Is het dan ECHT zo erg

Nee joh! Vond het juist hartstikke fijn! Kraamvisite heb je zelf invloed op en verder is het denk ik ook al afhankelijk van hoe je bevalling was, maar ik vond het prachtig en nou alweer zin in de volgende kraamperiode .

 

Ja, ik vond het erg zwaar met een dubbele borstontsteking, 40 graden koorts, bijna niet kunnen lopen of zitten door de hechtingen, tepelkloven en slapeloze nachten. Maar daarnaast heb ik zo intens genoten van mijn zoontje dat dat gevoel de negatieve dingen ook wel overheerste. Dus ik vond het erg dubbel. Met mijn zoontje zat ik echt wel op die roze wolk, maar de omstandigheden maakten het soms wel moeilijk om volledig te genieten.
Het eerste jaar vond ik ook echt pittig. Met nachtvoedingen tot 14 maanden, een kindje dat snel overprikkeld en gefrustreerd was en de aanpassing van een leven waarin je vooral voor jezelf leeft naar het moederschap waarin je bijna al je behoeftes opzij moet zetten.
Maar bovenalles vind ik het moederschap zo ontzettend bijzonder. Mijn zoontje is mijn alles en daar geniet ik heel erg van.

 

Ik vond het eerlijk gezegd wel een leuke tijd! De bevalling ging super goed en snel (4,5 uur) en de kraamtijd was een gezellige periode omdat iedereen vrij was rond kerst en oud&nieuw en we het bezoek dus verspreid over de dag konden laten komen. Vooral geen bezoek gehad 's avonds omdat ik daar geen zin in had. En ja, ook mijn bv kwam niet op gang en ik had een baby die vooral overdag wilde slapen. Als ik geen zin had in bezoek zei ik gewoon dat ik naar bed ging omdat ik die nacht niet had geslapen, en dat was niet eens gelogen .

Het is niet voor niks dat de tweede er nu alweer aankomt en ik zie eigenlijk wel uit naar de kraamtijd .

 

nee joh! kijk, het is gewoon ff wennen, je leven is in 1 klap geheel veranderd en je word geleefd... ik ben nu zwanger van de derde, maar zou al nooit aan een tweede zijn begonnen als ik het zo had ervaren als jij het omschrijft wat ik het lastigst vind/ vond is dat je niet ff zo weg kan gaan naar de winkels, een vriendin of wat dan ook, je moet altijd bedenken of dat wel gaat ivm met flestijden van je kindje... mijn 2 oudste gaan naar school en daardoor zit ik nu in een ritme waaraan ik gewend ben... maar echt mijn kinderen sliepen allebei heel snel door 's nachts, dus ik had ook gewoon goede nachtrust enzo, hoop dat onze kleine dat ook snel doorheeft dat scheelt denk ik al de helft! en je kraamvisite enzo deel je ook zelf in, dus als je eens een dag geen zin erin hebt doe je dat lekker een dag niet, toch?! Komt echt wel goed meid, laat je niet gek maken door alle verhalen... ik had het bij de eerste heel erg dat mensen ongevraagd aan me gingen vertellen hoe verschrikkelijk de bevalling wel niet is nou, ik vond het eerlijk gezegd wel meevallen, mijn bevallingen waren gewoon lekker thuis en de eerste was al vrij snel, de tweede leek een lancering... echt, laat je niet gek maken door anderen, het lijkt wel of mensen daarvan genieten ofzo om je bang te maken....

groetjes riniti

 

Bij de eerste een makkelijke bevalling, wel uitgescheurd en flinke druiventros aan aambeien, was geen pretje en ja het deed pijn, ook het plassen deed pijn over de wond, maar ik leefde echt op een blauwe wolk en heb de kraamtijd als heel fijn ervaren, hoewel mensen zeggen kraambezoek heb je zelf invloed op... Is het ook weer zo dat je bij een eerste minder snel je grenzen aan geeft, zo had ik mijn schoonmoeder elke avond de eerste 6 weken van 18.00 tot 23 .00 zodat ze hem twee keer zag met fles geven,

Bij de tweede ook een makkelijke bevalling, niet uitgescheurd geen aambeien en een fijne kraamtijd en een roze wolk, ik genoot van beide kinderen en kon zelf al snel weer heel veel.

Bij de derde ook een makkelijke bevalling en een super kraamtijd het was iets zwaarder omdat je de nachten hebt en kinderen die naar school moeten dus terug het bed in was geen optie

Bij de vierde een zwaardere maar alsnog in vergelijking met anderen een best makkelijke bevalling gehad, de geboorte was erg heftig met bijna overlijden,opname in Nijmegen, operatie en 3 weken blijven ( ons zoontje) die blauwe wolk was er dus niet.


Overigens met kraamtijd bedoel ik niet de kraamzorg want die was bagger bij de eerste drie en bij de vierde niet gehad. Gelukkig maar 3 uurtjes per dag gehad en daarna was het lekker leven op de blauw roze wolk

 

Ik vind juist dat er te rooskleurig over de kraamweek wordt gedaan. De werkelijkheid vond en vind ik een stuk minder 'roze'.
De nachten zijn slopend, de kraamtranen kunnen heftig zijn en je echt een rotgevoel bezorgen, de eerste drie dagen vloei je flink. Je deelt daarnaast je huis met de kraamverzorgster waar je maar net 'een klik' mee moet hebben. Ik vind de weken na de kraamweek leuker.

 

Ik heb genoten van mijn kraamtijd. Na een keizersnede wel veel pijn en er kwam s nachts veel op vriend terecht maar wat was ik blij met onze kraamhulp! Ze heeft veel voor ons gedaan die week. En de kraamvisite... ik plane 1 bezoek per dag en minimaal 1 a 2 vrije dagen per week waarop we geen visite hadden. Mijn vriend was 3 weken thuis dat scheelde ook wel. Tuurlijk zijn de gebroken nachten zwaar, maar het is ook maar net hoe je hier zelf mee om gaat en welke verwachtingen je hebt.

 

Ik heb een vreselijke kraamtijd gehad. Traumatische gentle sectio (ruggeprik werkte niet goed), vreselijk verblijf in het zh (aan ons lot overgelaten, veel fouten gemaakt), bv kwam niet op gang (oa geen goede begeleiding in het zh, direct fikse kloven na het aanleggen op de verkoever dus meteen kolven), baby met heel veel krampjes, blaasontsteking/veel te laag hb/schimmelinfectie/buikwond met alle ongemakken van dien... Ik was echt een wrak. Door dit alles besloten te stoppen met bv. Ik vond het vreselijk, maar ik kon niet meer. Ik wilde de eerste twee, drie weken ook geen kraamvisite (alleen naaste familie), de geboortekaartjes hebben we pas na 2 weken verstuurd. Ik kon het na 2 weken pas weer opbrengen om 10 minuten naar het journaal te kijken Kon geen tv/radio verdragen. Nee, ik kijk helaas echt niet met plezier op de kraamtijd terug, geen roze wolk voor mij! Ik vind het fijn om te lezen dat de meeste vrouwen wel een fijne kraamtijd hebben gehad. Ik hoop dat ik over een poosje ook kan zeggen dat ik een roze wolkje heb gezien 😊

 

Ondanks dat onze dochter opeens opgenomen moest worden op de neonatologie afdeling zat ik alleen maar op een grote roze wolk. Bevalling was prima te doen. Heb geen last gehad van kraamtranen en voelde me gewoon top ondanks de lekkende borsten en hechtingen.

 

Ondanks hechtingen en een slechte BV start vanwege een -helaas pas veel later ontdekt- te kort tongriempje vond ik mijn kraamtijd heerlijk! Al die gezellige lieve mensen die meeleven en meedelen in je geluk, dat is toch genieten!

 

Ik zit er nu midden in maar kan niet zeggen dat het zwaar is.
Maaaaaarrrr, op de bevalling na die 2 dagen geduurd heeft gaat het nu ook allemaal heel makkelijk. Dochterlief slaapt in de nacht door (zo'n 6/7 uur per nacht) dus dat scheelt ook echt enorm.
Daarnaast is ze (tot nu toe in ieder geval) heel erg makkelijk en tevreden.
Ik ben aardig hersteld van de bevalling dus ik voel me gewoon goed.
En die kraamvisite plan je natuurlijk ook zelf in. Wij plannen gewoon niet dagelijks visite in, zeker niet nu manlief aan het werk is.


Maar goed, ik realiseer me ook dat het heel anders had kunnen zijn. Zelf fysiek nog niet hersteld, gebroken nachten of een huilerige baby. Dan kan ik me ook voorstellen dat het zwaar is en je echt geen roze wolk hebt.

 

Zonde als je door zulke negatieve artikelen bang wordt voor je kraamtijd. Het is juist een ontzettend bijzondere tijd! En tja, de beruchte 'roze wolk' zal echt niet door iedereen zo ervaren worden maar als je vooral probeert te genieten en jullie rust momentjes in de gaten weet te houden is het volgens mij een heerlijke tijd

 

Ik ben dan nu nog zwanger van mijn eerste dus heb er totaal geen ervaring mee, maar ik ben er al wel overuit dat ik de eerste dagen geen hordes mensen over de vloer wil. mijn ouders en die van mijn vriend zijn ter allertijde welkom maar de rest moet echt eerst even bellen. en dan moeten ze ook begrijpen dat wanneer ik nee zeg het ook echt nee is. heb zo;n familie die nog wel eens door wil drammen en dan van een nee een ja kunnen maken. maar ben ze nu al aan het voorbereiden. dat nee is en nee ook nee blijft.

en dan maar hopen dat onze roze wolk niet in 1 klap verdwijnt.
fingers crosst

 

Das voor iedereen anders.
Ik vond mijn kraamtijd heerlijk
Mijn kraamverzorgster was geweldig, mijn vriend zorgde dat ik niks hoefde te doen en mijn moeder kwam elke dag even langs.
Iedereen is langs geweest en mijn vriend plande het zo dat het niet teveel werd op een dag.
Ik kon bijna niet zitten en ook lopen deed veel pijn, maar ondanks dat heb ik er echt van genoten.

 

Ik vond het wel heel erg zwaar. De bevalling ging op zich goed en vlot maar omdat ik niks heb kunnen eten en heb lopen spugen en direct na de bevalling veel bloed ben verloren was ik aardig zwakjes daarna. En je gaat direct de gebroken nachten in en laat ik helaas nou zo'n persoon zijn die niet goed tegen te weinig slaap kan. Ik kon me ook niet goed ontspannen (bij elk babygeluidje lag ik strak in bed) en pakte zo elke keer maar een uurtje slaap, hooguit 2 uur, achter elkaar. Ook kan ik niet zo goed tegen de hormonen. Tv en radio kon ik slecht verdragen. Kraamvisite heb ik de eerste week niet gezien en daarna maximaal 2x per week. Meer kon ik echt niet aan. Ik heb giga huilbuien gehad. Ik vond het ook vreselijk wennen allemaal. Zo'n frummeltje dat ineens je hele ritme en je leven bepaalt.
Maar.... Wij hebben het ook overleefd en het eerste jaar is voorbij gevlogen. Ze dribbelt nu vrolijk rond en ik ben zo blij met haar en zo trots....

Bij de volgende hoop ik meer te kunnen ontspannen en genieten in de kraamtijd. De beste tip die ik je kan geven is: accepteren en meegaan in het ritme van je kleintje. Na 2 maanden wordt het doorgaans makkelijker. Het komt zoals het komt.

 

Zwaar meer in de zin van het wennen. Wennen dat je altijd verantwoordelijk bent, je kunt niet een dagje zeggen: nu even geen zin. Wennen dat je nooit meer dan 3 a 4 uur slaap achter elkaar krijgt in het begin (behalve die paar gelukkigen) wennen dat je niet zomaar de deur uit kan maar alles moet plannen, meenemen. Maar daarnaast geniet je ook heel erg. Het wisselt elkaar af. Je bent ook nog aan het ontzwangeren dus vaak ineens emotioneel en moe.

Persoonlijk vind ik bij een tweede nog een tikkie zwaarder. Je weet nu hoe het allemaal werkt alleen je hebt nog een extra factor: Een ondeugende ondernemende dreumes of peuter. En een kind met verborgen reflux die veel huilt maakt het dat je op je tandvlees loopt.

Mijn eerlijke antwoord is dat ik pas bij ben met het nieuwe ritme, gewend ben en het wat makkelijker word vanaf 3 maanden. Daarvoor is het inderdaad heel mooi, genieten maar ook erg wennen en je eigen kind zien te ontrafelen. Daarna krijg je ze langzaam door. Wat werkt wel en wat niet enz.

 

Ik zag heel erg tegen de kraamtijd op! Vooral omdat er een wildvreemde in je huis loopt, die de boel draaiende houdt.
Ik heb zo van deze tijd genoten!!! Het was voor mij echt een duper tijd. Ondanks dat dochterlief ons 's nachts continu wakker hield!

 

Wij hadden het heel fijn geregeld met de kraamvisite. Iedereen was welkom vanaf 2 weken na de bevalling tot 6 weken na de bevalling. Alleen familie uit ons ouderlijk gezin en naaste vrienden waren die eerste 2 weken welkom. Ik had een super fijne en lieve kraamverzorgster en ben tot over mijn oren verwent. Daar kijk ik ook echt weer naar uit als ik denk aan weer een kindje krijgen!

Wel heb ik als zwaar ervaren dat m'n emoties zo heen en weer schoten. Als ik verdrietig was verging de wereld en als ik blij was, voelde het als een voorproefje van de hemel, haha!

De bevalling doet inderdaad pijn, veel pijn. Maar ik heb het ook als geweldig ervaren hoor. Iedere keer een pittigere wee en dan die adrenaline voelen van: Wauw, ik trek dit gewoon! En dan helemaal op het einde dat kleine lijfje in je armen. Onbeschrijfelijk!! En hoe je man dan naar jou en dat wurmpje in je armen kijkt! Prachtig!

Ik denk dat je in gedachten moet houden dat het niet alleen maar leuk is. Dan vallen de moeilijke momenten minder tegen en zijn de leuke momenten een fijne verrassing...

 

Ik vond het wel pittig maar ik was lichamelijk een wrak. Alles deed mij nog zeer. Geestelijk wilden ik van alles maar ging nog niet. Toch heb ik de kraamtijd als vreselijk speciaal beschouwen en zie ik er niet tegen op eigenlijk. Kraamvisite vond ik juist leuk gewoon niet te veel plannen etc. En ik ben verbaast hoe snel een mens opknapt weer.

Dus nee zo erg vond ik niet...