in grote lijnen JA! Ik heb een geweldige partner die veel van me houdt (en ik van hem!) en we hebben 2 fantastische kinderen. Wel staat ons leven op dit moment totaal op zn kop omdat mijn man uitgezaaide melanoomkanker heeft en de toekomst op dit moment heel onzeker is, en dat had ik natuurlijk nooit gehoopt. Ik hoop dat 2015 en alle aankomende jaren ons heel veel gezondheid zal brengen!
Nee, mijn leven is totaal anders dan ik vroeger gehoopt had... Ik studeerde.. werkte en was druk met sociolizen.. zag mezelf in een goede functie.. veel geld.. groot appartement.. grote stad.. weinig vrienden, maar wel door dik en dun en.. heeeeel veel kennisen.. trouwen? Nahh.. kinderen.. misschien adoptie en een van mezelf.. klein stoer autootje.. (mini cabrio, makkelijk parkeren in de stad). Ok.. de auto heb ik gehad.. de studies afgesloten.. kinderen.. 2 van mezelf.. getrouwd ja.. groot appartement.. nee huis.. grote stad.. nee kleine stad.. goede functie.. ja.. ben tijden thuisblijfmoeder geweest.. mijn beste functie ever! Geen geldverdiener geweest dus.. weinig vriendinnen.. (wel nog die van vroeger) weinig bekenden.. klein autootje ingeruild voor een 4 wiel aangedreven grote bak... En naast me staat een man die in mij geloofd.. en 2 kids die niet zonder me kunnen.. dat is veel mooier dan alles bij elkaar... je toekomstplannen vervagen een beetje.. je stelt dromen en wensen bij en met een beetje gezond verstand en gevoel ga je de dingen steeds meer waarderen.. Ik heb mindere dagen. Nee daar hoopte ik vroeger niet op.. er zijn weken dat het aanpoten en doorbuffelen is.. dat je jezelf smorgens maar 2 minuten in de spiegel hebt gezien.. nee daar had ik zeker niet op gehoopt.. maar dat alles doe ik uit liefde.. en daar hoopte ik wel op.. Dus onder de streep is mijn leven zo als ik gehoopt had, alleen nog een beetje mooier..
Ja ben erg gelukkig Huis man kind werk Vroeger dacht ik altijd 2 kinderen te willen maar ben erg blij met 1 Ow en ik zei altijd mijn eerste kind voor m'n 25ste das niet helemaal gelukt uiteindelijk was ik net paar maandjes 25 geworden maar ach als dat het ergste is
Ja en nee Ja: leuke man, kinderen en een dak boven mijn hoofd Nee: allerlei externe factoren die mijn leven zo zouden beinvloeden... Vnl de band met mijn familie (narcistische moeder) en mijn waardeloze werkgever (die mijn humeur behoorlijk beinvloedt), die veel stress opleveren. De oplossing lijkt simpel: contact met familie verbreken en ontslag nemen, maar ja makkelijker gezegd dan gedaan.... Maar voed natuurlijk besef ik ook wel dat ik eigenlijk niet mag klagen, helemaal nav sommige verhalen die je hier voorbij ziet komen.
Redelijk wel. Ik wou engels lerares worden, heb de studie nooit afgemaakt en ben voor detailhandel gaan leren. Nu werk ik al 6 jaar in dezelfde supermarkt. Ik had nooit verwacht te verhuizen voor een man. Nou dat heb ik dus wel gedaan. Had gehoopt op veel vrienden. Helft heeft me laten stikken, maar heb een paar echt goede vriendinnen gelukkig. Ik wou jong moeder worden, dat is wel gelukt. Nu net 23 en tweede is (als het goed gaat) onderweg. Ik wou een mooi huis en mooie auto. Ook gelukt. We hebben 2 auto's en een mooi koophuis met tuin. Een man die echt van mij houd en bij me blijft. En die heb ik ook Nu alleen nog trouwen..
Ja, eigenlijk wel... Ik heb nooit echt een 'planning' gehad. Ik wist alleen dat ik het 'beter' wilde hebben als mijn moeder. Alleenstaande moeder van 5, die 4 dagen in de week lange dagen maakte om dan alsnog alle eindjes aan elkaar te knopen... (En begrijp me niet verkeerd, ik heb de allerallerbeste moeder van de wereld!) Ik heb twee studies gedaan (zelfbetaald en veel ernaast moeten werken) werk in het VSO en heb het samen met mijn man goed! We hebben een dochter, waar ik er graag 2 of 3 had gehad, maar je kunt niet alles hebben toch En als kind wilde ik graag leren skiën, dat is al op mijn 17de gelukt en ik ben er een kei in , dus ook gelukt.
Bij mij (momenteel) totaal niet. Wat ik altijd heb gewild (inclusief school e.d.), is nooit gebeurd. Nu maar hopen dat het binnenkort zal veranderen... Ik zal er in ieder geval voor vechten.
Ja en nee... nee omdat ik op mijn 28e weduwe werd met alle pijn en verdriet die erbij hoort... ja, omdat ik nu de liefste (dat zegt iedere mama) dochter heb mogen krijgen. Leven heeft me heel veel verdriet en blijdschap gegeven
Ongeveer, jong mama, geweldige man en een allerliefste zoon. Mooie eengezinswoning, alle familie in de buurt. Niet gedacht dat ik zo lang zou blijven hangen bij de supermarkt waar ik nu werk, tja, moet je maar je opleiding afmaken.. Maar wil alsnog iets van een cursus/opleiding gaan doen. Weet alleen nog steeds niet wat. Wilde ook altijd voor m'n 30e drie kinderen, dat kan ik nog proberen waar te maken Achteraf gezien had ik dingen anders gedaan, maar ik mag zeker niet klagen met het mooie leven wat ik nu heb!
Nee totaal niet, had nooit verwacht chronisch ziek te worden, 3 kinderen met een beperking te krijgen (uberhaupt kinderen te krijgen) en te emigreren naar Engeland
Ik had niet echt hele sterke beelden hoe ik er nu bij zou zitten, maar getrouwd met een leuke vent en een leuk kind hoopte ik wel (check!). Ik had alleen verwacht dat ik jonger moeder zou worden (niet dat 27 oud is) en dat ik een baan als sport journaliste had.
Nee hier ook niet. Ik wil graag als de kinderen volwassen zijn met een camper de wereld rond trekken hoop dat dat misschien nog uitkomt.
Beter dan dat. Ik leefde mijn jeugd met de angst dat ik 'later net zo gek als mama' (manisch depressief) zou worden, zoals vaderlief me had voorgeschoteld en alle mensen met hun goedbedoelde 'wat lijk je toch veel op je moeder'. Over twee weken word ik 32 en ik ben bij mijn weten nog steeds niet gek (genoeg) Ik wilde graag met kinderen werken en dat doe ik dan ook, drie dagen per week op een kdv. Ik hoopte op een lieve man en ik heb het winnende lot uit de loterij. Ik droomde van een villa met zwembad... Dat werd een bovenwoning van 8o vierkante meter. Ik had stiekem de wens om ooit mama te worden en ik heb twee prachtige, lieve, pientere jongens gekregen. Ik ben dus wel zeer tevreden
Ik wilde een combinatie van wereldverbeteraar/dierenarts/ kinderloos zijn .het lag een beetje aan mijn bui Nu dus getrouwd (eerste partner, had ik ook liever anders gezien .meer de beest uithalen en meer ervaring op willen doen) 2 kids en een prima baan. Best burgerlijk
Nee, dacht altijd dat ik alleen zou eindigen en iemand in de zakenwereld werd. Nu bijna 4 jaar samen met de liefde van mijn leven en ik heb de opleiding SPH [sociaal pedagogische hulpverlening] afgerond (welzijnswerk). Nu een andere opleiding aan het volgen maar nog steeds niet zoals ik vroeger wilde (international business and languages). Moet zeggen dat ik er wel blij mee ben dat ik dat niet heb gedaan. Ook al is het vooruitzicht op een baan niet geheel rooskleurig voor straks..
nee, veel dingen zijn anders gelopen dan ik gedacht en in sommige gevallen gehoopt had. Maar heb wel 5 prachtige kinderen, waar ik veel van hou.
Mmm... ik droomde van een leven zoals in een bouquetreeks.... Heb wel een fijne relatie maar het is geen Griekse God met miljoenen op zijn bankrekening Maar ben wel heel gelukkig met mijn man en 2 mooie dochters. Xxx