Sinds een week of wat huilt Hidde heel veel bij de avondvoeding van 7 uur (voordat hij gaat slapen). Vroeger dronk hij dan heel goed en kon ik hem bijna slapend in bedje leggen. Maar nu begint hij heel hard te huilen (ik dacht eerst van de honger) en wil hij niet goed drinken. Soms helemaal niet. Alleen hem tegen mijn schouder leggen helpt om hem tot rust te laten komen en zijn speentje. Maandag hebben we geprobeerd of hij wel melk uit een flesje wil, maar dat wilde hij ook niet. Daarna hebben we hem "zonder eten" in bed gelegd en hij ging meteen slapen. Dus hij is moe! Ik neem hem nu steeds eerder mee naar boven om te drinken, zelfs als hij nog niet echt moe kijkt. Maar dat huilen blijft! Gelukkig drinkt hij iets bij me, maar niet genoeg om lang te slapen. Is dit een fase, sprongetje? Herkenbaar? Ik vind het zo zielig voor hem! En ik mis ons lekkere uurtje op bed 's avonds, vooral nu ik weer werk!
Ik kan je alleen vertellen dat Phileine dat ook even heeft gehad. Weigerde 's avonds de borst. Echt krijsen en van de borst afkeren. Ik snapte er niets van. Ook inderdaad zonder eten naar bed ( vreselijk vond ik dat) en dan sliep ze rustig een paar uur. Zo'n honger had ze dus niet gelukkig. Geen idee wat het nu was, hoewel ik toendertijd las, dat borstweigeren rond die leeftijd niet ongewoon is. Probeer niet aan te dringen, het gaat vanzelf over. Hier duurde het een weekje en ze deed het alleen 's avonds en 1 x ook moeilijk gedaan 's middags. Toen was het over. Succes!
Gisteravond heeft hij weer super goed gedronken! Maar nu was het vanochtend mis... Zal vast een fase zijn, hij haalt het het 's nachts wel weer in Ik vind het alleen zo zielig als hij zo ligt te huilen...