moo-doe-e, met de klemtoon op doe en de laatste e tussen een é en een è in, om het moeilijk te maken, zoals twee in het Italiaans uitgesproken wordt. Maar opa legt meestal de klemtoon op mo en heeft daarmee mijn schoonzus+ kids aangestoken. De jongste zegt moo-du-e, met een u. Maar ik vind het niet zo erg. @ DaYa: ik heb nog een ander idee, in die trant, maar die laat ik maar ff hier, ik wil niet proberen de naam daadwerkelijk te raden. Ben wel benieuwd over een paar weken.