de uitslaapkamer en lag daar onder warme dekens, wat op zich ook wel weer fijn was. Maar het was dus voor mij (beide keren dat ik een ks had) een beetje een vage slaap/waaktoestand, zo vlak na de ks.
Hier een spoedkeizersnede ivm milde pre eclampsie. De ruggenprik is me 100% meegevallen. De tandarts vind ik erger. Toen mijn dochter werd geboren mocht ze even bij me en daarna de couveuse in (6 wk te vroeg). Om half 8 was ze geboren en om 9 uur (beiden 's avonds) werd ik met bed en al naar de neonatologie-afdeling gereden. Eerst van de ok naar mijn eigen afdeling zodat ik in een schoon bed gehesen kon worden. Bv is dmv kolven op gang gebracht. Ze was nog niet sterk genoeg om zelf te drinken. Later is dit wel weer goed gekomen. Mijn man twijfelde of hij bij mij zou blijven of met onze dochter mee. Ik heb hem met onze dochter meegestuurd, voor mij werd gezorgd. Eigenlijk was ik best rustig terwijl ik werd gehecht, geen nare herinneringen aan. Een pleeg had foto's van ks gemaakt. Heel gaaf! Sterkte! Oh en het herstel viel me alles mee. Nu een half jaar later heb ik op 1 plek nog wel een doof gevoel in mijn buik (huid).
Mijn man is met ons dochtertje mee gegaan voor alle controles e.d. Hij mocht haar geen seconde uit het oog verliezen....wat zo bang dat ik straks niet meer zou weten welk kind van mij was! Ik ben 's avonds bevallen d.m.v. een keizersnee en hoefde niet naar de uitslaapkamer......lag na een half uurtje met man en kind op een kamer. Ben wel benieuwd hoe dat nu gaat...heb niet zo;n zin om nog een uur in mijn eentje te liggen!
Ik was honds- en hondsmoe na de ks. Ik ben gewoon gaan slapen. Mijn man ging mee met ons kindje. Ik vond dat zelf helemaal niet erg.
Die tijd van het hechten en in de uitslaapkamer had ik echt nodig. Ik was uitgeput. Voelde me wel al stukken beter dan voor de ks, maar dat kwam natuurlijk weer door de pre eclampsie. Lag voor de ks te shaken als een gek. De tijd vloog iig voorbij en op de uitslaapkamer kreeg ik ook 2 foto's van de kleine te zien. Verder was ik gewoon aan het bijkomen en vond het echt niet erg om even alleen te zijn.
Hier ook een ks, na geprobeerd te hebben op de natuurlijke manier. In een oogwenk zou ik weer de ks nemen! Wel onthouden dat het een zware buikoperatie is en je, ondanks dat het anders voelt af en toe, toch even rustig aan moet doen. BV kwam wel wat langzamer op gang. Veel aanleggen en elke keer daarna even kolven en het kwam op gang. Tussendoor gewoon een flesje met een beetje kunstvoeding (mijn dochter pakte wel goed de borst, dus flesje vonden ze in het ziekenhuis al geen probleem... en ik snap het tepelverwarrings-argument niet helemaal). Met mijn dochter gaat het uitstekend. Ze groeit lekker, lijkt lekker in haar vel te zitten... en ze is mijn mooie schatje!
Finn is ook met een geplande keizersnee geboren, donderdagmiddag Om 14.50. De ruggenprik viel erg mee, wel werd ik daarna erg misselijk, overgeven e.d. maar kreeg er al snel iets voor en toen ging het goed. Keizersnee zelf ging supersnel, alleen hechten duurde iets langer. Uitslaapkamer vond ik heel vervelend. Duurde erg lang, en ik voelde me super, zat vol adrenaline en wilde Finn en mijn vriend zien! Uiteindelijk toch binnen 3 kwartier naar de afdeling, door bleek dat Finn het benauwd had, en moest dus door naar de couveuseafdeling, waar ik hem en mijn vriend voor het eerst weer ´echt´ zag. Daar wel erg verdrietig geweest, had me best evrheugd op de daagjes samen in het ziekenhuis, maarja, ik lag helemaal alleen op een kamer, Finn ver bij me weg...voel me daar nog steeds rot om.. De dag na mijn keizersnee zelf bed uitgeklommen en zelf gedoucht, viel tegen maar wist dat het moest...ben vaker geopereerd en weet hoe belangrijk het is snel weer in beweging te komen... Zaterdagochtend heel vroeg kwam de gyneacoloog en die vertelde dat ik eigenlijk wel naar huis mocht, maar ik wilde dit niet omdat Finn nog wel moest blijven, Zaterdags in de loop van de ochtend kwam Finn onverwacht bij mij op de kamer, ging goed met hem. En dus zijn we zondags, 2,5 dagen na zijn geboorte, naar huis gegaan. Daar kon ik al vrij snel weer alles, reed met 4 weken weer auto, en kon met 6 weken echt alles weer. Zou het zo weer doen!