O, erover praten vind ik niet erg hoor. Maar het gaat om de manier waarop. Ik wil best vertellen waarom we het bij 1 houden. Dingen als: dat is toch zielig, dat Dafne alleen blijft, daar zit ik niet op te wachten. Helaas hoor je dat soort dingen nog weleens. Over bekrompenheid besproken.
ben zelf ook enigst kind. kom niets te kort hoor is niet zielig. net zo goed zitten ze opgezadeld met een vervelende broer/zus... dat lijkt me pas zielig. gelukkig gaat het tot nu toe super hier. hihi enne ieder zijn ding. ik wil er maar 2, mijn man meer. dat is denk ik een groter probleem dan wat de rest van de wereld vind
O, heerlijk, weer wat vrijheid! Hier houden we het ook bij 1. Goed gezegd, past niet in ons leven! Die ga ik onthouden Altijd als ik een zwangere of net geborene zie, denk ik: nou, succes, jullie liever dan ik.
Maar het gaat ook vaak om de mening die er meteen bij wordt gegeven. "Willen jullie ook een tweede kindje? Eentje is ook maar zielig hè " Of tegen mij toen ik zwanger was van de tweede: "NOG een kind? Pfoe nee ik vind een meer dan genoeg. Ben je er zelf wel blij mee?"
Een gezinssamenstelling met 2 kinderen komt het meest voor, maar om nou te zeggen dat dit "de norm"is... Bruin haar komt in Nederland ook het meest voor, maar dat is toch ook niet de norm . Je bent wel gek als je jouw ideale gezinsgrootte gaat aanpassen aan wat je denkt dat anderen zouden vinden dat jij moet doen. Wat betreft opmerkingen over dat het zielig zou zijn of iets dergelijks- mensen maken nou eenmaal regelmatig domme opmerkingen. Gelukkig heb je het recht om je er niets van aan te trekken en het recht om er (verbaal ) op te reageren zoals je zelf wilt.
Dat ligt er net aan.. Als je 2 jongens hebt wordt er namelijk verwacht dat je nog een poging gaat doen om een meisje te produceren. Anders is het immers zo sneu voor de moeder, alleen maar mannen. Iedere vrouw wil namelijk een dochter waar ze later lekker mee kan shoppen en bellen
hier 2 meiden, arme papa... niemand die voetbal met hem gaat kijken! hier ook vaak gehoord, laat onze oudste voetbal nou super leuk vinden haha
Hahaha idd. 2 jongens is superzielig voor de mama Poe zeg. Ik zou niet anders willen! Ben een echte jongensmam Toen ik zwanger was van de tweede was het geslacht vaak onderwerp van gesprek. En idd. Veel mensen gaan er dan vanuit dat je liever een meisje wil. Behalve schoonzus met 3 jongens. die vond echt dat het een jongen moest worden, want dat is leuker. Maar de enige reden voor mij om op een meisje te hopen was dat ik dat voor mijn schoonmoeder leuk zou vinden.(heeft nu 9 kleinzoons en 1 kleindochter) Maar gelukkig heeft die ene kleindochter nu ook een dochtertje gekregen Meningen mogen mensen hebben. Opdringenbkan vervelend zijn, maar daar mag je dan zelf weer je mening over geven. Dus als iemand aan je kraambed vind dat je zeker voor een tweede moet gaan omdat het anders zielig is dan mag je best antwoorden dat je Liever eerst wilt genieten van het moment en het wurmpje op je arm voor je aan een tweede wil denken Zolang het kraamverband er nog zit, dit echt nog even nogo-area is voor je man. En dat je waarschijnlijk voorlopig elk geschikt moment wilt gebruiken voor een paar minuutje extra slaap. Bewust voor 1 kind kiest, zodat je haar alle tijd en aandacht kan geven Nouja... Vul maar aan
Ik zou ook niet weten wat ik met een meisje zou moeten 🙈 Maar dat was vast ook wel goed gekomen...
Elk gezin, in welke samenstelling ook, heeft z'n eigen charmes, voordelen en nadelen. Een keuze om het bij 1 kind te laten (of soms is het geen keuze) is ieders goed recht. Kind dat geen broers of zussen heeft hoeft niet sociaal minder handig te zijn. Mijn meisje is ook nog enig kind maar erg lief en sociaal en ze deelt juist heel graag speelgoed en lekkers. Was afgelopen zomer op een peuterspeelzaal aan het kijken en toen kreeg ik zo'n opmerking waarvan ik dacht; moet dat nou? Dochter was iets anders aan het doen dan de rest van de kinderen en één van de leidsters zei zoiets als; ja maar komt omdat ze andere kinderen niet gewend is, ze heeft helemaal geen broertje of zusje (op zo'n toon van: dat is niet goed voor haar). Vond die opmerking nogal jammer en vervelend want nergens voor nodig. Al zag ik later bij het ophaal moment de ene moeder na de andere moeder hun kroost ophalen met een jonger broertje of zusje op de arm... Ja sorry, ik had geen behoefte aan 2 kinderen binnen anderhalf jaar (al is er niks mis mee als je wel meerdere kinderen snel op elkaar wil hoor! Alleen is het niks voor mij). Ze is overigens naar een andere psz gegaan en daar doet ze het prima! Ze vindt het geweldig met andere kindjes. Of 2 kinderen 'de norm' is, dat weet ik niet. Wij laten het in elk geval bij 2 kinderen. Qua tijd en energie zit er niet meer in voor ons en zo blijft het financieel ook nog een beetje leuk. En over een paar jaar weer die vrijheid, heerlijk lijkt me dat! Van mijn moeder al de vraag gehad: wil je dan geen 3 kinderen? Terwijl ze er zelf ook 'maar' 2 heeft Mijn schoonvader begint alweer over een jongen... Erger ik me ook aan. Meisje niet welkom dan? Is mij om het even. Mensen die in de kraamweek informeren waar de volgende baby blijft zijn gek. Die worden door mij uitgebreid getrakteerd op de minder mooie kanten van een bevalling (hoe uitscheuren voelt) en de minder leuke dingen van de kraamtijd. Mafketels.
Wij zijn heel open geweest over onze jarenlange MMM achtbaan, dus dat soort opmerkingen durven mensen gelukkig niet te maken. Ik weet ook niet of ik de hele MMM nog een keer mee zou willen en kunnen maken Als iemand nog eens zo'n opmerking maakt, zou ik er gewoon wat van zeggen als ik jou was hoor.
Ik zie juist nu om ons heen dat iedereen met 2 kinderen nog voor een derde gaat! En ik krijg regelmatig de vraag of wij ook nog een keertje mee gaan doen. 3 is het nieuwe 2 inderdaad! Ik vind dat soort opmerkingen niet erg. Je moet toch ergens over praten... En dan heb ik weer een reden om mijn twijfels voor een derde nog eens uit de doeken te doen ☺️ Maar ik kan me voorstellen dat het anders is als je kindjes hebt verloren of jaren in de mmm hebt gezeten.
Wat me nog te binnen schiet. Soms is het wel eens lekker om impertinente vragen impertinent te beantwoorden😉. Tussen onze tweeling en derde zit nog geen 1,5 jaar. Onbekenden reageren daarop met termen als ongelukje? Terwijl we dikke mm kneuzen zijn en met ivf kinderen gekregen hebben. Dus als iemand die ik niet ken vraagt of de derde wel gepland was ( in mijn ogen een beschamende vraag) zeg ik dat ik echt een woest aantrekkelijke man heb waar ik niet vanaf kan blijven. Die gezichten, onbetaalbaar!
2 is inderdaad de norm. Bij voorkeur van beiden een. Zelfvoorzienende ik niet zo snel kiezen voor 1 kind (hoewel het wel praktisch is voor ouders). Maar ik kan heel goed begrijpen dat je soms geen keus hebt vanwege medische of sociale redenen. En soms mag je na een zwaar medisch traject al blij zijn met 1. Ik ken overigens meerdere mensen die enig kind zijn. En geen van allen hebben daar zelf ook voor gekozen (hoewel ze een prima jeugd hebben gehad) dat zegt voor mij ook wel iets.
Soms denk ik ook dat 2 inderdaad de norm is. Pas geleden van de vriend van mijn zus de opmerking gekregen 'hou het toch mooi bij 2, zo mooi met zijn viertjes'. Nu is hij al niet mijn beste vriend, maar heb hem wel gezegd dat wij toch graag 3 kindjes zouden willen als het ons gegund is. Wij hebben er 2 kort op elkaar gekregen en heb wel de opmerkingen gehad 'is het bewust' en 'jullie zitten ook niet stil'. Onze jongste is 6 maand en we zitten nu in ronde 1 voor een 3e en ben benieuwd naar de opmerkingen als ik weer zwanger ben. En als het weer een meisje is, want 2 meiden was al zielig voor mijn man. Nou, mijn man is zielsgelukkig met zijn 2 dochters. We hopen een klein beetje dat we nog een jongetje mogen krijgen, maar we zouden 3 meiden ook helemaal geweldig vinden. En we gaan niet net zolang door tot we een jongetje hebben Ik kom trouwens uit een gezin van 5, maar ik heb weinig aan mijn zussen (mijn oudste zus gaat nog wel). Aan mijn broer heb ik ook niet heel veel, maar kan wel heel goed met zijn vrouw overweg.
Toen ik bevallen was van de eerste heb ik volgens mij geen opmerkingen gekregen over een tweede kind. Ik kan het me niet herinneren. Ik weet wel dat toen ik zwanger was van nummer 2 het veel minder bijzonder was. Niet voor onszelf maar wel voor de mensen om ons heen. We hadden al een zoon en iedereen maar blaten van wat zou het leuk zijn als het een meisje is. We wisten niet wat het zou zijn en toen het bij de geboorte inderdaad een dochter was was iedereen in de gloria over ons koningskoppel. Ik vroeg me toen ook weleens af van hadden ze bij een tweede jongen gezegd van goh jammer en ga je nu door voor een meisje? Toen ik jaren later onverwacht zwanger was van onze derde vielen sommige mensen nog net niet flauw toen ze het hoorden. Vragen als, waar begin je aan? Kun je het niet beter laten afbreken? (ja eerlijk waar) Ik moet er niet aan denken, wat een hel om weer met zo krijsende baby te zitten. Nu ben ik niet op mijn mondje gevallen en heb ik al vrij snel aangegeven dat wij heel blij waren met deze zwangerschap en er juist heel erg naar uitkeken om weer een baby te krijgen. Toen de derde werd geboren was de iedereen in de gloria haha. Ik kreeg toen zelfs vragen of we nog een vierde zouden willen krijgen want het ging allemaal zo vanzelf in hun ogen. Daarmee heb ik ze voorgoed de mond gesnoerd door te vertellen dat mijn lieftallige echtgenoot een ingreepje had laten verrichten om geen zaadjes meer voort te planten. Ik vond dat toch ook wel brutaal dat mensen oprecht vroegen naar een vierde alsof ik één of andere fokzeug ben want dan was het namelijk weer zielig voor je jongste. Ik vind mensen toch vaak wel heel brutaal en erg op het randje met hun vragen. Ik vraag me weleens af hoe ze zouden reageren als je de rollen om zou draaien en hun allemaal intieme en prive vragen gaat stellen.