gisteren avond nog even naar het toilet voor ik zou gaan slapen. bloedverlies....wat kun je dan in paniek raken ik ben 10 weken en twee dagen zwanger en verheugde me er helemaal op dat de meest kwetsbare periode er bijna op zit. De verloskundige kwam kijken en ook zij gaf aan dat het er helemaal nietgoed uit zag....er was teveel bloedverlies. Ik kreeg van haar allerlei informatie over hoe een vroege miskraam in zijn werk zou gaan , mocht ik hierdoor 's nachts overvallen werden. De vraag wat ik met het vruchtje moest doen werd beantwoord met "je kan het door de wc spoelen, in de kliko gooien, of ergens begraven maar dat moet dan wel diep anders gaan de dieren er mee aan de haal, het is net wat het beste bij jullie pas!.....Nou wat dacht je van geen van drie" De volgende ochtend zou ze een afspraak maken bij de gyneacoloog. De hele nacht had ik angst ...hoe ziet het er uit wat voel ik kan ik het wel durf ik het wel....alles gaat door je hoofd. Vanmiddag kon ik terecht bij de gyn. onderweg in de auto bespraken mijn man en ik het feit dat we een doodvruchtje zouden treffen en hoelang het eventueel al dood zou zijn.... op een of andere manier had ikme erin berust. De gyneacoloog wilde eerst een echo maken om te kijken wanneer de vrucht was afgestorven....tot ieders verbazing zwom er een springlevend foetus rond die zelfs leek te zwaaien er was veelleven en het hartje klopte goed....wat een verwarring en een opluchting.!Tot de gyneacoloog me inwendig onderzocht.... Het bloedverlies was niet te herleiden maar het bleef heftig.... uiteindelijk zag ze dat het uit de baarmoedermond kwam (die er overigens vrder goed en gesloten uitzag) De oorzaak van de bloeding was niette achter halen, maar het verontruste haar ter zeerste... kweekjes en uitstrijkjes werden genomen. En er werd gezegt dat er 50% kans is dat deze zwangerschap zal eindigen in een miskraam..... dit moeten we afwachten....volgende week heb ik een vervolg afspraak en hoop ze de uitslag te hebben van de testen. tot die tijd werd ik naar huis gestuurd met 50%kans dat het alsnog misgaat......IK BEN DOODSBANG... Ik denk nergens anders meer aan en voel me wanhopig zoek het internet af naar maar een klein stukje tekst waaruit ik hoop kan putten maar vind dit helaas nergens....... Vandaar dat ik het hier maar van me af heb geschreven, Bedankt voor het lezen van mijn verhaal Groetjes Danielle
Wat een verhaal! Emotioneel hoor! Je wordt van de ene kant naar de andere kant geslingerd! Probeer toch nog hoop te houden, want je kindje bewoog hartstikke goed, het zit nu dus nog goed. Hoop dat je bij die 50% zit waarbij het wel goed gaat! Hoe voel je je verder? Krampjes, afnemend zwangerschapsgevoel, of voel je je nog top?
ik hoop het allerbeste voor je! Denk inderdaad maar dat je bij de goede 50% zit. Altijd goede hoop houden hoe moeilijk dat ook is. het kan ook goed gaan bij mijn eerste ging het ook zo. maar dan blijft het tot het eind spannend en onzeker. liefs iris
Hou moed hoor! Ik heb exact hetzelfde meegemaakt en ze hebben ook nooit een echte oorzaak kunnen vinden. Uiteindelijk hebben ze de conclusie getrokken dat het er waarschijnlijk twee waren waarvan er 1 is afgestorven. Inmiddels alweer 27 weken zwanger!Ik duim voor jullie dat dit kindje sterk is en lekker blijft zitten waar het nu zit!
Lieve Daniëlle, Wat erg is dit , zo heen en weer geslingerd en de meest afschuwelijke vooruitzichten zijn je al voorgelegt. En nu zo een onzekere prognose van 50/50 heel rottig allemaal.Kom gerust hier er over praten het is hier een heel druk forum en altijd wel iemand die even wil reageren... Heel veel sterkte meis... liefs
hoi danielle, wat een onzekere tijd zit je in meis, ik hoop zo dat je in de goede 50% zit, probeer (zal wel niet lukken en is makkelijker gezegd dan gedaan) je een beetje te ontspannen en voldoende rust te nemen! Bloed je nu nog steeds? Er zijn natuurlijk veel vrouwen die het hebben meegemaakt hier waarbij het mis is gegaan, maar er zijn evenveel vrouwen die na bloedingen toch gezonde kinderen op de wereld hebben gezet! HOU HOOP! Ik duim voor je! In mijn gedachten ben ik bij je! Sterkte liefs, jette
lieve Mensen, Bedankt voor al jullie lieve reactie's het is gek maar ze geven me toch een beetje een gevoel van troost en steun. Het is idd nog steeds een onzekere tijd en die onzekerheid maken mij en mijn man langzaam gek. Vannacht werd ik in een grote plas bloed wakker....verloor iets in de wc... maar wist niet wat... mijn man(mijn held) heeft het er toen met zijn handen uitgehaald hij was er kapot van. wij overhaast naar het ziekenhuis was het "gewoon"een stolsel van dikke5cm omtrek... bij de echo bleek het hartje nog steeds te kloppen...... die onzekerheid om gek van te worden.....en ik blijf maar bloeden.... vertrouwen in mijn lichaam voel ik even niet. Bedankt nogmaals voor het medeleven het doet me echt goed.
Lieve Danielle ik hoop echt dat die nare tijd snel voorbij is en dat de zekerheid er is dat alles toch nog goed is met die kleine in je buik. Wat een kl*te zooi zeg dat maar afwachtten. Ik hoop dat het bloedde snel stopt en dat de gyna het verlossende antwoord geef dat alles er goed uit ziet. Me duimen draaien voor je. Liefs Jolie
Hoi! Wat een onzekerheid.. Mijn zus heeft bij alledrie de zwangerschappen best erg gevloeid, bij de 1 ste ook met enorme stolsels. Alledrie de kinderen zijn gezond ter wereld gekomen! Toen ik vorige week bij de arts was (met mijn lege vruchtzakje) zei ze dat stolsels niet altijd wat zeggen dus.... het kan echt wel goed gaan! Heeeel veel sterkte en kracht komende tijd! Liefs Jellie
wat een onzekere periode! maar toch een wonder dat het hartje ondanks het bloedverlies blijft doorkloppen, een volhoudertje dus! ik duim voor jullie! groetjes flyke