Nee ik wilde een flitsende carrière een groot huis en een jongensgezin van 5 zonen. Ik ben blij met mijn werk maar juf zijn is niet heel flitsend. We wonen op een flatje en meer dan twee zonen gaat het niet worden. Maar zo is het ook goed.
Dikke natte kus aan jou Imensa... ________________________ ___d88888888b_____d88888888b __d88?____d88b___d88b____`88b _d8?_________d888b_________`8b _8b_________________________d8 _b8__________________d8888b___d8888b __d8________________d8?__d8b_d8b__`8b ___8ba_____________d8?_____d8b_____`8b ____`8da___________8b_______________d8 ______`Y8b__________d8_____________8b ________`8b__________8ba_________ad8 __________`88_____88__`8da_____ab8? ____________8b___d8_____`Y8___8Y? _____________`b_d?________`8_8? ______________`8?__________`8? _______________"____________"
Aaaahhhhh hoe lief ben je toch ook, lekker ding!!!!! Kom je bij me wonen.... Vind je me nu nog steeds leuk
Heb dan ja geantwoord omdat ik geen zin hebt om nee te roepen. Wil positief blijven. Het is dus ja en nee.
Ik vind je een kanjer ondanks onze meningsverschillen maar wat jij hebt mee gemaakt en nu nog dagelijks schaam ik mij diep over wat ik eens over je lichaam zij. Dat ik het te mannelijk vond. Nou ik vind je een stoere bij deze.
Ik had nooit een bepaald toekomstbeeld. Zag mezelf biet trouwen of kinderen krijgen. Wat ik wel altijd wou was studeren veel sportklimmen in de rotsen en daarmee de wereld zien en misschien zelfs ooit de Mount Everest beklimmen. Nu klim ik nog wel is in de hal. Was ik op mijn 19e getrouwd en moeder en ben ik nu tbm van 3 lieve meisjes. Ook ben ik moslima geworden wat ik vroeger nooit had kunnen bedenken! En heb ik helaas door moeilijke thuissituatie de MB school niet afgemaakt. Ben wel gelukkig met mijn leven maar heb nog wel bepaalde dromen waarvan ik hoop dat sommige ooit uit mogen komen...
Gedeeltelijk is mijn leven wel zo als ik het nu graag zou willen. Ben getrouwd met een geweldige man en vader voor de kinderen. Mijn man heeft een goed betaalde baan waardoor ik zelf maar 16 uur in de week hoef te werken en verder lekker thuis kan zijn voor de kinderen. Heb zelf dus ook een leuke baan bij een bedrijf met erg leuke collega's op nog geen halve kilometer van huis. Het is wel niet waarvoor ik gestudeerd heb maar vind dat totaal niet erg. We hebben twee kinderen. Ook nog eens een jongen en een meisje (tweeling) Per 31-12-2014 krijgen we de sleutel van ons droomhuis die we onlangs gekocht hebben. Het enigste wat ik graag anders had willen zien is dat mijn dochter gezond zou zijn. Ze heeft een hersenafwijking, epilepsie en is spastisch. Maar ondanks dat maken we er tot nu toe altijd het beste van en blijven we positief denken.
Hahaha nou das mooi! Maar is allang vergeten joh Jouw mening is jouw mening en mag je ook nu nog gewoon vinden alleen is de toon die de muziek maakt. Medelijden hoef ik absoluut niet iemand mag het gerust niet mooi vinden maar dat neemt niet weg dat we alles gewoon gezellig met zijn allen kunnen doen en dat gaan we vanaf nu dan ook gewoon doen. excuses aanvaard en niet schamen voor je mening denk af en toch alleen even aan hoe je hem formuleert
Ja en nee. Ik heb de laatste 5 jaar best wat meegemaakt waardoor ik nu behoorlijk overspannen thuis zit en dus niet het werk kan doen wat ik graag wil. Maar ook dat gaat voorbij. Verder doe ik het werk wat ik als 5 jarige al wilde doen (hoofdagent) heb ik ontzettend leuke collega's en ontzettend leuk werk, ik heb een mooi koophuis, een geweldige vriend en een geweldige zoon. Ik heb nog prima contact met de vader van mijn zoontje en mijn huidige vriend kan daar ook prima mee opschieten, we vieren Luc zijn verjaardag dan ook met de hele familie incl ex schoonouders en de vader van Luc en zijn nieuwe vriendin. Dus ja, het gaat wel prima eigenlijk.
Ja ergens wel, wist dat ik heel m'n leven ziek zal zijn maar het ermee leren leven en functioneren gaat me beter af als ik ooit had kunnen denken, ik heb een lieve man, mooie , gezonde (zover je dat kan bepalen nu) kinderen. Enige wat ik mis in mijn leven nu is mijn moeder en een oma voor de kinderen. Soms zie ik opa en oma's met hun kleinkinderen en kan dan erg verdrietig worden want mijn kinderen hebben dat niet 😢 Maar op dat na mag ik zeker niet klagen!!
Ja en nee, dolgelukkig met mijn prachtige lieve 3 kindjes! Alleen heb ik door de komst van mijn meiden niet kunnen studeren. En ik ben helaas net gescheiden van hun papa..... Op naar een goed 2015 maar
Ik heb nooit een hele toekomst voor me uitgestippeld. Maar als ik kijk naar mijn ex en het leven wat ik nu heb. Dan heb ik 7/8 jaar geleden zeker de juiste beslissing genomen Liefst was ik wel in België blijven wonen maar mijn vriend had al een huis in Nederland toen ik hem leerde kennen. Ik woon wel maar 30min van mijn ouders af dus het valt wel goed mee. Wel merk ik hoe goed ze het hebben in België. Buiten de boodschappen is hier in Nederland echt alles veel duurder. Maar ik ben tevreden, zonder mijn vriend hadden we nooit de perfectie van het universum mogen verwelkomen op de wereld en die perfectie is 50% mijn vriend en 50% ikke.
Op dit moment kan ik zeggen Ja! Net als Nikki88 de weg ernaartoe was bloed, zweet en tranen maar het resultaat mag er zijn. Na 12jaar eindelijk mama, de carrière die ik wilde, een leuk huis en de support van mijn vriend om alles voor elkaar te krijgen
Nee Nooit gedacht dat ik me emotioneel zou laten misbruiken Zo in mensen kon vergissen Spontaan zwanger zou zijn Financiële schulden door een ander zou hebben Als alleen staande moeder bij haar ouders zou wonen. Maar ook niet verwacht dat ik als alleen staande moeder een hele lieve man zou vinden Het moederschap zo geweldig zou vinden! (Ben geen kinder mens) Een heel leuk huisje in mn woonplaats met tuin zou hebben Zoveel lieve dieren om me heen als ik altijd al heb gwild. Dus al met al, na een rot tijd toch nog gelukkig.
Op sommige vlakken wel en op sommige vlakken niet.... Ik wilde altijd een typisch gezinsleven..... "huisje boompje beestje".... om het zo maar te noemen. Op dat vlak ben ik wel tevreden. En ook wilde ik graag een groot gezin. Wat mij niet is gelukt is een beroep als verloskundige. Het is gewoon simpelweg niet haalbaar voor mij. En een toekomst als ballerina, had ik ook wel graag gezien....
Nee.. Ik had gedacht carrière te maken en daar helemaal voor te gaan. Later misschien een keer moeder worden en als ik dan al moeder zou worden zeker veeeeeel zou blijven werken. Ik ben bevallen van onze dochter toen ik 25 was. Gepland.. Alles veranderde. Ze bleek niet gezond mijn leven en idealen zijn vanaf dat moment compleet veranderd. Ik ben gestopt met werken en de grootste softie moeder geworden die er bestaat. Heb er nooit 1 dag spijt van gehad.. Heb wel heel veel mensen om me heen die nu nog zeggen.. Goh.. Jij bent echt het voorbeeld van hoe de komst van een kind je kan "veranderen". Ik denk dat het al in me zat maar dat ik het nog niet voelde..
Grotendeels wel -leuke man en getrouwd -mama van een zoontje voor mijn 30ste -koophuis -zelf voor mijn geld kunnen zorgen -geregeld gereisd maar goed naast al deze wensen heb ik ook mijn portie ellende,verdriet gehad en ga ik ook nog een portie krijgen. Dat zat niet in mijn planning,maar goed die planning is gemaakt door een jongere versie van mijzelf en dat t leven niet over rozen gaat leer je met de tijd.. that's life.. maar onderaan de streep: helemaal happy!
Dankbaar ben ik voor wat ik heb! Ik had verwacht na 2 studies carriëre te kunnen maken. Helaas door een terugkerende long- en darmontstekingen, botontkalking en neurologische aandoening zit ik hele dagen thuis. Mijn familie heeft me laten zitten en aan mijn lot overgelaten. Dankbaar ben ik dat mijn man bij me blijft, dat ik een dochter heb, en kan wat ik kan.