ik heb een zoon en dochter een koningskoppel dus zal ik volgens vele wel klaar zijn want je moet van elk geslacht 1 hebben ofzo? waar bemoeit iedereen zich mee?
Waarschijnlijk wordt dat wel als de norm gezien. Lekker gemiddeld Maar who cares wat de norm is. Lekker doen waar jullie gelukkig bij zijn hoor. En jij krijgt lompe opmerkingen mbt een tweede kind. Ik kreeg constant de vraag bij mijn laatste zwangerschap of het een ongelukje/verrassing was. En zelfs een keer of het wel van dezelfde vader was... Blijkbaar is onbeschofte vragen stellen iets van tegenwoordig. Wij zijn dus verre van gemiddeld met 4 kinderen, waarvan 1 niet 'biologisch eigen' is en de laatste een nakomertje. Maar wat anderen daarvan vinden, is voor ons niet boeiend.
Uhm, ook kinderen uit een gezin van meer dan 1 kind kiezen daar niet voor. Dat is altijd keus van de ouders. En wij hebben wel de keus, en kiezen voor 1. Niet omdat het praktisch is, wat een rare opmerking Ons gevoel zegt dat het goed is zo.
Wij hebben 6 kinderen en de opmerkingen zijn soms best behoorlijk pijnlijk. Zeker omdat het gaat over kinderen die we al hebben. Als mensen vinden dat er nog wel eentje bij mag komen gaat het over een kind wat er nog niet is. Ik zou daar denk ik iets minder moeite mee hebben.
O ja! Helemaal verkeerd gelezen! Sorry Amberxx. Dan nog vind ik het niet echt wat zeggen, ik kom uit een gezin met 2 kinderen, en kies zelf voor 1. Niet omdat ik het niet leuk vind een zus te hebben, haha.
Wij kregen een zoon en daarna een dochter.." zo en nu zijn jullie klaar he? Jongen meisje...wat wil je nog meer" Ik vind het ongelofelijk brutaal!!!! Ja mischien is 2 de norm maar wilt dat dan zeggen dat we voor max 2 kinderen moeten gaan omdat we anders buiten de boot vallen?? Of er nou gekozen wordt voor geen, voor 1 of voor 8..iedereen moet dat voor zichzelf weten lijkt mij. Zolang je instaat bent ze goed te kunnen verzorgen en op te voeden heeft verder niemand het recht om van die onsmakelijke opmerkingen te maken.
Ik ben enigskind en vond het zelf helemaal niet leuk, ik wilde daarom bewust voor meer dan 1 kind gaan. Ik ken zelf meerdere enigskinderen die ook deze afweging hebben gemaakt. Dus er zit echt wel een kern van waarheid in
Dat kan zijn, maar dat is voor ons geen reden om 'dan maar' een tweede te willen. Dat moet je voor jezelf doen, niet voor je kind. Ik ken ook enigskinderen die daar totaal geen problemen mee hadden.
Ik bedoelde inderdaad dat ik meerdere mensen ken die enig kind zijn en daar zelf heel bewust niet voor kiezen. Hebben zelf dus een prima jeugd gehad met alle mogelijkheden (soms zelfs meer dan mensen met meer kinderen). Maar allen geven aan zowel in hun jeugd als soms pas veel later een broer of zus echt te missen. Misschien loopt het niet altijd goed. Maar om samen op te groeien, jeugdherinneringen te kunnen delen, en op latere leeftijd de zorg te kunnen delen. En in ieder geval een band op te bouwen die echt anders is dan bij goede vrienden (die wel een eigen familie hebben met broers en zussen) en gedurende het leven vaak komen en gaan. Dat maakt voor de mensen die ik ken echt het verschil (hoewel de redenen per persoon natuurlijk verschillen).
Ja, kan ik me voorstellen hoor. Maar dat is voor ons echt geen reden om tegen ons gevoel in een tweede te krijgen.
Hier werd na de 2e ook gezegd zo das mooi. Een meid en eeb jongen dus nu compleet? Het voelde toen zeker voor mij nog niet compleet. Bij bekendmaking vd 3e zwangerschap keken mensen dan ook raar. En gelijk de opmerkinge dan is t hierna toch wel klaar zeker...
Mee eens. Eén kind is 'zielig' of wordt een 'verwend kind'. Drie kinderen is al snel 'meer dan je aan kunt' en dan 'houd je geen leven meer over voor jezelf'. Uiteraard niet mijn mening, maar veel genoemde dingen.
Nou idd, hier ook twee zoontjes en ik heb nog een wens voor een derde kindje. Ze gaan er dan gelijk vanuit dat het maar een meisje moet worden. Dan zal ik toch flink moet omschakelen want ik ben een jongensmama Hier ook een jongensmama