Ik ben 2 maanden geleden bevallen van een meisje. Lange,zware bevalling gehad, week in het ziekenhuis moeten blijven omdat ze en in het vruchtwater had gepoept, koorts had gekregen door ruggenprik en haar temp. niet op orde kon houden. Daarnaast is ze ook nog van een laag logeerbed gevallen in het zh toen ze net 4 dagen oud was. Ben toen heel erg geschrokken en heeft er echt in gehakt bij mij. Gelukkig was er niks aan de hand en is het met een sisser afgelopen. Konden we eindelijk naar huis, kon ze eenmaal thuis ook nog niet goed haar temp. op orde houden. Moesten we bijna weer terug naar het zh. Uiteindelijk is dit ook goed gekomen. Nu merk ik dat ik eigenlijk helemaal nog niet op die bekende roze wolk heb gezeten. Ik ben onzeker over vanalles, of ze wel goed drinkt, goed slaapt, goed groeit etc. Als ze even een paar daagjes naar mijn idee niet goed drinkt, zit ik al in de rats. Of als ze teveel of te weinig slaapt denk ik al dat niet goed is. Soms moet ik haar wakker maken voor een voeding of 2 per dag, dan ga ik al denken of dat wel goed is. Als ze een dag naar mijn idee veel huilt denk ik al meteen dat er iets is. Wordt dan gewoon gek van mijn eigen en soms chagi omdat ik helemaal zo niet wil zijn. Wil geen overbezorgde moeder worden en zijn. Ik probeer hier wat nuchter mee om te gaan omdat ik weet dat zij dit ook kan voelen. Op het cb zijn ze hartstikke tevreden en volgt ze mooi de lijntjes van het gemiddelde gewicht en lengte. Dus eigenlijk niks om mijn eigen zorgen over te maken. Nu heeft ze afgelopen dinsdag haar eerste prikjes gehad en sindsdien heb ik het idee dat ze minder goed drinkt, ze begint heel gulzig en haakt halverwege af, ik laat haar boeren en wil haar nog laten drinken, ze begint dan de speen met haar tong naar buiten te duwen, als dan toch jog begint te drinken, drinkt ze heel onrustig en draait ze veel met haar hoofd heen en weer. Ze huilt niet tijdens of na de fles en ook haar fiep pakt ze gewoon. Maak ik mijn eigen hier weer druk om. Sindsdien moet ik haar iets vaker dan normaal wakker maken voor haar voeding of ze laat er zelf 4,5 a 5 uur tussen. Sinds dinsdag laten we haar ook in haar eigen bedje slapen en dat gaat op zich goed. Het kan natuurlijk heel erg wennen zijn voor haar en misschien kan ze toch nog een nasleep hebben van haar vaccinaties. Sorry voor mijn lange klaagzang en verhaal vol met onzekerheden. Wie kan mij helpen, heeft iemand ervaringen of tips?
Volgens mij is het heel gewoon dat kindjes meer slapen na de prikjes. Die van mij gaan er helaas alleen maar meer van huilen en minder van slapen dus ik vind dat je geluk hebt. Lekker van genieten dat je dochter zo goed slaapt. Gewoon wakker maken als je denkt dat het echt te lang duurt en de fles weghalen als ze aangeeft dat ze niet meer hoeft. Als je je zelf ziekig voelt heb je ook minder trek, dat zal voor haar net zo gelden. En het is heel gezond als kindjes leren om te stoppen wanneer hun buikje vol zit en niet te over-eten. En verder...adem in, adem uit. Je kind wordt vanzelf groot en dan wordt alles steeds duidelijker.
Inderdaad! Ik herken mezelf zo hard in jouw post...ik krijg er alweer tranen van in de ogen, dat ik mezelf zo ongelukkig en verschrikkelijk heb gevoeld. Ik ben er nog steeds niet helemaal vanaf en maak me nog steeds heel veel zorgen om haar eten, maar het komt echt goed. Je zal zien, over een paar maanden gaat je kindje vanalles kunnen en ze ontwikkelt elke dag! Je doet het super, want je zorgt voor haar met alles wat je in je hebt... Dat voelt ze ook! Echt, maak niet dezelfde fout als ik en vertrouw op je kindje en jezelf. Als er iets aan de hand is, kan je ingrijpen, maar vertrouw er maar op dat je gewoon je kindje kan volgen. Een heel dikke knuffel en veel liefs en sterkte!
Sommige kindjes hebben nergens last van bij een inenting, een ander kindje krijgt gelijk 5 dagen hoge koorts en vele vallen ergens tussen in. Je start, met en na de bevalling, is er niet een waar je op hoopt als zwangere. Een moeilijke start heeft soms gewoon echt tijd nodig om even te laten bezinken of te verwerken. Daarnaast is vrijwel iedere moeder weleens onzeker over iets. Mijn advies is dan ook kijk vooral naar je dochter. Is zij tevreden? Groeit ze voldoende in gewicht en lengte en dan vooral volgt ze haar eigen lijntje? Dan zal het vast goed gaan Mbt de voeding, laat er overdag liever niet langer dan 4 uur tussen en laat haar snachts gewoon zelf beslissen wanneer ze een voeding wil. En als je bang bent dat ze echt te weinig drinkt? Tel alles eens bij elkaar op. Misschien lijkt het alleen maar erg weinig? Of als je daar juist onzeker van wordt, vooral niet doen En gaat het een dagje minder? Morgen is er weer een nieuwe dag!
Vooral herkenning in veel dat jij schrijft. Das misschien ook al een opluchting voor jou, dat je zoveel erkenning krijgt. Zoon is inmiddels 5 mnd. En de onzekerheid zakt langzaam weg. Maar is echt nog niet helemaal verdwenen. Zoon zit ineens onder de rode uitslag, sinds enkele dagen. En nu dus weer onzeker, wel of niet naar de HA. Wat heeft ie toch?? Haha. Ooit zal het wel ophouden.
Hier ook herkenbaar, helaas moet ik er bij zeggen. Bij mij werd het een soort van controle dwang en angst overheerste de dag. Soms liep ik 15 keer naar boven in 10 min. als ze in bed lag, omdat ik bang was dat er iets zou gebeuren. Als ze opeens vlekjes had of eens niet goed dronk was ik een halve dag gespannen. Laat het niet zo ver komen, gaat het niet vanzelf beter, zoek dan hulp. Dat heeft mij uiteindelijk geholpen. Wil je niet bang maken hoor, maar als je zelf het gevoel hebt dat het niet goed met je gaat is het beter hulp te zoeken voordat je er aan onderdoor gaat.
Ik wil je een hart onder de riem steken. Ik denk dat je het super doet. Maak af en toe pas op de plaats en kijk en geniet van je meisje. En ik denk dat ze het zelf erg goed regelt gezien haar goede groei. Dus probeer je niet te druk te maken
Ik heb 5 jaar op een Kdv gewerkt dus dacht dat ik alles wel zou weten. Nou echt wat ben ik daar op terug gekomen! Ze komen daar pas vanaf 3 maanden, en wat heb ik die eerste paar maanden zitten tobben zeg! Ik denk dat die roze wolk misschien bij een aantal mensen zo is, maar ik denk ook zeker dat er een heel groot aantal moeders zijn die dit gewoon niet meemaken en hebben. Ik heb me er toen maar bij neergelegd en geprobeerd mijn zoontje zo veel mogelijk te volgen. En dan komt het vanzelf goed! Je bent een hartstikke goede moeder! Anders zou je jezelf dit soort dingen nooit afvragen.. Maar probeer je dochter idd te volgen en de richtlijnen gedeeltelijk los te laten..
Goh, wat ben ik blij(of ja, jammer voor diegene) dat er meer moeders zijn die dit herkennen. Begon al echt aan mijn eigen te twijfelen of ik mij echt niet teveel aan het aanstellen was. Zelf in mijn achterhoofd en gedachten weet ik dat ieder kindje uniek is, en dat de aantal cc's die de baby's op een dag zouden moeten drinken richtlijnen zijn, ook het aantal slaapjes zijn richtlijnen. Dit probeer ik vaak tegen mijzelf te zeggen als ik even heel erg onzeker ben. Ook weet ik als er echt iets zou zijn, dat je dat echt wel zou merken en dat er dan gauw genoeg aan de bel getrokken kan worden. Wij, volwassenen hebben natuurlijk ook mindere dagen, hebben ook dagen meer slaap nodig of minder eetlust, dus hebben baby's dat ook. Deze gedachtegang heb ik wel, alleen de onzekerheid komt er bovenuit helaas. Hoop dat de ergste onzekerheden over een aantal maanden voorbij zijn, en ik echt kan gaan genieten van onze kleine meid. De angst en de onzekerheid betreft het feit dat er iets kan gebeuren of er iets aan de hand is met je kleine zal altijd aanwezig zijn denk ik. Daar ben je tenslotte ook moeder voor. Ik denk dat ik inderdaad op moet gaan passen dat dit niet erger gaat worden en dit alles mijn eigen opbreekt. Daar heeft niemand iets aan. En anders moet ik misschien dit toch eens aan gaan kaarten bij het cb of huisarts. Wie weet kunnen zij mij helpen. Maar kan het zijn dat een baby van de eerste prikjes een aantal dagen van de wap is, en meer slaap en wat minder drinkt? Dank je wel voor jullie lieve berichtjes, doet me goed.
Heel herkenbaar hoor! Heb ik ook gehad, overal over tobben en uiteindelijk kwam het vanzelf goed ( hiermee bedoel ik dat ik heel wat uren om niks heb lopen piekeren) maar het houd volgens mij nooit helemaal op. Hij is nu 13 maanden maar als hij nu de hele avond doorslaapt ( tot 00.00) dan wordt ik al ongerust Probeer toch te genieten en niet de relaxte moeder te zijn. Het is je kindje en tuurlijk ben je ongerust als het niet loopt zoals het moet lopen.
Een baby kan door prikjes minder goed in zn vel zitten en minder drinken, is bij elk kindje anders. Maar zeker niet ongewoon. Hoe is het vannacht gegaan?
Meid niet zo onzeker zijn. Als ik dit zo lees ben je moeder die heel veel van haar kindje houd en om haar geeft en volgens mij doe je het super goed! Erg vervelend dat jullie zo'n moeilijke start hebben gehad, maar maakt jullie extra sterk! En die onzekerheid heeft iedereen wel in het begin. Luister naar je moeder gevoel en dan komt het helemaal goed!! Geniet lekker van je meisje!
Ik wil alleen maar kwijt: je doet het super en het komt allemaal op zijn pootjes terecht. Oh, ik was ook zooooo onzeker, wat een onzekere rottijd waren die 1e maanden haha. Het wordt echt steeds gemakkelijker hoor, hier vanaf een week of 10 kwam er opeens een roze wolk na weken afzien. Het is ook wennen, 'opeens' van 2 naar 3 en zonder gebruiksaanwijzing!!!! Heel veel succes en probeer een beetje van de mooie momentjes te genieten, die gaan er straks steeds vaker komen!!!
Dat is fijn om te weten. Gisteravond had ze om half elf in een keer wel zonder tegen te werken haar fles van 135 cc opgedronken. Ze had daarvoor wel van een uurtje of 7 heel lekker liggen slapen. Vannacht kwam ze om 05:00 uur en dronk zomaar 165 cc op. Ze had me toch honger. Echt geen pijl aan te trekken haha. Ben wel super blij dat ze steeds beter in haar eigen bedje gaat slapen.
Dank je wel voor jullie lieve reacties. Doet me echt heel goed. Zondag is ze 10 weken, dus ben benieuwd. Natuurlijk ben ik nu ook al aan het genieten van onze kleine meid. Gisteravond zat ik naast haar bedje totdat ze in slaap was gedoezeld. Toen besefte ik tot huilend toe wat voor mooi lief klein, maar ook kwetsbaar wezentje ik op aarde heb gezet. Als haar toch ooit wat overkwam was natuurlijk ook mijn gedachte.
Zal ik dan ook nog maar even vertellen dat ik je verhaal herken? Ik zat elke dag te googlen naar meningen en oplossingen over het slapen van mijn zoon. En of hij niet teveel/te weinig/onrustig dronk. Hou er rekening mee dat het even duurt voordat je eigen lichaam weer zichzelf wordt. Die hormonen kunnen je helemaal veranderen, onstabiel maken. Dat is lastig in je hoofd, maar dat heeft moeder natuur prachtig geregeld want zo te lezen ben je een super toegewijde moeder. De pest is dat je nu niet weet dat het straks beter gaat. Maar wij kunnen je dat wel vertellen. De band met je kindje wordt steeds sterker, straks ga je die liefde van je kind voor jou fysiek ervaren. Dat is zo mooi. Het komt vanzelf! Het beste advies wat ik heb gekregen was: "De moeder in je is nog jong, geef haar de tijd om te worden wie ze is." Het komt goed!
Ik herken het helemaal!!! Wij hebben ook een moeilijkere start gehad en het heeft bij ons ook heeeeel lang geduurd voor de roze wolk er een keer was. En dan zat je net even lekker op die roze wolk, gebeurde er weer iets waardoor je er weer keihard van af viel! Ik was ook zoooo onzeker de eerste periode, en nu soms nog hoor! Maar probeer nu wel dingen los te laten en op zijn beloop te laten, want onze kleine meid groeit super goed. Had ook een app waarin ik alles bijhield, maar daar ben ik ongeveer een week geleden mee gestopt. Ik zat alleen maar naar die milliliters te kijken, van o ze heeft te weinig gedronken vandaag, en de dag erna zelfs nog minder... Gek werd ik er van. Bij het consultatiebureau geweest voor de prikjes, bleek ze ruim een kilo te zijn aangekomen. Nou dametje komt niets te kort hoor, hihi. Daarom ook besloten te stoppen met het noteren. Hou alleen nog maar bij wanneer ze een poepluier heeft (omdat dit niet dagelijks is) en hoeveel en hoe laat ik heb gekolfd. Het komt allemaal goed! Het is ook niet niks, het verschil naar met zijn tweetjes zijn of er een klein, totaal van jou afhankelijk, hummeltje erbij te hebben.
Dat googlen naar ervaringen/oplossingen/informatie etc, man o man, ik heb wat afgegoogled. Totdat mijn vriend en ouders zeiden dat ik daar echt mee op moest houden. Op internet kom je de gekste dingen/symptomen/ervaringen tegen van dingen die bijns of nauwelijks voorkomen. Ook het bijhouden van een app herken ik heel goed. Daar ben ik na een week ook van af gestapt en die app van mijn tel verwijderd. Enigste waar ik dan nog wel op let is of ze voldoende plasluiers heeft en iedere dag poept. Hier groeit onze meid na het laatste bezoekje bij het cb ook hartstikke goed, ondanks het sterk wisselend aantal cc per dag. Ik moet gewoon meer vertrouwen in mijzelf en de kleine krijgen En ik denk dat dat voor meer moeders hier geldt.
Hartstikke zwaar die eerste tijd. Zeker na een moeilijke start. Dé roze wolk ken ik ook niet. Wel af en toe en roze wolk temidden van een hoop donderwolken en af en toe wat stapelwolken. Misschien is het inmiddels ook wel eens lekker om een paar uur erop uit te gaan zonder baby. Dat hielp mij om te relativeren.
Herkenbaar. Wat misschien leuk voor jou zou zijn, is vragen of ze bij het cb een soort moeders informeren moeders hebben. Dan komt er een moeder van al iets oudere kindjes bij je op bezoek, waar je mee kan praten over wat je bezig houdt. Zij kan je dan tips geven, of een schouderklopje. En dan merk je, dat je lang de enige niet bent.