Anne22, ik had jou stuk kunnen schrijven. Om me heen zag ik ook alleen maar voorbeeldige baby's en onze L. zat absoluut niet lekker in zijn velletje, maar wel met de nodige oorzaken, KMA, reflux, Kiss... Ook kon hij zichzelf absoluut niet vermaken en wilde eigenlijk alleen maar zitten (dit verklaar ik overigens door de reflux), maar ook omdat ik inderdaad ook altijd heb gedacht dat hij gefrustreerd was zo weinig te kunnen en het maar een saaie bedoeling vond hahah. Vanaf het moment dat hij kon zitten (7maand), ging het aanzienlijk beter en vanaf het moment dat hij kroop (9,5maand) is het een totaal andere mannetje geworden. En ook het doorslapen ging vanaf het moment dat hij wat meer kon steeds een stukje beter... Wel moet ik zeggen dat L. als hij het naar zijn zin had wel een ontzettende lachebek was (en nu helemaal), zoalng hij maar lekker bij ons op de arm zat, in de kinderwagen of in zijn wipstoeltje zat was meneer helemaal tevreden.
Hmm lastig. Ze is wel nog maar 5,5 maand en blijkbaar altijd zo geweest. Een pittig kind zal het dan vast ook zijn. Maar verwend...? Nee dan geloof ik niet als dat altijd zo is. Ze is nog maar een kleine baby die nog geen half jaar op deze wereld is. Ik vind ook wel dat het deels klinkt als een baby die onrust, onvrede, pijn uit. En ja hoe kom je erachter... Zomaar een checkup of een bezoek aan de ha of ka zegt echt niet altijd genoeg. Hier was onze dochter ook niet makkelijk vanaf een week of 3/4 oud. Na heeeeeel veel deskundiges van medisch naar alternatief gezien te hebben en een overduidelijk moedergevoel dat er iets is, hebben we na 6!!!!! maanden babyvoeding nutramigen gekregen. Waarschijnlijk reageert ze op lactose. De reactie op pepti voeding was niet voldoende, maar daar zit blijkbaar nog lactose in. Het was een helse en zware tijd en er lijkt nu pas echt een beetje rust te komen. Want ook op bijvoeding reageert ze soms heftig. We hebben nooit een zinnig onderzoek gehad bij de ka, ze gelooft ons volgens mij nog niet. Hoe vervelend ook, jammer dan! We hebben wat we wilden en wat dus nu ook werkt: nutramigen. En dat zonder een provocatietest want die vertikte ik en dat vond mijn verzekering oke. Dus de ka deed minder moeilijk voor nu. Wat ik ermee wil zeggen: als jij denkt dat er iets is, dan moet je voor je baby opkomen. En beter te veel dan te weinig uitgezocht. Het is een harde wereld als de oplossing niet voor het oprapen ligt. Daar moet je je echt doorheen worstelen als het nodig voelt. Nog steeds is de jongste geen hele makkelijke. Zeker een pittig ding. Maar veel vaker tevreden dan jengelig of huilerig. Succes..! En denk eens aan het bezoeken van een osteopaat en/of iemand die elektro acupunctuur/bioresonantie doet (niet pijnlijk).
Mmm, ik zou toch eens naar een osteopaat gaan, wat velen hier al schrijven. Zo ineens een 'woedeaanval' zoals je het beschrijft klinkt wel alsof ze ergens last van heeft. En verwend? Echt niet hoor! Mensen die zoiets zeggen weten echt niet waar ze over praten. Je kan ze heel lang niet verwennen, en als je kindje niet lekker in haar vel zit is het beste wat je kan doen, haar gewoon troosten. Maar ik snap dat je denkt 'is dit normaal'. Daarom denk ik ook echt dat ze ergens last van heeft. Ik herken het pittige karakter wel, maar mijn dochter (gezond meisje) is toch ook een heel vrolijke en lachende baby. Ik merk wel dat haar eigen karakter nu steeds meer bovenkomt en dat ze ook heel veel aandacht wil, bijv. ze eet niet als ik niet eet, maar dat mag! Ze is verder blij en tevreden en heel sociaal. Wil bij iedereen op schoot (muv een paar waar ze een kijkje op heeft), kan heerlijk spelen en ook heerlijk op schoot zitten met een boekje.
Volgens mij is je kindje vrij normaal hoor. Ik heb ook een pittige dame en toen zij zo oud was als jouw kindje (is nu 16 mnd) was ik non-stop bezig om haar happy te houden. De één is nou eenmaal wat meer mellow en wat minder gevoelig dan de ander. Mn man en ik zijn zelf ook niet de makkelijksten, haha . Nu ze wat ouder is gaat het trouwens al stukken beter. Ze is nu juist heel vrolijk en kletst de oren van ons hoofd. En laat je absoluut niet aanpraten dat je haar verwent, want dat slaat met 5,5 mnd echt helemaal nergens op!
Tuurlijk is je baby niet abnormaal. Het zou wel kunnen dat ze lichamelijk ergens last van heeft, of gewoon een meisje met pit is. Zou je niet eens navraag kunnen doen bij de huisarts of CB? Misschien dat haar iets dwars zit. En weet je, je ziet en kent vaak voorbeeldbaby's omdat de meeste ouders niet vertellen over de moeilijke kanten. Als iemand mij vraagt hoe het gaat dan zeg ik over het algemeen niet van oh joh vreselijk, ze krijgt nu tandjes en huilt de hele avond. Dan zeg ik prima, ze doet het hartstikke goed. Nou hebben wij wel een makkelijke baby (sorry), maar de oudste van mijn zus was super driftig, en is nu een heel lief meisje dat gewoon heel snel heel boos kan worden. Dat kan, en dat geeft niks. Als je maar weet dat dat echt veeeeel vaker zo is dan jij hoort en ziet!
Mijn jongste is ook nogal vinnig, kon ook woest worden van uit het niets. Maar ze bleek toch reflux te hebben, de ha zag het alleen niet. De ka gelukkig wel.
Ik heb niet alle 3 de pagina's gelezen maar mijn eerste gedachte is dat ze overprikkeld is. Dat kan komen door ongemak en weinig slaap. Zelf ben ik met mijn dochter diverse keren bij een osteopaat geweest met zeer goede resultaten. Dus dat kan ik je aanraden. Ga daar een keer heen, wel eentje die aangesloten is bij: NVO Osteopathie: Nederlandse Vereniging voor Osteopathie en dan kan je er eentje zoeken die gespecialiseerd is in baby's en kinderen en bij jou in de buurt. Heb je een beetje een ritme met haar? Dat kan ook helpen nl. Deze site heb ik veel aan gehad: www.babyineenritme.nl
Dank voor alle reacties! Het is ten eerste al heel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben... Natuurlijk weet ik dat wel met mn verstand maar zoals ik al ergens las: niemand loopt er mee te koop. Héél fijn om ervaringen te lezen!! Verder ben ik er stiekem toch wel min of meer van overtuigd dat een groot deel echt haar karaktertje is en dat er fysiek niet iets ernstigs aan de hand is. Het kán natuurlijk maar het komt en gaat ook zo met vlagen. Zoals gezegd was ze de afgelopen 3 weken dus wél een "modelbaby". Ze is hartstikke pittig, sterk en alert en heeft heus haar vrolijke momentjes. Het is niet zo dat ze nooit lacht, dit wordt wel beter naarmate ze iets ouder wordt, maar ze blijft echt een gebruiksaanwijzing houden en weinig geduld. Ze WIL vooral heel veel kunnen lijkt wel... Kijkt vaak woest om zich heen wat ze allemaal nog eens gaat doen haha. Logisch dat dat frustreert, ze kan alleen nog maar liggen en rollen. Rust en regelmaat zijn wel erg belangrijk geworden hier in huis afgelopen maanden. Ik merk dat ze daar wel op gedijt. Uit zichzelf geeft ze zich niet zo makkelijk gewonnen als ze moet slapen bijvoorbeeld, al is ze nog zo moe. Daarom heb ik dat nu heel duidelijk afgebakend. Daarmee gaat het slapen overdag ook wel een stukje beter. Ik heb ook een afspraak gemaakt met een osteopaat, wellicht doet het deugd. Weet niet precies wat ik daarvan moet verwachten, maar baat het niet dan schaadt het niet... Verder denk ik dat het vooral beter kan worden naarmate ze zich meer kan uiten. Het wordt dan vast steeds makkelijker om haar te begrijpen. Dat ze pittig blijft kan goed, mag ook. Maar als ze ouder wordt kun je daar wel iets makkelijker op inspelen.
Niet vrolijk zijn omdat je al wilt omrollen maar het niet kan, niet blij worden dat je zelf nog niet iets kan pakken, dat je nog niet kan zitten, staan, duidelijk maken wat je bedoeld... Daar zou ik ook niet vrolijk van worden. Hier herken ik het verhaal. Hoewel Y. altijd goed geslapen heeft. En nog steeds. (afkloppen) Ze heeft het KISS syndroom gehad en daardoor ook een moeilijke start. Ze is heel duidelijk in wat ze wil en wat ze niet wil. Nu ze al goed kan praten is het een heel stuk beter!! Maar... het blijft een driftkoppie En dat is gewoon haar karakter. Er zit pit in! Het gaat de laatste tijd heel erg goed, nu is ze niet helemaal lekker en wordt ze wel af en toe weer gefrustreerd. Geef de moed niet op. Het kot goed!