Is jouw partner klaar voor een baby??!

toen mijn vriend en ik elkaar leerden kennen waren we meteen al duidelijk erover dat we 'ooit' kinderen wilden.
de afgelopen jaren zijn veel vrienden van ons ouders geworden en dat vonden we echt fantastisch. We zijn er steeds meer over gaan praten, maar we dachten steeds; we zijn nog te jong, ons huis is te klein, we zijn nog niet zo lang samen, moeten we niet eerst trouwen??
Totdat mijn aller aller beste vriendinnetje moeder werd en zij zich afvroeg of hij een vriendje of vriendinnetje kon krijgen. Niet dat we ons gedwongen moesten voelen, maar dit was zo'n bijzondere ervaring (wij zijn de peetouders van het jongetje, het kindje van Skatje hier op het forum). En toen dachten we: waarom nog wachten, als we het zo graag willen. In het huis kunnen we plek maken, trouwen hoeft niet per se, wat maakt het uit of je 18 of 40 bent, 22 is vast wel oud genoeg. En toen zijn we er maar voor gegaan!!
In december gestopt met de pil, ronde 3 al zwanger, helaas niet goed gegaan, maar we hebben nog volop hoop voor de toekomst.

 

Wij zijn al 7 jaar samen, waarvan we 3 jaar samenwonen. We hebben veel gesprekken gehad over of we eerst willen trouwen of niet. Dat willen we niet (hechten we nu nog niet zoveel waarde aan). We wonen in een nieuwbouwhuis in de wijk waar ik werk. Het huis heeft 4 slaapkamers, dus groot genoeg We hebben allebei een vaste baan, genoeg spaargeld op de rekening, een leuke club vrienden en familie, alles stabiel, ... We groeiden er steeds meer naartoe. We hadden het er steeds meer over. We wilden in ieder geval niet té jong aan kinderen beginnen en ook eerst nog leuke dingen doen samen, reizen maken, lekker op stap gaan en kunnen uitslapen enz enz... Dat is gelukt en het begin van het nieuwe jaar vonden we een mooi moment om te stoppen met anticonceptie.

 

wij waren 6,5 jaar samen waarvan 6 jaar samenwonend.
Hij twijfelde nog heel erg maar wilde niet te oud vader worden maar vond de stap behoorlijk groot en eng. Ik heb in overleg met hem besloten om te stoppen met de pil en heb aan hem de keus gelaten voor condooms of voor de zaadlozing eruit te halen.
Langzaam aan begon hij aan het idee te wenen en uiteindelijk zonder dat ik het eigenlijk door had had hij de grote stap gemaakt.

Nu zijn we 8 jaar samen hebben een zoon van 8 maanden en supergelukkig!

 

Toen wij samen gingen wonen, was m'n vriend nog helemaal niet bezig met baby's etc. Wel in het begin van onze relatie erover gehad, en hij wilde ooit kinderen. Rond de 30 vond ie wel een mooie leeftijd.

Nu sinds September gestopt met de pil en afgelopen zaterdag positief getest!!
Wij zijn allebei 24 jr. als de baby wordt geboren.

 

gefeliciteerd aan de vrouwen die zwanger zijn! vrouwen die nog niet zwanger zijn houd moet en succes!

 

@meis23 en Moosey: Gefeliciteerd!!

Mijn vriend was nog eerder klaar voor een kind dan ik! Hij is ook een stukje ouder dan ik (11 jaar) en zijn jongere zusje heeft er al 3. Het hing dus meer van mij af dan van hem
Eigenlijk heb ik vanaf mijn 18e al heel erg de behoefte om moeder te worden, maar ik had mijn studie, geen vriend, geen inkomen, etc. maar het gevoel was er wel.
Toen ik 20 was kreeg ik een relatie met mijn vriend, maar ik was nog steeds niet klaar met mijn studie. Hij 'grapte' altijd wel dat hij wel een kindje wilde, maar mijn studie liet het voor mij nog niet toe.
Afgelopen zomer werd het gevoel gewoon te sterk. We hadden een mooi nieuw huis, mijn studie zou nog een tijdje duren, maar ik wilde niet meer wachten. Mijn vriend was door het dolle heen en was verbaast toen ik vertelde het eigenlijk al heel lang te willen

 

Haha, wat een leuk onderwerp!

Nou ik denk dat wij ons beide deze vraag kunnen stellen.
Ik wil het heel graag, maar ben erg bang dat ik een slechte moeder zal zijn. Ik ben namelijk enigs kind en heb nog nooit een luier verschoond zegmaar. Ook hadden wij geen kleine kinderen in de buurt enzo, dus het is allemaal soms een beetje abracadabra voor mij Ik spaar wel alvast mijn hele baby uitzet bij elkaar, zodat ik qua materiaal alvast 100% voorbereid ben. Dan hoef ik daarna alleen maar het emotionele vlak aan te passen. Waar zwangerschapshormonen al de helft doen natuurlijk.

Mijn vriend is er wat minder mee bezig, terwijl hij degene is die er over begonnen is! De babyspulletjes zijn nog steeds 'mijn aankopen' en bij een ongie zegt ie 'volgende ronde beter'. Om mee zekerheid te krijgen laten we ons binnekort wel testen, om te kijken of alles goed zit. Maar mijn vriend heeft dus heel veel ervaring met kinderen en baby's. Naast dat hij namelijk een jonger broertje en zusje heeft, heeft zijn moeder al heel lang een kindercreche aan huis. Hij weet ook bij kinderen altijd precies de goede snaar te raken.

Opzich vullen we elkaar dus precies goed aan, en kunnen we nog wat van elkaar leren. Maar soms vraag ik me wel eens af of we er wel echt klaar voor zijn. (en miss worden we daarom wel niet zwanger)

 

Mijn partner was er klaar voor, maar ik toendertijd nog niet, 1,5 jaar later wel.
Hij bleef maar heel de tijd zeggen 'doe die pillen nou weg joh... ' hahaha maar ik wilde toen meer financiele zekerheid, toen de pil weggedaan, werd hij werkloos, 2 maanden later gelukkig weer een baan en 7 maanden nadat de pil weg ging was ik zwanger.

Nu is hij door het dolle heen en kan hij niet wachten tot het kindje er is

 

wat leuk om die verhalen allemaal te lezen hier!
mijn vriend heeft jarenlang geroepen dat hij absoluut geen kinderen wilde, maar ik wilde toen ook helemaal niet. maar toen kreeg mijn zus een 3de kindje en toen ging het toch wel heel erg kriebelen bij mij. ik vertelde tegen hem dat ik het toch wel heel leuk zou vinden om een kindje te krijgen, maar hij was er nog niet aan toe zei hij. maar ik vond het al positief dat hij niet meer zei dat hij nooit wilde. nou is het het laatste halfjaar heel erg bij mij. ik wil echt zo graag een kindje en toen ik vorige week hoorde dat vrienden van ons een kindje krijgen kon ik in eerste instantie niet eens blij zijn voor hun. echt heel erg maar ik had zoiets van waarom wil bijna elke man wel die stap nemen en die van mij niet?!
nou zaten we gisteren op de bank en toen vertelde hij dat hij er toch wel serieus over na aan het denken was geweest de laatste tijd en toen zei hij: ok we gaan ervoor!! nou ik ben nu nog helemaal in de zevende hemel!! maar het grappigste vind ik nog dat hij al precies weet wat voor kinderwagen hij wil en dat zoort dingen!! dus wie weet hoe lang hij er toch al over na aan het denken was!!

ik wens iedereen in ieder geval heel veel succes met het zwanger worden en hopelijk hebben we binnenkort allemaal een positieve test in onze handen!!

 

Gelukkig waren we allebei wel rond het zelfde moment er klaar voor. We hebben dan dus ook zeer bewust gestopt met de pil. Wel zei hij dat dit zijn grootste project is in zijn leven (hij is bouwkundig projectleider hahaha)
Maar nu ik zwanger ben vind ie het helemaal geweldig en is er ook druk mee bezig.