Hier een zwangerschap met veel kwaaltjes gehad. Maar wel een bevalling gehad die me alles meeviel. Heb tig keer gezegd vlak na de bevalling. Is dit nou bevallen? was ook topfit gelijk. Stuiterde het huis door. (Bij wijze van dan) ook een hele makkelijke baby, die nauwelijks huilt. Waar ik wel heel erg aan wennen moet, is dat ik haar ritme moet volgen. En dat ik niet zomaar de deur uit kan lopen. Waar ik nu heel bang voor ben. Is al we nog een 2e mogen krijgen. Dat ik n hele zware bevalling krijg en een huilbaby. Het is nu allemaal zo onwerkelijk voor me! Oh ja! Wat me wel tegenviel. Was het herstellen! Niemand vertelt je van te voren dat die hechtingen vreselijk gaan trekken!
mijn eerste kind was de zwangerschap super bevalling ook! mijn tweede had ik bekkeninstabiliteit maargoed voor de rest voelde me goed en bevalling heel snel en erna ook super herstelt! nu nummer 3 werkelijk vanaf het begin zit alles tegen en loop ik nu inderdaad meer te klagen en ik wil hierna ook nooit meer zwanger zijn! zo zie je maar dat elke zwangerschap anders is .
Bij mij was het idd zwaar. Twee moeizame zwangerschappen met complicaties bij mijn kindjes en mijzelf. Twee keer spoedks onder algehele narcose. Twee keer een huilbaby. Hier komt echt geen derde meer.
Bevallen is k*t daar ben ik al wel achter Had me erop voorbereid dat het de eerste maanden zwaar was,maar in mijn geval viel dat reuze mee,heb echt kunnen genieten (zoon is nu 2) Het scheelt wel dat ik heel goed tegen weinig slaap kan. Wel een tip vooral als je weer aan werk bent: als je midden in de nacht er weer eens uit moet,niet denken je straks weer moet werken want dan raak je echt gestressed. Probeer gewoon het te accepteren,het wordt er toch niet anders van
Het is heftig, maar ook omdat het super mooi kan zijn. Zwaar zou ik het niet noemen. Dat is veel te negatief. Maar je leven verandert zo enorm dat je wel even moet bijkomen en wennen. En de een heeft het daar moeilijker mee dan de ander.
Bij mij was de bevalling zeer zwaar, maar toch vond ik het ook prachtig mooi om mee te maken. Na de bevalling was de verloskundige enorm verbaasd dat ik er zo positief over kon praten Daarna waren de eerste weken ook zwaar, omdat ik weinig tot niets kon, de borstvoeding niet lukte, ons kindje alleen maar afviel en weinig sliep. Maar langzaam ging dat beter en na 6 weken hadden we zo'n beetje de makkelijkste baby die je je kunt bedenken (we gingen over op flesvoeding en hij mocht op zijn buikje gaan slapen). Hij sliep vanaf dat moment door en was erg tevreden. Vanaf dat moment vond ik het eigenlijk heel relaxed!!! En nog steeds wel!
Hier een hele normale zwangerschap gehad, een ingeleide bevalling die me beetje tegen viel met een knip en 2 scheuren. Een moeilijke, pittige baby die weinig sliep/slaapt. Ik vind het nu pas leuk worden en ng steeds heb ik me niet beseft toen we begonnen dat het best wel zwaar is. Hij is echt de kleine liefde van m'n leven, ik hou heel veel van hem, maar t is ook zwaar. Een tweede: NEE ECHT NIET!! Ik heb nu al nauwelijks energie om nog iets (of iets voor mezelf) te doen op de momenten dat hij slaapt, laat staan met een tweede erbij!
Tja wat is zwaar? Ik denk dat dit heel persoonlijk is! Heel eerlijk toegegeven vind ik het zwanger zijn niet altijd even leuk en zo aan het einde gewoon zwaar.....bevallen vind ik heerlijk maar dit gaat bij mij snel en probleemloos, de eerste was er met 3 uur en de tweede binnen het uur! Twee keer het geluk gehad relatief makkelijke baby's te hebben en ook nu zijn mijn dames geen handenbindertjes. Dus denk dat iedereen het anders ervaart!
Ik had ook een HG zwangerschap dat vond ik echt wel pittig. Bevalling duurde ook lang maar kijk ik wel met een goed gevoel op terug. Ik vond de eerste 12 weken ook echt niet geweldig, tuurlijk ben je blij en verliefd maar jeetje wat was het ook zwaar. En toch zou ik het allemaal overnieuw doen
Vond de bevalling ontzettend tegenvallen. Ik had er niet op gerekend dat het zo veel pijn deed, zo moeizaam ging en dat mijn zoontje opgenomen moest worden omdat het niet goed ging met hem. Vervolgens vond ik het eerste half jaar heel zwaar en had ik momenten van "waar ben ik aan begonnen". Hij huilde de eerste 3 maanden heel veel, verborgen reflux en dan weer spruw, amper slapen. Hou mijn hart vast voor de tweede. Hoop dat het meevalt.
Mijn eerste zwangerschap heb ik niet als zwaar ervaren, ik ging er fluitend doorheen. De bevalling vond ik niet zwaar totdat ik mocht persen. Uiteindelijk is het een spoedks geworden. Het eerste half jaar vond ik ook niet zwaar. We hadden een makkelijke baby en zeiden daarom dat we voor een 2e wilden gaan toen onze dochter 6 maand was. Omdat ik haar nog veel moest tillen, was mijn 2e zwangerschap wel een stuk zwaarder. Ik kreeg last van zwangerschapsischias en zat met 24 weken al in de ziektewet. De bevalling vond ik veel zwaarder (niet alleen het persen). Dit keer geen ks. Maar ik was na mijn ks sneller weer op de been dan nu en dat valt me wel heel erg tegen. Mijn ouders wonen dichtbij en helpen me heel veel. 's Morgens komt mijn moeder om de oudste uit bed te halen (kraamverzorgster is er dan nog niet) en 's middags komt ze als de kraam weer weg is. Mijn man gaat om 6.15 weg en is om 17.30 uur thuis.
Ik vond mijn eerste zwangerschap zelf niet zwaar. De eerste weken erg moe en beetje misselijk maar verder fit en zat lekker in mijn vel. De bevalling daarentegen was afschuwelijk. Horror bevalling en was echt traumatisch dus de kraamtijd erna zat ik in een dip. Ik wou dus ook nooit meer kinderen. Al je vrijheid is weg enz enz, ik vond het tegenvallen, komt meer omdat iedereen alleen maar sprak over de roze wolk... maar kort erna ging ik ervan genieten en voelde ik mij echt super goed..zo dankbaar dat ik een kind mocht krijgen. Thank God had ik de bevalling toch kunnen verwerken en begon ik kriebels te krijgen voor een 2e. de 1e was nog geen 1,5 jaar oud..2e bevalling was stukken beter, de zwangerschap niet. en ach ja binnen 8 maanden was ik weer gepland zwanger van de 3e en 4e Zwangerschappen en bevallingen zijn tijdelijk en niet prettig en JA helaas zijn er na de geboorte soms stressvolle momenten dat je echt denkt van: PLEASE mag ik heel even rust! maar dat weegt niks op tegen de liefde die je van je kids krijgt en voelt..ik voel me zo ontzettend rijk en bevoorrecht wetende dat ik 2 gezonde kinderen heb en straks nog een tweeling mag krijgen..mooiste wat mij OOIT is overkomen...
Ik heb juist vooral genoten van het eerste half jaar. Bij allebei mijn meiden. Vond het heerlijk om te voeden, tutten en ik was heel relaxed ( had ik niet verwacht) en keek ook weinig op de klok. Mis die tijd heel erg!
Zwangerschap en de bevalling verliepen echt prima! Vond vooral de bevalling meevallen.. Ja het deed pijn - maar echt geen horrorverhaal ofzo.. Haha, zwangerschap.. Ik kon tot op de laatste dag van mijn zwangerschap nog mijn eigen veters strikken en de ramen/deuren poetsen.. Dus nee - zwangerschap verliep ook prima! Mijn meisje daarentegen.. Hele lastige drinker (geweest) en eet nou ook niet 1,2,3 vanzelf... Dat zit dus wel echt tegen - maar nee hoor.. Ik wil nu weer zwanger worden (dochterlief is 8.5 maand) maar manlief wil er nog even mee wachten... Het ligt er dus allemaal maar net aan.. Wat voor zwangerschap, bevalling en kindje je hebt/krijgt.
Mijn zwangerschap verliep op zich prima, maar vond ik wel heftig (zoveel onzekerheden) Bevalling vond ik heel goed te doen. Zei ook na een paar minuten al dat ik dit zo weer over zou doen. Moeder zijn vind ik geweldig, maar best zwaar. Heb een kereltje met een hoop a.llergien, waardoor we (zeker in het begin) veel met een van de pijn krijsend kindje hadden. Ook nu nog wel af en toe. Dat vind ik vooral zwaar. Maar ook gewoon de complete zorg, naast je andere bezigheden. Moet er ook niet aan denken om binnen het jaar zwanger te zijn.
Zwangerschap en bevallen vond ik niet moeilijk of zwaar. Tuurlijk zijn er wel van die momenten in zwangerschap dat je even baalt of het lastig hebt. Bevallen vond ik niet erg en zou ik zo weer doen. Ging allemaal redelijk makkelijk. Kraamweek wel wat pijn gehad en had geen leuke hulp maar daarna ging het allemaal goed. 1e jaar vond ik het zwaarst. Veel thuis met kind, zelf vaak ziek geweest. Erg veel kwakkelen en niet echt structuur/balans kunnen vinden. Ik geloof dat een 2e kindje heel anders gaat. De overgang van geen naar 1 kind is erg groot, maar van 1 naar 2 niet. Je kent de klappen van de zweep en weet wat je te wachten staat. Maak het een stuk makkelijker om die keus te maken.
Tot week 14 misselijk, 24 uur per dag. Week 14 tm 30 fluitend door gekomen en daarna begonnen de vermoeidheidsklachten en bekken klachten. Zou graag weer fit willen worden en lekker veel kunnen sporten, maar moet nog even geduld hebben. Ik slaap hooguit 1 uur aaneengesloten, maar ook daar wen je aan. Gewoon accepteren en niet te veel aan denken. Komt vanzelf een verandering in denk ik altijd maar.
Grappig om al die verschillen te lezen... Ik vind vooral dat de tijd heel erg snel gaat en ze nu dan ook zo 'wijs' zijn en het loslaten nu gaat beginnen voor mij,zoals alleen naar de speeltuin,naar vriendjes in de buurt fietsen etc etc... Ik vind dat elke fase zijn voor en nadelen heeft en we er allemaal wel eens doorheen zitten. Ik heb een pittige tijd achter de rug en er staat mij een zware operatie te wachten en die pittige tijd die ik heb gehad (burnout en depressie) daar hebben juist ook mijn kinderen me doorheen gesleept,kwam voor hun uit bed,en hun maakte mij aan het lachen... Soms mis ik de baby tijd echt wel,wat hier ook al word gezegt,lekker tutten,bv geven,en niet op de klok hoeven kijken...
Ik vond in het ritme komen redelijk zwaar en kraamperiode. Maar bewust gekozen om gelijk voor een tweede te gaan 😃 Je krijgt er zoveel meer voor terug
Ik ben vorige week bevallen. De zwangerschap gaf bij mij best wat kwaaltjes maar niks ernstigs en die vond ik dus ook niet enorm zwaar. De bevalling daarentegen had ik echt anders ingeschat. De pijn en de duur ervan vielen me enorm tegen en het persen vond ik afschuwelijk (werd daarbij ook niet goed begeleid voor mijn gevoel trouwens). Nu een groot deel van de kraamtijd erop zitten. Ik geniet nu enorm en doordat ons mannetje rustig slaapt tussen de voedingen door vind ik het goed te doen, ook de nachten! Wel breekt het zweet me af en toe letterlijk en figuurlijk uit van al het kraambezoek. Dat wordt een evt volgende keer absoluut een kraamfeest of borrel!